Repatriëring van “vluchtelingen”: Oostenrijkse asielindustrie protesteert

(Door: Michael Steiner – Vertaling: E.J. Bron)

Officieel vanwege inadequate verzorging, inofficieel echter waarschijnlijk veelmeer vanwege minder financiële schenkingen, protesteert de Oostenrijkse asielindustrie tegen de repatriëring van “migranten” naar Kroatië volgens de Dublin-regels. Per slot van rekening gaat het hier om een miljoenenbusiness met “de Ware Mens”.

Honderdduizenden “migranten” staken in het kader van de migratiecrisis de Oostenrijkse grenzen over, waarbij een deel van hen in de Alpenrepubliek asiel aanvroeg. Nu, enkele maanden later, worden velen van hen volgens het in de Schengen-zone geldende Dublin-voorschrift naar Kroatië gerepatrieerd. Daartegen protesteren nu vertegenwoordigers van de “vluchtelingen”industrie. Om het even of het nu gaat om “Asyl in Not”, “Border Crossing Spielfeld” of “Shalom Alaikom” en andere profiteurs van de massamigratie door en naar Oostenrijk – ze vrezen nu verlies van hun invloed. Per slot van rekening betekenen meer “migranten”, die zij verzorgen, ook meer geld en personeel. Hoe meer mensen zich onder hun hoede bevinden, des te meer druk kunnen ze op de politiek uitoefenen.

Nu roept het NGO-platform “Voor een menselijke asielpolitiek” op tot een grote demonstratie op 26 november in Wenen. Daar dienen de eisen van de Oostenrijkse asielindustrie dan luidkeels verkondigd te worden. Hun handelswaren zijn die mensen, die om verschillende redenen naar Oostenrijk migreren en daar asiel aanvragen – gewoon menselijk materiaal dus. Een business, waar miljoenen aan verdiend worden. uiteindelijk wordt hier onder de dekmantel van naastenliefde en de multiculturele samenleving echter een miljoenenbusiness gemaakt.

Deze business kan echter alleen maar in leven worden gehouden wanneer er constant nieuwe “grondstof” – de “Ware Mens” aankomt. Gelukkig voor deze moderne mensenhandelaren wachter er nog miljoenen op de Noord-Afrikaanse stranden op een overtocht naar Europa. Aangedreven door de hoop op een beter leven in het noorden, aan de andere kant van de Middellandse Zee, komen ze in de klauwen van de asielindustrie terecht, die immers zogenaamd “alleen het beste” met deze mensen voorheeft. Maar in werkelijkheid gaat het ook hier alleen maar om geld, macht en deels om foute ideologieën.

Want hierbij gaat het absoluut niet om mensen die echt bescherming zoeken. In plaats daarvan geldt iedere immigrant als “iemand die bescherming zoekt”, ook als hij alleen maar uit economische of financiële redenen naar Europa komt. Daarvoor werkt men op het gemoed van de mensen in Europa en appelleert aan hun geweten, zodat de financiële schenkingen rollen en ook de politiek belastinggeld beschikbaar stelt.

Bron:
www.contra-magazin.com
Door: Michael Steiner

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)