Hoe vrij is Nederland nog?

(Door: Jaap Kooijman)

In oktober zijn twee opmerkelijke uitspraken door de rechtbank gedaan. De eerste was de uitspraak in de rechtszaak tegen Raffie Chohan en de tweede was de uitspraak van de rechter in de regiezitting tegen Geert Wilders. In het eerste geval leidde de uitspraak van de rechter tot het opleggen van een geldboete. In de  zaak Geert Wilders achtte de rechter dat er voldoende grond was om tot inhoudelijke behandeling van de zaak over te gaan. In beide gevallen staan/stonden zij terecht wegens het uiten van hun vrije mening. Een recht dat in  artikel 7 van de Nederlandse grondwet is geregeld. De interpretatie van dit grondrecht staat nu ter discussie dan wel ter oordeel van de rechter.

De veroordeling van Mw. Chohan was van dien aard dat haar feitelijk een spreekverbod van twee jaren werd opgelegd, daardoor restte niets anders dan tegen deze uitspraak in beroep te gaan. Het gegrond verklaren van de redenen om de rechtszaak tegen de Hr. Wilders te continueren, is niets anders dan een voortvloeisel uit politieke motieven.

De Nederlandse rechtspraak is in de afgelopen decennia dusdanig geïndoctrineerd door politiek correcte regels en gedragscodes dat er geen sprake meer is van een onafhankelijke rechtspraak zoals ooit in de grondwet beschreven. Decennia van benoemen van rechters met de “juiste” politieke kleur heeft geresulteerd in een voorspelbare rechtspraak die afwijkende meningen veroordeeld, want die passen niet in het politiek correcte stramien.

De politiek correcte Gutmensch fetisjeert van een maakbare samenleving waarin een ieder gelijk is aan het “ideale beeld van den mensch” zoals zij die voorhebben. Diversiteit is in zijn belevingswereld alle mensen in een potje gooien, flink roeren en voilà, de “universele mensch” is geboren. In dit beeld past niet de diversiteit van de volken van de Europese natiestaten die in hun bekrompen visie te “wit” zijn. Het feit dat al die volken hun zelfbeschikking hebben geregeld in hun grondwetten en hun culturele tradities dringt niet tot de botte hersentjes van de vertegenwoordigers der Verenigde Naties der Socialisten door.

Waar in Nederland kun je nu nog vrij publiceren, demonstreren of vertellen wat je denkt? Gezien de uitspraken van de rechters kan dit slechts op die plaatsen waar het politieke debat gevoerd wordt. Alleen in de beslotenheid van de plenaire vergadering van de politieke arena kan men in het kader van vrijheid van meningsuiting een afwijkende mening ventileren. In alle andere gremia loopt men de kans op grond van zijn/haar mening te worden vervolgd wegens discriminatie, aanzetten tot haat en/of racisme. Een tendens die zeer zorgelijk is.

De Nederlandse burger die sinds het ontstaan van ons Koninkrijk in 1815 was voorzien van fundamentele grondrechten wordt deze rechten sluipend ontnomen door “democratische” processen waar diezelfde burger buiten gehouden wordt. Het buigen voor minderheden, neem bijvoorbeeld de terreur van de anti-zwartepieten club, is gemeengoed geworden. Het omarmen van “verenigingsrechtspraak” van foute ideologieën is de toekomst.

Gelukkig hebben wij in Nederland de verzetshelden Raffie Chohan en Geert Wilders. Zij vertegenwoordigen een groot gedeelte der Nederlandse bevolking dat zich tot nu toe stil gehouden heeft. De uitkomst van de rechtszaken en de daarop volgende beroepen zullen ongetwijfeld leiden tot grote ontevredenheid onder dat stille deel der bevolking, echter het wachten is op die dag dat de vlam in de pan slaat en het Nederlandse volk in opstand komt. Tot die dag dienen wij onze verzetshelden op alle mogelijke wijzen bij te staan. Steun Raffie en Geert in hun strijd die ook de onze is! Geef ruimhartig aan de crowdfunding campagne voor Raffie en doneer geld aan het steunfonds van de PVV om de kosten van hun advocaten te kunnen betalen. En voor later: steun en stem die partijen die opkomen voor onze vrijheid.

Ik sluit mijn relaas af met de bekende regels uit het gedicht van Hendrik van Randwijk: “Een volk dat voor tirannen zwicht, zal meer dan lijf en goed verliezen, dan dooft het licht . . .”

Door:
Jaap Kooijman
(voor www.ejbron.wordpress.com)