“Duitsland moet geïslamiseerd worden”

(Door: Daniela Städter – Vertaling: E.J. Bron)

Slechts 14% van de “vluchtelingen” die in 2015 in Duitsland een asielaanvraag indienden, waren christenen, meer dan 73% moslims. De laatste tijd komen er steeds meer berichten van christenen over de discriminatie door moslims in “vluchtelingen”onderkomens. Maar ook veel islamitische tolken en beveiligingsmedewerkers zouden christenen onder druk zetten. Dat wordt waargenomen door een christelijke vertaalster, die echter niet als christin wordt herkend. Wat zij in de asielzoekerscentra hoort, is schrikbarend.

In september 2016 wordt het evangelische persbureau “Idea” opgebeld door een langjarige Duitse toppolitica. Zij zou contact onderhouden met een betrokken christin die in de vluchtelingenhulp werkt en die explosieve dingen zou kunnen vertellen over de situatie in Duitse “vluchtelingen”centra. De naam van deze vrouw zou echter niet genoemd mogen worden. Daarop vindt er in Wetzlar een gesprek plaats met de politica, een deskundige op het gebied van vluchtelingenvragen en de uit Eritrea afkomstige 39-jarige christelijke tolk. Ze spreekt vloeiend Arabisch en zou al in meerdere “vluchtelingen”centra als tolk werken – meestal alleen met islamitische collega´s. De vrouw doet haar werk daar “undercover”. Niemand heeft in de gaten dat zij christelijk is. De Eritrese vrouw van geboorte vluchtte in 1991 alleen naar Duitsland. Ze is dankbaar dat ze in haar nieuwe vaderland open werd opgenomen en goed ondersteund werd. Later wil ze hier iets voor terugdoen en ze begint vijf jaar geleden als vrijwilligster te helpen in asielzoekerscentra. Sinds de zomer van 2016 heeft ze een officiële baan als tolk. Dat zij christelijk is, noemt ze vanaf het begin niet in de onderkomens.

Als snel merkt ze op grond van haar kennis van de Arabische taal: “Christenen worden door islamitische vluchtelingen onderdrukt, geïntimideerd en gepest. Dat is normaal.” Vaak krijgt niemand iets mee van het gepest, waarvan ook Jezidi´s of homoseksuele vluchtelingen het slachtoffer zijn.

“Duitsland moet geïslamiseerd worden”

Medewerkers van de bewakingsdienst en tolken zijn volgens haar bijna altijd moslims. Ze maken, zegt de 39-jarige, op het eerste gezicht een heel aardige indruk: “Ze zijn meestal hier opgegroeid, hebben vaak gestudeerd, hebben een goede baan en doen zich internationaal voor.” Maar dat zou veranderen zodra ze “onder elkaar” zouden zijn: “Dan laten ze hun ware gezicht zien en zeggen dingen zoals ´Duitsland moet geïslamiseerd worden´. Ze verachten ons land en onze waarden.” De jonge vrouw is geschokt en wil dit lange tijd niet geloven. Ze blijft verzwijgen dat ze christelijk is om meer te weten te komen. Ze bezoekt onder andere de koran-les in verschillende moskeeën: “Daar wordt pure haat tegen anders gelovigen gepredikt. Dat wordt de kinderen hier in Duitsland van jongs af aan bijgebracht.” Dat zou ook zo zijn in de “vluchtelingen”onderkomens. Ze krijgt mee hoe islamitische jongens weigeren met christenen te spelen. De tolk probeert te bemiddelen: “Jij bent moslim, hij is christen. Wat is dat dan voor verschil?” De vijfjarige antwoordt haar: “Ik speel niet met christenen. Mijn ouders haten hen ook.” De tol schrikt: “Ze zijn voor de oorlog naar Duitsland gevlucht en zouden toch blij moeten zijn dat een christelijk land hen opneemt.”

Wij moslims moeten meer kinderen krijgen dan de christenen

Ze probeert ook om contact met moslima´s op te bouwen. Velen van hen hebben ondanks hun jonge leeftijd al meerdere kinderen. Voorzichtig wil ze hen informeren over voorbehoedmiddelen. “Veel vrouwen zeggen dan tegen me: Wij willen ons vermenigvuldigen. We moeten meer kinderen krijgen dan de christenen. Alleen zo kunnen we hen vernietigen.” Als ze dit tegenspreekt en zegt dat het toch de christenen zijn die hen helpen, stuit ze op afwijzing. Christenen verdedigen zou een zonde zijn.

De macht van de tolken

De macht van de islamitische tolken heeft ook de Europese Missiegemeenschap meegemaakt. Haar voorzitter, Frank Seidler, bericht dat ze bij de gesprekken bij het “Bundesamt für Migration und Flüchtlinge” (BAMF) in het kader van de asielprocedure uitspraken van christelijke vluchtelingen vaak foutief vertaald zouden hebben. Daarom zouden de vluchtelingen nu begeleid worden door een Perzisch sprekende medewerker, die in geval van nood onmiddellijk kan ingrijpen: “Sindsdien gaat het beter.” Seidler vertelt verder van een tot het christendom bekeerde Afghaan, die in zijn onderkomen in elkaar geslagen en zeer zwaar verwond werd. Nadat men hem zou hebben geholpen aangifte te doen, zouden er onmiddellijk ook aangiftes door meerdere moslims tegen hem zijn gedaan. Het onderzoek zou nog lopen, hij rekent er echter op dat dit gestopt zal worden, omdat uitspraak tegenover uitspraak zou staan: “Zo´n afloop hebben we helaas al vaak meegemaakt.” Dat zou er echter toe leiden dat de aanvallers zouden denken dat ze zich in Duitsland alles zouden kunnen veroorloven en hiervoor nooit rekenschap zouden hoeven afleggen, aldus Seidler.

Christenen staan onder permanente druk

Gelijksoortige waarnemingen doet de christelijke hulporganisatie “Open Doors”. Het zou vaak moeilijk zijn om incidenten te bewijzen. “Het gaat bij de incidenten ook niet altijd om geweld”, zegt de perscoördinator Ado Greve, “maar om benadelingen bij bijvoorbeeld de uitgifte van eten of om bedreigingen. Christenen – vooral de bekeerlingen – staan onder permanente druk.” Wanneer een christen in zijn moedertaal bedreigd zou worden met “we snijden je keel door!” of “we zullen je vrouw verkrachten!” dan zou dit voor grote angst zorgen. Greve: “De religieuze vormgeving door de islam in hun thuisland wordt vaak door de daders meegenomen. Om dit echter te bewijzen, is meestal moeilijk.” Dat zou er echter niet toe mogen leiden dat men de incidenten niet serieus zou nemen: “Het is belangrijk om aandacht te schenken aan de berichten van desbetreffende christenen.”

Als moslims verkeerd vertalen

Ook volgens de leider van de werkkring vluchtelingen binnen de Centrale Raad van Oriëntaalse christenen in Duitsland, Paulus Kurt, zijn foutieve vertalingen door islamitische tolken een probleem. Door de vluchtelingen die hij adviseert, laat hij zich na hun gesprek met het BAMF de ingevulde formulieren geven om ze samen met de christelijke asielzoekers te controleren. Informatie over de religie zouden daarop vaak verkeerd zijn ingevuld – een Aramese christen zou dan bijvoorbeeld een Arabische moslim worden. Ook de vluchtredenen worden deels onnauwkeurig en ten nadele van de ondervraagde christen weergegeven. Als ze dit merken, dienen ze binnen de wettelijke periode van twee weken protest in.

Christenen kennen vaak hun rechten niet

Volgens Kurt hebben de asielzoekers ook het recht op een terug-vertaling van de in het Duits opgestelde vragenlijst in hun moedertaal. Daarover zouden veel tolken de christenen echter helemaal niet informeren. Aan de medewerkers van het BAMF daarentegen zouden de tolken meedelen dat de ondervraagde zou hebben afgezien van een terug-vertaling: “Daardoor neemt de kans van de christenen af om een langdurige erkenning op asiel te krijgen.” Ook in de onderkomens zou de taalbarrière een probleem zijn: “Daar wordt een christen door een moslim geslagen, omdat hij in de gemeenschappelijke keuken varkensvlees eet – en achteraf geeft de tolk aan de leiding door dat er alleen maar een ruzie had plaatsgevonden over het gebruik van de keuken.”

Wat niemand meekrijgt

Vaak gaat het volgens informatie van twee vluchtelingen-helpsters uit de deelstaat Hessen van de Centrale Raad van Oriëntaalse christenen in Duitsland in de onderkomens ook om benadelingen die onopgemerkt op de achtergrond plaatsvinden. Ze noemen bijvoorbeeld de uitgifte van kledingstukken. De exploitant van het onderkomen stelt een lijst ter beschikking van de vluchtelingen die kleding moeten krijgen. Het briefje wordt aan de tolken doorgegeven, die de uitgifte in de desbetreffende taal organiseren. Bij het oplezen van de namen zou de lijst door hen veranderd worden. Wie een christelijke naam heeft, zou als laatste worden opgeroepen en de restanten voor lief moeten nemen, zeggen zij: “Dat krijgt niemand mee.”

De staat gaat uit van verkeerde voorwaarden

Volgens de in bij het vluchtelingenwerk betrokken economisch controleur Thomas Günster gaat het om een systeemfout. De staat zou bij de meestal in Duitsland opgegroeide islamitische tolken uitgaan van een integratie in het hier geldende waardesysteem, die echter helemaal niet zou hebben plaatsgevonden. Günster, die in nauw contact staat met de Hessische vluchtelingen-helpsters en hen bij hun werk ondersteunt, zegt: “Er wordt hier een onafhankelijkheid verondersteld, waarvan helemaal geen sprake is.” Hier zou men anders moeten gaan denken.

In Hessen is sprake van positieve ontwikkelingen

Er zouden inmiddels echter ook positieve ontwikkelingen zijn, zegt Günster. Zo zou het ministerie van Binnenlandse Zaken in Hessen zich inspannen om religieuze minderheden tegen overvallen te beschermen. Daartoe zou ook behoren dat de teams van de bewakingsdienst en de tolken in het vervolg bezet zullen worden met medewerkers van verschillende religies: “De minderheden onder de vluchtelingen moeten beschermd worden. We moeten erop letten dat de christelijke vluchtelingen in Duitsland niet nog verder in de knel komen.”

In Bremen ziet het er slechter uit

De situatie in Bremen is slechter. Daar heeft de Senaat eind oktober een nieuw concept ter bescherming tegen geweld in vluchtelingeninstellingen aangenomen. Daarin wordt echter niet ingegaan op de situatie van christelijke vluchtelingen. De doelgroep van het concept zijn meisjes, vrouwen en mensen, die op grond van hun seksuele of geslachtelijke identiteit op bijzondere wijze door geweld worden bedreigd. De afgevaardigde in de stadsraad van Bremen, Sigrid Grönert (CDU), begroet weliswaar in principe het concept, maar heeft in mei al de aandacht op gevestigd op het feit dat bovendien ook christenen zich steeds opnieuw door moslims in het nauw gebracht zouden weten.

De Senaat van Bremen echter had in februari vastgesteld dat er “geen overvallen” op religieuze minderheden bekend zouden zijn. Grönert: “Dat komt helaas niet overeen met de werkelijkheid.” Volgens “Open Doors” werden er tussen januari 2015 en juni 2016 negen gevallen van lichamelijke overvallen in Bremen gemeld.

Christenen doen uit angst geen aangifte

Geen van de betroffen Syriërs zou aangifte hebben gedaan – uit angst dat de situatie erger zou kunnen worden. Dat overvallen niet bekend zijn bij de autoriteiten zou niet betekenen dat ze niet voorkomen, benadrukt Grönert: “Het is jammer dat het thema bij ons niet wordt opgepakt, terwijl een deelstaat zoals Hessen de problematiek heeft herkend. Ik wil graag dat dit thema landelijk door de politiek serieus genomen wordt.” Met deze wens staat ze niet alleen. De tot eind oktober in functie zijnde speciale gevolmachtigde van de VN voor vrijheid van godsdienst en wereldbeschouwing, prof. Heiner Bielefeldt, eiste begin november een eerlijke discussie over aanwijzingen op overvallen tegen christelijke vluchtelingen in asielonderkomens. Het zou een grote fout van de politiek zijn om hierover een mantel van stilzwijgen uit te spreiden, zei prof. Bielefeldt.

Bron:
www.kath.net
Door: Daniela Städter

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)