Hoe onze kinderen op school mishandeld worden

(Door: “Weethetwel”)

Door alle “vernieuwingen” in het onderwijs , te beginnen bij de Mammoetwet uit 1963, die vanaf 1968 werd ingevoerd, is het met het Nederlands onderwijs steeds meer bergafwaarts gegaan. De oorspronkelijke gedachte achter de “vernieuwingen” was het terugdringen van schooluitval. In de praktijk werd dat ingevuld door alles gewoon gemakkelijker te maken, zodat meer kinderen een diploma konden halen. Om meer geslaagden te krijgen door de eisen te verlagen, is al een ramp. Maar wat veel erger is: Er werd en wordt steeds meer een politieke heilsboodschap in het onderwijssysteem gestopt: de school bepaalt wat goed en slecht is. Als je de kinderen inpalmt met links gedachtegoed heb je links stemvee als ze volwassen zijn.

En als klap op de vuurpijl is het systematisch leren denken en analyseren vervangen door  “het werken in groepjes”. Niet de kennis van de leerling bepaalt zijn niveau, maar de mate waarin hij via onderhandelen zijn doel kan bereiken. Het begint bijna misdadig te worden dat veel kinderen op school door de hele schijnvertoning in steeds mindere mate een kans krijgen om hun geestelijke kwaliteiten normaal te ontwikkelen en daardoor grip op hun eigen toekomst verliezen.

De lagere school

Het is een mooie gedachte veel meer kinderen een diploma te laten behalen. Verkeerd echter is dat op de socialistische manier te doen. In die denkwijze kun je de lat namelijk niet hoog leggen, omdat dat niet “eerlijk” is tegenover de kinderen die wat minder capaciteiten hebben. Dus verlaag je de norm onder het motto: iedereen even stom en dan heb je het socialistische gelijkheidsideaal bereikt. Dat is in het kort de ontwikkeling van het onderwijs in de laatste 50 jaar. Het gemanipuleer begint al op de basisschool. Deze vorm van onderwijs zou er op gericht moeten zijn de kinderen een ontwikkeling en een aantal basisvaardigheden bij te brengen waar ze hoe dan ook in hun verdere leven plezier van hebben. Lezen en schrijven, rekenen en hoofdrekenen, geschiedenis, aardrijkskunde, lichamelijke oefening, maatschappijleer en creatieve vakken. Dat is de basis van een cultuur en dat zijn de middelen die onontbeerlijk zijn om in het verdere leven zelfstandig na te kunnen denken en inhoud te geven aan het eigen leven. Dat onderwijs was niet altijd even leuk en kwam de kinderen niet altijd even goed uit. Wat dat betreft was het eigenlijk al net zoals in de echte maatschappij dat je niet altijd datgene kunt doen wat je leuk vindt. En sommige dingen ga je pas leuk vinden als je met zachte hand gedwongen wordt het maar eens te proberen.  Al naar gelang de aanleg pikte de één meer op dan de ander. Over dit systeem was beslist goed nagedacht. Er was dan nog de nuance dat men naar levensbeschouwing het onderwijs kon inrichten, maar aan de basiseisen moest worden voldaan.

Er zijn nog maar weinig scholen die zich consequent bezighouden met basisvorming en steeds meer wordt het een decor van ongevraagde hersenspoeling.

1. Onderwijs moet vooral “leuk” zijn. De tere kinderzieltjes moeten beschermd worden tegen alle vormen van dwang en ze geven zelf wel aan wanneer ze ergens aan toe zijn. Wanneer ze er nooit aan toe komen; het zij zo. Het diploma komt toch wel.
2. Eisen stellen om een doel te bereiken is er niet meer bij. Nadelig in dit verband is natuurlijk dat veel kinderen thuis als een kleine godheid behandeld worden en dat daar ook geen enkele eis aan ze gesteld wordt. Waarom zouden ze op school dan wel een prestatie neerzetten?
3. De kinderen worden als jongvolwassenen beschouwd en worden daarom al volgepropt met volwassenen-standpunten die ze onmogelijk kunnen beoordelen. Complexe maatschappelijke vraagstukken zoals de immigratie van sterke jonge kerels worden teruggebracht tot het niveau van “de arme kindertjes die gevlucht zijn” en die altijd geholpen moeten worden.
4. Moraliteitskwesties zoals het verschil tussen goed en kwaad worden niet meer behandeld. De tien geboden zijn afgeschaft. In principe is iedereen goed en als ie niet goed is bedoelt hij het wel goed. Volgens het socialistische principe ligt de moraliteit nu anders: heeft iemand het slechter dan jij dan is die “zielig” en moet je hem helpen. Dat kan heel ver gaan: de al genoemde immigranten zijn zielige vluchtelingen, de zielige natuur wordt om zeep geholpen, het zielige milieu, de zielige derde wereld en niet te vergeten de talloze zielige medeburgers die om één of andere reden een uitkering nodig hebben omdat ze een erkend zieligheidslabel hebben. Al het andere dan jijzelf is zielig. Jij moet helpen, jij moet voor iedereen opkomen, jij moet iedereen van dienst zijn, jij bent verantwoordelijk voor alles en iedereen,  jij bent een echt goed mens.
5. Het onderwijzend personeel bestaat voor veruit het grootste deel uit linkse rakkers (excuses E.J. Bron, er zijn zeker uitzonderingen) die er niet voor terugdeinzen hun politieke mening vol overtuiging maar vaak heel subtiel uit te dragen. Aan die lui moet je dan je kind toevertrouwen om hem te vormen voor later.

Het lijdt geen twijfel dat het al een hele kunst is om de lagere school niet als een halve goedmensch te verlaten, volgestopt met naïeve idealen.  Zo niet, dan komt het door de nodige ondersteuning van zijn ouders, anders is het kind een weerloos slachtoffer van deze subtiele vorm van hersenspoeling. Maar hoeveel kinderen krijgen die ondersteuning? Hoeveel van die ouders hangen niet iedere avond aan de lippen van onze tv-coryfeeën die precies dezelfde boodschap verkondigen samen met het krantje en de overige media? En daar komt nog bij dat je het je kind niet aan wilt doen het voor Wilders op te nemen als die weer eens zwart gemaakt wordt, want dan bestaat de kans dat het pesten op school pas echt begint; door de linkse volwassenen wel te verstaan.

De middelbare school

Op de middelbare school wordt de situatie alleen maar ernstiger. Veel van die  instellingen zijn niet veel meer dan een dure methode om de jeugd van de straat af te houden. Het handelen staat in het teken om de dag goed door te komen en de deksel op de pot te houden. Daar is alles voor geoorloofd.

Het is niet voor niks dat categorale scholen zoals het Stedelijk Gymnasium van Haarlem en Amsterdam de overvloed aan aanmeldingen niet kunnen verwerken. Het zijn de scholen die niet geteisterd worden door een ongemotiveerde onderbouw en waar nog een geest kan heersen van werklust en blijheid om datgene te doen waar de school eigenlijk voor bedoeld is: jezelf te ontwikkelen tot een volwaardig mens.  Helaas is het ook weer zo dat bij die aanmeldingen natuurlijk een buitengewoon groot aandeel kinderen zit van de politieke elite die zich op die manier kan onttrekken aan de ellende die ze in het land zelf geschapen heeft.

Met name in de grote steden is de kwaliteit van het onderwijs dramatisch. Praktisch alle basiskwaliteiten ontbreken daar: de kinderen kunnen niet fatsoenlijk lezen, schrijven of rekenen, aardrijkskunde is landje-pik geworden, de geschiedenis  wordt herschreven, want de Holocaust bestaat niet meer en maatschappijleer wordt hartelijk om gelachen. Gymnastiek en zwemmen mag om allerlei redenen niet meer. De leerlingen zijn de baas in de klas en bepalen het programma.

Om het gebrek aan basiskennis te verdoezelen, wordt op grote schaal projectonderwijs ingevoerd, een veredelde vorm van het werken in groepjes.

1. Leren in de zin van kennis vergaren wordt minder belangrijk. In plaats daarvan komen eigenschappen als onderhandelen en een grote mond om het doel te bereiken. De beste koopman haalt het hoogste punt. Op zich is dit een oer-Nederlands systeem en de lui die hier succesvol zijn hebben grote kans dat in de maatschappij ook te zijn. Het droevige is alleen dat het weinig bijdraagt aan de persoonlijkheids- en kennisontwikkeling van de desbetreffende leerling.
2. Onderwijs is op die manier verworden tot een soort poldermodel met een grootste gemene deler en geen eigen mening meer. Bij het onderhandelen en het “gezamenlijk” je doel bereiken is het kunnen relativeren van allerlei zaken nodig om tot een compromis te komen. Het “ja maar….” model waarbij ieder argument afgezwakt wordt om toch maar vooral evenwicht te krijgen in de discussie. “Erg hè, hoe die Van Gogh is afgeslacht, Ja, maar hij schreef ook vreselijke stukjes.” “Erg hè, dat mensen in naam van hun geloof andere mensen executeren. Ja, maar dat hebben christenen ook eeuwenlang gedaan”.

Door dit soort relativeringen is een gecastreerde christen in Syrië minder erg dan een onthoofde christen, want de eerste heeft tenminste zijn eigen leven nog. Moraliteit is ruilhandel geworden. Van het absolute begrip goed of kwaad is geen notie meer over. Als je maar in het compromis zit, kan je niks gebeuren. Later in de maatschappij kun je ook maar het beste kleurloos zijn en het denken overlaten aan de politieke elite.

Om de puinhoop nog te vergroten, is ruim tien jaar geleden het zogenaamde “studiehuis” ingevoerd. Vanaf de helft van de middelbare school moesten de leerlingen voortaan zichzelf onderwijzen. Leraren waren niet meer nodig voor de klas. Het resultaat was desastreus. Vooral de jongetjes van een jaar of zestien hadden op die leeftijd wel wat beters te doen dan zichzelf te onderwijzen. De meisjes, die van huis uit wat gezagsgetrouwer en verantwoordelijker zijn, haalden daardoor betere cijfers en gingen in grotere getale dan de jongens naar de universiteit. Hogere cijfers geven tevens een grotere kans om ingeloot te worden bij studies als medicijnen. Gevolg is dat de verhouding jongens/meisjes in wetenschappelijke opleidingen sterk verschoven is in het nadeel van de jongens. Er zijn nu veel meer meisjes die studeren, terwijl niet gesteld kan worden dat de jongens zoveel stommer zijn. Door het gemarchandeer met opleidingen worden op deze manier talloze jongeren (vooral jongens) ernstig benadeeld in hun toekomstkansen. Nadat in de eerste jaren na invoering van het studiehuis de resultaten bij de eindexamens flink werden opgekrikt om niet 50% van de leerlingen te laten zakken, is een aantal scholen weer op zijn schreden teruggekeerd en heeft het lesprogramma weer (ten dele) hervat, maar de intellectuele schade is enorm, vooral voor jongens.

Universitair onderwijs

De situatie op de middelbare scholen is inmiddels zo belabberd dat verschillende universiteiten de eerstejaars kandidaten die zich aanmelden gaan testen op hun eenvoudige basiskwaliteiten, anders komen ze er niet in. Het is natuurlijk een aanfluiting dat dit nodig is, omdat de centraal afgenomen examens een waarborg zouden moeten zijn dat degene die dat diploma heeft ook die kwaliteiten bezit. Helaas, niets is minder waar.

Maar veel universiteiten en hogescholen zijn niet vies van een potje socialistisch gelijkheidsdenken.

Met name universiteiten als de VU en de UVA in Amsterdam hebben zich ontwikkeld tot linkse roeptoeters in plaats van objectieve wetenschappelijke instellingen. Voor de multiculti-flauwekul moet er daar tevens een minimumquotum allochtone studenten komen, ongeacht het niveau. Maatschappelijke vorming volgens de leer van de politieke elite onder het mom van wetenschap.  In de slipstream van deze wetenschappelijke charlatans zitten de grachtengordel en de daar gevestigde kranten , media en de lui die in Hilversum de touwtjes in handen hebben. Samen zullen ze Nederland wel eens even manipuleren naar hun simpele socialistische droomwereldje. Ook sommige hogescholen kunnen er wat van. Zo kregen studenten op hogeschool InHolland en Hanzehogeschool Groningen gratis en voor niets hun diploma uitgereikt enkel en alleen om hun eigenwaarde te strelen zodat ze beter konden gaan functioneren in de maatschappij! “Ja maar, zo’n gratis diplomaatje. Er zijn mensen die véél ergere misdaden begaan.”

En dat is de spijker op zijn kop: wie kan zich een grotere misdaad voorstellen dan zij die hun eigen jeugd op een dood dwaalspoor zetten?

Door:
“Weethetwel”
(voor www.ejbron.wordpress.com)