Turkse oorlogsverklaring: onze grenzen moeten dicht

(Door: Ton Nijhof)

Turkije heeft, na het Europese besluit de relatie te bevriezen, gedreigd de grenzen open te zullen zetten. Op die manier hopen de radicale islamieten in het regime Erdoğan Europa te overspoelen met ‘vluchtelingen’. De Turkse premier Yildirim is er stellig in: “If refugees go through, they will flood into Europe and take it over”. Die zinsnede maakt exact en in een notendop duidelijk wat het islamitische plan is: Europa ‘overnemen’.  Dat is overigens iets waarvoor de volkse ‘onderbuiken’ al decennialang waarschuwden, maar dat wilde politiek telkens geen vertaling vinden.

Inmiddels is wel duidelijk dat vele ‘vluchtelingen’ er totaal geen probleem mee hebben om in het land van opvang de boel met de grond gelijk te maken. Bij de ontruiming van het kamp bij Calais, waar talloze ‘apothekers uit Aleppo’ op de boot naar Engeland zaten te wachten, bleef geweld bepaald niet achterwege. Op het Griekse eiland Lesbos zoeken asieleisers ook al maandenlang de confrontatie. Hetzelfde speelt zich af in Italië en op het Franse eiland Corsica. In het grootste asielzoekerskamp van Bulgarije, bij Harmanli, zitten momenteel 3.000 mensen vast: ze mogen niet weg na de uitbraak van een virusinfectie. De afgelopen dagen veroorzaakten 1.500 migranten grote onrust: ze staken meubels en banden in brand en gooiden met stenen naar de politie. Die reageerde met rubberkogels en arresteerde al meer dan 200 mensen. 14 agenten raakten bij het geweld gewond.

Het is, kortom, in heel Europa hommeles met het ‘gevluchte spul uit Mosul’. Turkije wenst daar nog een schepje bovenop te doen. De Turkse zuidgrens is vrijwel onbewaakt en nabij de Turks-Syrische grens bivakkeren honderdduizenden Syriërs, veelal aangevuld met miljoenen gelukzoekers uit alle islamitische windstreken. Het hele gezelschap vindt op onverklaarbare wijze een weg naar het westen van Turkije, waar zij soms duizenden Euro’s kwijt zijn aan de illegale overtocht naar Griekenland. Tot dusver hebben zich nog weinig politici uit durven laten over die opmerkelijke fenomenen in Turkije, laat staan dat zij daartegen forse maatregelen wilden nemen, anders dan een zak geld. Hierop vormt de PVV met de Groep Bontes (ex-PVV) weliswaar een uitzondering, maar die worden dan ook direct als nazi’s en rechts-radicalen weggezet. Deze politiek-correcte vluchtelingenkramp begint toch echt dictatoriale trekjes te vertonen.

Meer dan ooit is er een Europese noodzaak tot het sluiten van de nationale grenzen. Dat dit in de praktijk een buitengewoon moeilijke opgave is, zal iedereen duidelijk zijn. Maar alleen al het opnieuw invoeren van grenscontroles kan veroorzaken dat zogenaamde vluchtelingen simpelweg worden geweigerd. Dat zal zowel Duitsland als België en Luxemburg noodzaken precies hetzelfde te doen aan hun grenzen. Doen zij dat niet, dan zijn zij het ‘afvoerputje’ van de landverhuizers, met alle gevolgen van dien. Die golf van herstelde grenzen zal op die manier verder oprukken naar de buitengrenzen van Europa, waar onder andere de NAVO een taak heeft.

‘Een aanval op één lid wordt beschouwd als een aanval op allen’. Het heeft er alle schijn van dat het Turkije van Erdoğan ons de oorlog heeft verklaard en daarvoor, geheel naar de aard en in de traditie van de Ottomanen, slaven inzet om het ideaal van dictatoriale islamitische overheersing te bereiken. De achterhaalde en primitieve opvattingen van religieus actieve staten als Turkije, Qatar en Saoedi-Arabië verdienen een passend antwoord: de Europese buitengrenzen moeten voorlopig bewaakt worden door de NAVO.

We kunnen ons prima redden zonder een ‘Academicus uit Damascus’.

Door:
Ton Nijhof
(voor www.ejbron.wordpress.com)