Ongelooflijk dat de linkse politici niet van Trump houden

(Door: “Weethetwel”)

Door Trump te kiezen hebben de boze blanke  mannen een nieuw fenomeen geschapen: “de zure linkse man”. Je ziet ze overal: bij de NOS, de NRC, de VARA, op radio en televisie, in het gemeentehuis, kortom het complete linkse wereldje kijkt zuur. De hele club links gecontamineerde media put zich uit om redenen te verzinnen voor dit debacle. Het is vooral Clinton die de schuld krijgt, anders had dit in hun ogen nooit kunnen gebeuren.

Wat erg tegenvalt, is de reactie van onze linkse politici (zoals u weet, zijn ze dat bijna allemaal). Naast een stralende Geert Wilders stonden op het Binnenhof allemaal zure mannetjes te oreren en dapper te verklaren dat ze niets terugnamen van alle beledigingen aan het adres van Trump vóórdat hij gekozen was. Gelukkig zijn ze zo onbelangrijk dat ze Trump wel nooit tegen zullen komen, anders kunnen ze op dat moment beter een extra luier aandoen.

Maar van onze krachtdadige politici hadden we toch beter mogen verwachten. Op zijn minst dat ze iets inhoudelijks zouden weten over die Amerikaanse verkiezingen. Het programma van Trump bijvoorbeeld en waarom hij zoveel aanhang heeft. Maar de meesten kwamen niet veel verder dan hun eigen vooroordelen en de vraag waarom de lieftallige “Pussy”  hem niet van zijn overwinning af heeft kunnen houden.

Het programma van Trump is echt “populistisch”. Dat wil zeggen: vóór het volk! Het laat zich in het kort als volgt samenvatten:

1. Terughalen van de banen die vaak om dubieuze redenen naar het buitenland zijn vertrokken. (zie in dit verband dit artikel over globalisering en protectie.) Door de bestedingen die deze banen opleveren kan de middenstand zich herstellen.
2. De ongecontroleerde immigratie moet aan banden worden gelegd. Dit om twee redenen: a. een onbeperkte toevloed van mensen verstoort de arbeidsmarkt en verzwakt de positie van legale werkers en b. Voor zover de immigranten moslims zijn, bestaat de grote waarschijnlijkheid dat uit hun midden de nodige terroristen voortkomen die de leefbaarheid en veiligheid van het land en zijn bewoners verstoren.
3. De oorlog wordt verklaard aan de drugshandel. Drugsgebruik komt volgens hem voort uit ledigheid en het gevoel van nutteloosheid dat is ontstaan doordat de mensen aan hun lot werden overgelaten. Drugs zijn niet nodig voor mensen die goed functioneren.
4. De belastingen moeten verlaagd, zo niet gehalveerd worden. Door als overheid het inkomen van de mensen af te pakken (en over de balk te smijten) beperk je de koopkracht enorm, wat zeer negatief is voor het ontwikkelen en in stand houden van de welvaart en de middenstand.
5. De kongsi tussen de politici en het kapitaal (de Clinton-criminals en Wall Street) moet aangepakt worden. Door alle netwerken, afspraken en beloftes wordt de koek maar onder een beperkt aantal mensen verdeeld. Trump had bij zijn verkiezingsretoriek de prachtige metafoor: “We will drain the swamp”. Dat wil zoveel zeggen als: we zullen het moeras droogleggen en dan komen de krokodillen vanzelf te voorschijn.
6. De binnensteden worden hersteld en weer aantrekkelijk gemaakt. Nu zijn ze voor de helft dichtgetimmerd vanwege de teloorgang van de middenstand.
7. Er worden grote infrastructurele werken uitgevoerd: straten en wegen, havens en vliegvelden, bruggen en viaducten. Dit kost wel wat, maar het levert ook wat op, niet in de laatste plaats de nodige werkgelegenheid en inkomen.
8. Linkse hobby’s (vaak gebaseerd op leugenachtige rapporten) worden geen onderwerp van beleid meer. Wél schoon water en een schoon milieu, géén miljardentransacties voor vage begrippen als “climate change”.
9. Obama-care wordt afgeschaft. Dit is een beetje te vergelijken met wanneer hier de zo geroemde verplichte ziektekostenverzekering weer afgeschaft zou worden (wat overigens hoog tijd wordt). In Nederland zijn de ziektekosten door dit systeem gestegen naar astronomische hoogte vanwege een verstikkende bureaucratie. In het tweede jaar van Obama-care gingen in verschillende staten de premies al met meer dan 100% omhoog en dat was meteen de doodklap voor het systeem. De Amerikanen hebben kennelijk nét iets sneller door dan de Nederlanders dat ze belazerd worden.
10. Het onderwijs, dat jaren politiek gekleurd en veronachtzaamd werd, wordt weer topprioriteit.

De begrippen “links” en “rechts” bestaan eigenlijk niet meer

Vroeger, in de tijd dat de wereld nog overzichtelijk was, had je de politiek de begrippen “links” en “rechts”.  Grof gezegd was het verschil als volgt:

“links” was van mening dat er een bepaalde hoeveelheid welvaart te verdelen was en dat iedereen daarvan even veel moest hebben, het “eerlijke delen”.

“rechts” daarentegen verkondigde de stelling dat welvaart eerst verdiend moest worden en dat daarvoor een extra beloning vereist was om de moed er in te houden. Hoe harder er gewerkt werd, des te groter de welvaart en zoveel te meer er te verdelen was, maar niet voor iedereen evenveel.

Het programma van Trump valt voor een groot gedeelte onder wat vroeger het begrip “links” was. “Verheft den arbeider door inkomen en educatie”.

Het is daarom zo opmerkelijk dat juist die politici van PvdA, Groen “Links” (what’s in a name), maar eigenlijk de hele club van bestaande partijen (behalve de PVV), niets dan afkeer en walging ten toon spreiden. Het kan niet anders dan dat ze vér van hun eigen wortels af zijn komen te staan. Of dat het tóch waar is dat ze zich niets meer gelegen laten liggen aan de mensen die hen gekozen hebben.  Maar als je de reacties leest en ziet van al deze zure linkse mensen, dan rijst toch onmiddellijk de vraag: denken die nog wel na of zitten ze volledig gevangen in hun eigen vooroordelen en schijnwereld. Leven ze onder een steen? Hebben ze dan toch totaal geen binding meer met het volk? Wat is er mis met populisme, het opkomen voor het volk?

Op grond van al die reacties is er beter een nieuwe verdeling te maken in de politiek:

Aan de ene kant de populisten en realisten; nieuwe partijen zoals de PVV die oor hebben voor wat hun kiezers willen, een reële visie hebben op de toekomst, maatregelen willen nemen om toekomstige anarchie te voorkomen en het welzijn van het volk (populus in het Latijn) voorop hebben staan.

Aan de andere kant de verhevenen; de oude gevestigde partijen die gebaseerd zijn op navelstaren, die een ideologische toekomstvisie hebben gebaseerd op theoretische  uitgangspunten, het morele gelijk claimen en een misplaatst superioriteitsgevoel hebben. Samengevat: naïef en wereldvreemd.

Maar er is nóg iets; deze zure politici hebben een enorm financieel belang.

Van het geld dat de arbeiders verdienen, wordt namelijk 75% door deze politici geïncasseerd in de vorm van belastingen (en pensioenpremie waar de mensen straks naar kunnen fluiten). Van dit geld leven ze op de eerste plaats zélf als God in Frankrijk . De overige astronomische bedragen worden voor een steeds kleiner gedeelte gebruikt voor doeleinden die nuttig zijn voor het volk (politie, leger, veiligheid, onderwijs, bejaarden, gezondheidszorg) en steeds meer aan allerlei linkse hobby’s die vaak regelrecht tegen het belang van de arbeider ingaan. In de praktijk is voorts sprake van een gigantische bureaucratische verspilling. Naast het politiebureau is een flat met typende agenten gebouwd, naast de school een flat met extra directie en niet-onderwijzend personeel, naast het ziekenhuis twee flats met verzekeringsmaatschappijen en achter iedere hand aan het bed staat een duurbetaalde manager.

Voor zichzelf hebben ze overal nieuwe ministeries en gemeentehuizen gebouwd waar ze achter een pasjessysteem belangrijk kunnen wezen.

Van de rest wordt onder andere een enorme immigratie bevorderd en betaald.

De opbrengst van dit alles is duidelijk: stemvee.  Zorgen dat je de helft + één van de kiezers achter je hebt, zodat het eeuwig door kan gaan. Door zoveel mensen afhankelijk te maken van de staatsruif worden stemmen “gekocht”.

Want dat éne puntje in het verkiezingsprogramma van Trump, de belastingverlaging, is voor deze zuurpruimen niet te pruimen. Wanneer de mensen zélf mogen bepalen waar hun geld naartoe gaat is dat zéker niet naar de linkse hobby’s. En als iemand dat tóch wil, dan doet hij dat maar vrijwillig. Bij een forse belastingverlaging zal een groot deel van de overheidsdienaren en het overige stemvee uit moeten gaan kijken naar écht nuttige bezigheden. Die zijn er genoeg, maar het wordt wél harder werken en dat valt niet mee als je dat niet gewend bent.

Het valt dus niet mee afscheid te moeten nemen van het lekkere droomwereldje. Dat mag wellicht de reden zijn dat de dames en heren politici niets zien in een maatschappij die meer rekening gaat houden met het volk ten koste van hun eigen positie. Wat dat betreft is hier nog een moeras droog te leggen.

Wanhoop

In een laatste wanhopige poging wordt dan nog het democratische gehalte van een meerderheidsbeslissing in twijfel getrokken. De verliezers zitten te jammeren dat het de ene helft is die de andere helft zijn wil oplegt. Tot nu toe was dat namelijk ook zo. Dit keer is er een principieel verschil en zegt de andere helft tegen de ene: blijf nu maar eens een keer van ons geld af en doe datgene wat je als politicus moet doen: het volk dienen.

Door:
“Weethetwel”
(voor www.ejbron.wordpress.com)