“The Ugly European”

(Door: “Henk V.”)

In 1958 verscheen een roman die grote indruk maakte op de westerse wereld: “The Ugly American’’, geschreven door Eugene Burdick en William J.Lederer. Dit boek is qua vorm fictie, maar het beschrijft zeer nauwkeurig de manier waarop de Amerikanen politiek hebben bedreven in Zuidoost Azië. Het verhaal speelt zich grotendeels af in Vietnam en het is buitengewoon interessant te lezen hoe de Amerikaanse wijze van denken en hun aanpak van de problemen die zich in de Zuidoost-Aziatische regio voordeden door de inwoners uit dat gebied werden gezien. Zo merkt op zeker moment een minister van de Filipijnen tegen de Amerikaanse ambassadeur in zijn land het volgende op: “Simpel gesteld, meneer de ambassadeur, mogen wij wel zeggen dat de doorsnee Amerikanen in hun gewone doen en laten – het spijt mij om dit te moeten zeggen – de beste ambassadeurs zijn die een land zich kan wensen. Ze zijn niet achterdochtig, ze delen graag hun verworvenheden met ons, ja, ze zijn vrijgevig. Maar er gebeurt iets met het grootste deel van de Amerikanen wanneer ze in het buitenland belanden. De meesten van hen zijn dan geen doorsnee Amerikanen meer… het worden ‘’tweederangs lieden’’.

Het manco waarop de minister doelde, was het onvermogen van de Amerikanen om zich te verplaatsen in de denkwereld van de mensen die zij meenden te kunnen helpen. In hun beoordeling van allerlei situaties sloegen zij daardoor voortdurend de plank mis en – zoals wij weten – legden de Amerikanen het uiteindelijk af tegen hun Vietnamese tegenstanders, niet omdat zij militair bezien zwakker waren, maar omdat zij  de mentaliteit van hun “medestanders” in Zuid Vietnam totaal verkeerd hadden ingeschat.

De les die wij uit dit boek zouden moeten trekken, is dat wij beseffen dat op dit moment in Europa EN in de westerse wereld de geschiedenis zich herhaalt.

De Amerikanen uit “The Ugly American” waren zo overtuigd van de juistheid van hun inzichten, dat zij nagenoeg niet tot andere gedachten waren te brengen. Zij gingen er van uit dat iedereen in de wereld die met enig verstand was gezegend automatisch hun ideeën zou overnemen.

De parallel tussen het gedrag van de politiek-correcte elites die het nu in het Westen (nog) voor het zeggen hebben en dat van de goedwillende Amerikaanse weldoeners uit het boek van Burdick en Lederer is opvallend, maar helaas heeft er zich intussen een griezelig, dictatoriaal element bijgevoegd. Waar de tot democratie neigende Amerikaanse overheid uiteindelijk door de grote invloed van het boek en onder druk van de protesten uit de samenleving haar koers bijstelde, treffen wij nu bij de politiek-correcte elites in het Westen een mentaliteit aan waarin geen bereidheid tot koersverandering meer bestaat. En bleef het alleen maar bij deze verbazingwekkende starheid!! Vanuit de EU worden er immers plannen ontwikkeld die tot doel hebben “populistische desinformatie” actief tegen te gaan. In de politieke opvattingen is de huidige koers van de overheden kennelijk de enig juiste.

Wij staan in het Westen voor ingrijpende veranderingen die onze samenleving onherroepelijk en onomkeerbaar zullen veranderen. Deze veranderingen kunnen – objectief bezien! – beslist  niet als positief worden beoordeeld.

In 1975 kwam er in Straatsburg – eigenlijk ver buiten het zicht van de gewone man en vrouw in de straat – een overeenkomst tussen de Europese Gemeenschap (nu de EU) en de islamitische, Arabische wereld tot stand, waarin uitwisseling van goederen en diensten werd vastgelegd:  grote stromen geld en olie zouden richting ons werelddeel gaan vloeien (goed voor de westerse industrie en handel…). Maar de Arabieren verwachtten daarvoor wel iets terug. De tegenprestatie van Europa kwam er vooral op neer dat “Europa” ruim baan zou maken voor de intocht van het islamitische gedachtegoed in een sfeer van openheid en verwelkoming. De leer van de islam en de personen die daar deel van uitmaakten, zouden hier positief worden ontvangen. Deze “islamitische instroom en evangelisatie” gaan onverminderd voort.

Nu moeten wij wel bedenken dat deze overeenkomst tussen Europa en de islamitische wereld volgde op de grote olieboycot die door de oliestaten tegen Europa werd ingesteld, omdat ook het laatste militaire conflict tussen Israël en de Arabische wereld (de Jom Kipoer oorlog, 1973) andermaal door Israël werd gewonnen. Tijdens dit conflict lag de sympathie van de westerse staten duidelijk bij Israël. Dit stelden de Arabieren niet op prijs, wat duidelijk werd gemaakt door middel van  de olieboycot. Dit wapen bracht de kwetsbaarheid van de westerse economieën aan het licht… Via het Verdrag van Straatsburg wilde Europa haar kwetsbare positie versterken…

Als bijproduct van deze overeenkomst gingen de regeringen van de Europese Gemeenschap met een meer “genuanceerde blik” de problemen in het Midden-Oosten  bezien. Het kwam er natuurlijk op neer dat in de politieke visies van het Westen de belangen van de Arabische wereld een veel groter gewicht zouden krijgen. Dat deze “verbeterde kijk” op de wereld zeer nadelig voor Israël – onze enige echte vriend in het Midden-Oosten – zou uitpakken, is helaas maar al te duidelijk geworden.

Nu, bijna 42 jaar later, zijn de westerse samenlevingen gewend geraakt aan de aanwezigheid van moslimgemeenschappen in een eertijds Joods-christelijke, humanistische maatschappij, waarin een stringente scheiding tussen geloof en staat wordt toegepast. Deze was – en is – bedoeld  om mensen met een grote verscheidenheid aan ideologieën en religies een beschermde leefruimte  te bieden, waarin men ongestoord zichzelf kan zijn, in HARMONIE met iedereen.

Voordat de islam in het Westen een factor van enig gewicht was geworden, bestond er inderdaad een maatschappij waarin de diverse geestelijke stromingen volstrekt vreedzaam naast elkaar leefden, terwijl een religieus neutrale overheid zaken van algemeen belang regelde.

Sinds de zestiger jaren was in Nederland, onder invloed van de steeds sterker wordende ideeën van de marxistische Frankfurter Schule, in het gangbare politieke denken van de toplaag, die de rest van de samenleving meende te moeten aansturen, geleidelijk aan een omslag gekomen met betrekking tot opvattingen die zeer vele jaren voordien als vaststaand hadden gegolden. Eigenlijk wilde men af van alles wat specifiek met de Joods-christelijke religie had te maken. Godsdienstige overtuigingen mochten de mensen natuurlijk nog wel hebben, maar daarmee moest men de medemens maar niet teveel lastig vallen: je geloofsopvattingen kon je beter maar voor je houden en achter de voordeur van je woning praktiseren.

Afschaffing van de religie was altijd al een marxistisch stokpaardje, maar de uitvinders van het antireligieuze denken vergaten belangrijk gegevens; iedere ideologie kan ook gemakkelijk evolueren naar een soort religie, omdat het toetsen van de eigen gedragscodes aan hogere, alles overstijgende  waarden, de mens zeer eigen lijken te zijn! De status die het politiek-correcte denken zich heeft aangemeten, is zo absoluut geworden dat wij zonder overdrijving mogen zeggen dat die ertoe heeft geleid dat de aanhangers ervan niet eens meer het stellen van vragen over hun opvattingen kunnen verdragen. Het politiek-correct denken is tot een soort religie geworden.

De aanvallen op de Joods-christelijke fundering van onze staat door middel van het verspreiden van de idee dat alle opvattingen over goed en kwaad zeer relatief en veranderbaar zijn, hadden wel degelijk succes. Godsdienstige opvattingen werden  bij verschillende gelegenheden systematisch belachelijk gemaakt. Het merendeel van de officiële kerkgenootschappen voelde zich in de hoek gedreven en men wilde zich daartegen te weer stellen door hun evangelie boodschap aan de wereld te “actualiseren” en te “socialiseren” .

De nieuwe thema’s werden: medemenselijkheid, solidariteit met de zwakkeren en uiteraard werd DE NIEUWE vorm van BEVRIJDING gepredikt : de strijd TEGEN het racisme en VOOR de immer noodzakelijke ontwikkelingshulp! Deze thema’s hadden weinig christelijks meer, omdat ze waren overgenomen uit puur socialistische opvattingen. Het waren vooral de laatste kernpunten in de vernieuwde leer die het maatschappelijke nut van de kerken nagenoeg tot nul terugbrachten, omdat – voor het in de praktijk brengen van deze nieuwe opvattingen –  men helemaal geen kerk meer nodig had of hoefde te geloven. Gelovigen verlieten dan ook massaal de kerken, omdat zij zich in deze gemoderniseerde, nieuwe omgeving niet meer thuis voelden. Meer evangelisch gebleven geloofsgenootschappen vingen nogal wat  “dakloos geworden” christenen op.

Kerkelijk bezien was er door de linkse hersenspoeling een enorm vacuüm in de maatschappij ontstaan en zoals wij weten, wordt een vrijgekomen vacuüm dan opgevuld door iets anders.

Ogenschijnlijk bleef het karakter van ons ontkerkelijkte land wel degelijk hetzelfde: een weldadig mengsel van Joods-christelijke en humanistische elementen, dat voor een optimale vrijheidsbeleving en mensvriendelijkheid zorgde. In tegenstelling tot wat politiek-correct beweert, was Nederland dan ook niet zozeer multicultureel, dan wel multi-etnisch, omdat de diverse bevolkingsgroepen zich hadden ingevoegd in het bestaande leefklimaat in Nederland.

Dit is een belangrijk punt om te onthouden, omdat de politieke elites in Europa echt voorstanders blijken te zijn van multiculturalisme en  totale etnische vermenging! In deze nieuwe constellatie zijn alle culturen gelijkwaardig. Letterlijk IEDEREEN is hier nu welkom en de EU wil massaal  aan “noodlijdende” mensen in de wereld plaats bieden. De miljoenen “asielzoekers” die zich inmiddels OP UITNODIGING van de leiding van de EU in ons werelddeel hebben gevestigd, betekenen nog niets wanneer wij beseffen dat vele miljoenen in Afrika en in de islamitische wereld klaar staan om hun voorbeeld te volgen. UITGENODIGD door de EU en vooral door Bundeskanzlerin Merkel, die van geen bovengrens bij de instroom wil weten en die ALLE migranten eenvoudigweg gelijkstelt aan de vluchtelingen uit Aleppo, om het volk tot sympathie voor de nieuwkomers te bewegen.

Bedenk twee dingen heel goed:

ALLEEN in de WESTERSE WERELD wordt door het links politiek-correcte denken een aanslag gepleegd op de identiteit en de cultuur van de eigen leefwereld. Daar moet men zich vermengen met grote aantallen mensen die tot een andere cultuur behoren. Alleen daar moet de zittende bevolking zich – in opdracht van links – vermengen en afstand doen van de manier van leven die voor hen zoveel goeds heeft gebracht. En dat, terwijl het links totaal aan inzicht ontbreekt in de opvattingen en intenties van de binnenkomende massa’s.

Politiek-correct is zo gefascineerd door de multiculturele fata morgana die men voor ogen heeft, dat zij niet beseft dat ze een illusie nastreeft. Merkel roemt de “levensvreugde” waarmee de binnenkomers Duitsland verrijken en het is waar; er zijn daarvan veel voorbeelden te geven: brandstichtingen, No-Go area’s, verkrachtingen en aanrandingen op grote schaal, zinloos geweld, onderdrukking van vrouwen en meisjes, Jodenhaat, noem maar op. De zegeningen zijn niet meer bij te houden.

Maar wat ziet deze dame – en met haar ALLE regeringsleiders van de EU – totaal over het hoofd? Dat ieder mens wel vaart bij een leven in een leefwereld die hij kent en waarin hij zich thuis voelt. Ieder mens heeft daar behoefte aan en wie wil begrijpen wat er gebeurt wanneer je de mensen van hun eigen leefwereld berooft, die moet maar eens zien wat er gebeurt met oude mensen die gedwongen hun woningen moeten verlaten vanwege hun slechter wordende gezondheid: zij verpieteren vaak in hun nieuwe leefwereld, die zij niet meer herkennen. En hoe voelen kinderen zich die de wereld van geborgenheid moeten opgeven wanneer pappa en mamma gaan scheiden?

NIEMAND floreert in een wereld die voor hem of haar onbekend is. Aan dit inzicht ontbreekt het onze elites in toenemende mate.

Veel van de binnenkomers zijn moslim en uiteraard is het waar dat moslims mensen zijn, zoals wij allemaal, maar zij kennen één ding niet waaraan wij wel gewend zijn: vrijheid van denken en handelen. Omdat zij vanaf hun geboorte zijn onderworpen aan opvattingen die moeten worden nageleefd. Islam betekent ONDERWERPING, niet VREDE! En als de islam al over vrede spreekt, dan bestaat die vrede daarin dat IEDER mens de suprematie van de islam onderschrijft en daarnaar leeft. Pas wanneer ieder mens dat doet, is er sprake van vrede.

Politiek-correct begrijpt bovendien de intentie van de islamitische leer niet en wil die ook niet begrijpen, omdat die de politiek-correcte droom waaraan wij worden opgeofferd aan gruzelementen slaat. De islam wil elk gebied aan de wil van Allah onderwerpen, of de inwoners ervan daartoe bereid zijn of niet. Deze islamitische intentie blijft intact en de opdracht die voor elke moslim geldt, is dan ook dat elk gebied waar men zich vestigt islamitisch moet worden.  Het aantal moslims dat die opdracht weer serieus neemt, groeit snel.

www.telegraaf.nl en www.therebel.media

Politiek-correct blijft blaten: “De islam is vrede!” en men wil daarmee bewerkstelligen dat de moslims onder ons onze manier van leven, doen en laten gaan waarderen. Een niet-religieus georiënteerde elite kan kennelijk niet begrijpen dat voor mensen die van jongs af aan onder een strakke religieuze supervisie zijn opgegroeid en die zich denkpatronen hebben moeten eigen maken die zij nooit mogen veranderen of verlaten, zich met geen mogelijkheid onze vrijheid kunnen eigen maken, zelfs al zij dat zouden willen. Voor iedere orthodoxe moslim is onze manier van leven een gruwel. Die manier van leven willen de islamitische gelovigen gaan bestrijden. MET ALLE MIDDELEN, als het moet. Wij leven al  in oorlog met de islam

Kan onze westerse wereld in harmonie leven met zo’n volstrekte tegenpool? Het antwoord laat ik over aan mensen met HEEL VEEL GEZOND VERSTAND…

Dus stem in maart op de PVV, de enige partij waarin het gezonde verstand nog werkzaam is.

Door:
“Henk V.”
(voor www.ejbron.wordpress.com)