Open brief aan de hoofdredacteur van “Fenixx”

(Door: “D.G. Neree”)

Allereerst dank aan de webmaster voor het plaatsen van deze open brief. Het is niet mijn bedoeling om mensen tegen elkaar op te zetten. Integendeel. Eenheid is nu meer dan ooit belangrijk en ik doe dit om te waarschuwen en misschien een aantal oplossingen te geven of de weg daartoe vrij te maken. “E.J. Bron” en “Fenixx” staan aan dezelfde kant en vechten voor dezelfde zaak, maar ik laat me niet ‘offeren op het altaar van de revolutie’. Ik ben erkentelijk dat de heer Bron me de gelegenheid geeft om mijn woordje te doen. De inhoud van deze brief is geheel en al voor mijn eigen rekening.

Beste Rommel,

Ik heb je voorgesteld om onderstaande brief in de redactiekroeg te bespreken, maar aangezien je niet op dit voorstel reageert moet het maar zo. Even een korte voorgeschiedenis om je geheugen op te frissen:

Enkele jaren geleden ging “Amsterdam Post” plotseling op zwart vanwege de verschrikkelijke dood van onze vriend VanFrikschoten. In die tijd had ik, samen met Filantroop, mijn eigen site, “De Vrije Chroniqueurs” en DVC werd plotseling een toevluchtsoord voor AP’ers, tot grote ergernis van Filantroop, die daarop zijn boeltje oppakte en vertrok, met medeneming van 3 (!) andere schrijvers. Daarop heb ik jou en Fubar schrijver gemaakt op DVC en later de status van mede-beheerder/admin gegeven. Zodoende werd DVC een vermagerde voortzetting van “Amsterdam Post”.

Toen de schadeclaims kwamen voor het plaatsen van auteursrechtelijk beschermde foto’s kreeg ik het op mijn dak en was ik persoonlijk verantwoordelijk voor mijn schrijvers/mede-beheerders die de foto’s hadden geplaatst. We hebben toen besloten om schoon schip te maken, “Fenixx” op te richten en daar naartoe te verhuizen.

Zelf had ik na 10 jaar web-beheer en artikelen schrijven weinig zin meer om het zaakje op mijn schouders te nemen, dus werd jij, rommel, met algemene instemming de eigenaar, hoofdbeheerder en hoofdredacteur van “Fenixx”. Hierbij bleven de oude verhoudingen en samenstelling van de “schrijversstal” hetzelfde. Misschien herinner je je dat ik eigenlijk alleen nog maar de schrijversstatus wilde, maar je vroeg me om admin te blijven vanwege mijn ervaring die jij niet had. Daar stemde ik in toe en zei daarbij dat ik me niet veel met redactiewerk zou bezighouden, maar altijd bereid was om over kwesties mee te denken en eventueel als een arbitragecommissie bij geschillen zou kunnen optreden. Laat ik dat laatste nu eens proberen.

Terzake dus.

Een week voor kerst publiceerde ik een artikel over de visie van Syrian girl. Ik plaatste het als discussiestuk, aangezien ik zelf onzeker was over wat ze allemaal beweerde. Maar dit was zeer tegen het zere been van X, mede-admin, (deze brief is aan jou gericht, rommel, niet aan X en gaat verder niet over hem), die zich steeds meer opwond en geïrriteerd raakte, zodanig dat hij het nodig vond om mij van mijn schrijvers/admin-status te ontheffen. Ik was eigenlijk te verbijsterd om meteen op deze absurde situatie te reageren en wachtte een dag af wat er zou gebeuren. Er gebeurde niets, dus mailde ik je of je wel wist dat ik van de site geschopt was. Blijkbaar wist je dat pas nadat je met X gebeld had. Je antwoordde me dat je geen zin had in escalatie en misschien “de ondergang van Fenixx” zou veroorzaken als je me weer in mijn status zou herstellen. Waar zie je me eigenlijk voor aan? Ik ben toch geen klein kind? In ieder geval herstelde je mijn status niet en offerde je dus één van je schrijvers/mede-beheerders op om een niet-bestaande ‘lieve vrede’ te bewaren. Ik mailde je weer dat jouw enige goede beslissing zou zijn om mij in mijn status te herstellen en X op zijn vingers te tikken vanwege misbruik van zijn admin-rechten. In de redactie is immers in het begin al afgesproken dat admins niet op eigen houtje andere admins of schrijvers zouden  ontslaan zonder dat dit eerst in de redactie is besproken, waarbij jij de uiteindelijke zeggenschap hebt.. X is dus ver buiten zijn boekje gegaan.

(Een vraagje: is er een wezenlijk verschil tussen een Openbaar Ministerie dat een politicus voor de rechter sleept voor belediging en een admin, die met als reden zijn irritatie een andere admin eruit knikkert?)

Je verwaardigde je echter niet meer om op mijn mails te reageren. Omdat het Kerstmis was, heb ik het allemaal even laten liggen, maar dinsdagmiddag zette ik een reactie op “Fenixx”, waarin ik je dringend vroeg om mijn mails te beantwoorden. Het effect was dat mijn reactie werd verwijderd en daaropvolgende reacties in de wacht kwamen. Vind je dat niet ontzettend kinderachtig?

Rommel, jij bent op “Fenixx” de hoofdredacteur en opper-admin. Niemand kan jou je status ontnemen. Ik begrijp niet waar je bang voor bent. We zijn volwassen mensen en niet bezig met een schoolpleinruzie. Je mag niet toelaten dat je mede-beheerders elkaar of de schrijvers de tent uitschoppen. Vanuit jouw positie is de actie van X een machtsgreep en aantasting van jouw gezag om niet te spreken van de schade die dit “Fenixx” toebrengt. Dit is de dood in de pot. Je had dit makkelijk kunnen oplossen  door X op zijn machtsmisbruik te wijzen en een waarschuwing te geven. Je had mijn onterecht afgenomen status kunnen herstellen en we zouden in de redactiekroeg de zaak hebben uitgepraat, waarna ik misschien alsnog zou hebben kunnen besluiten om “Fenixx” te verlaten (aangezien het daar verder uitstekend loopt), maar dan uit eigen beweging en in goede verstandhouding.

Wat je nu hebt besloten, heeft juist het tegenovergestelde effect. Ik ben schrijver en een volwassen kerel. “Fenixx” ligt me na aan het hart en als je denkt dat ik om persoonlijke redenen de site zou willen kapotmaken, dan heb je niet goed nagedacht. Sites als “Fenixx” zijn opgericht om het publiek te informeren over de grote gevaren die ons bedreigen. En een tegenwicht voor de smerige propaganda waar we door gehypnotiseerd worden. Dat belang is groter dan persoonlijke meningsverschillen. Maar ik laat me ook niet als een klein kind op straat zetten en tot zwijgen brengen. De discussie blokkeren door me de mond te snoeren, is als het drukken op een waterbed en wekt alleen maar frustratie op die zich uit in… schrijven. En schrijven gaat me net zo makkelijk af als ademen en is net zo noodzakelijk voor mijn welbevinden. Bij deze dus. Ook vind ik dat de schrijvers op “Fenixx” moeten weten wat er gebeurd is en niet alleen de kant van X te horen krijgen. Dit is niet mogelijk, doordat ik niet meer in de redactiekroeg kan komen, waar dit besproken dient en diende te worden.

Dit is een geval uit het boekje van hoe het op een site (of wat voor onderneming dan ook) mis kan gaan en het is zeker niet de eerste keer dat ik het meemaak, daarom ook schrijf ik dit. Door je zwijgen en je niet-handelen dwing je me dit op deze manier te doen. Als je meteen goed had gereageerd dan was dit met een sisser afgelopen, maar nu weet ik niet goed meer hoe dit op te lossen is. De sleutels liggen in jouw handen en ik heb mijn verhaal gedaan.

“D.G. Neree”