Wanneer SPD´ers iemands bestaan vernietigen: Christoph Lauer (SPD) verklikt een AfD-sympathisant bij diens werkgever

Christoph Lauer, verklikker in dienst van de SPD.

(Door: Michael Mannheimer – Vertaling: Theresa Geissler)

Christoph Lauer (SPD) verklikt een AfD-sympathisant bij diens werkgever, neemt diens existentiële vernietiging en het kolossale probleem voor diens gezin welgemoed op de koop toe. Wie niet, zoals ik, de tijden van de Bonner republiek bewust heeft meegemaakt, maar 35 jaar of jonger is, zal nog nauwelijks kunnen bevatten dat Duitsland ooit een vrij land met een ongehinderde gesprekscultuur was. Iedereen mocht zeggen wat hij wilde. Links mocht de Staat voor rotte vis uitmaken (nu, wat dat betreft is er tot op heden niets wezenlijk veranderd), conservatieven mochten hun politieke mening ongehinderd uiten, en ook CSU-stemmers werden door heel Duitsland heen probleemloos gerespecteerd.

Links heeft Duitsland weer eens tot een plek van politieke vervolging van andersdenkenden gemaakt

Dat is allemaal dramatisch veranderd. Met de komst van de SED op het politieke toneel van Herenigd Duitsland (schuilnaam PDS/Die Linke) en met actieve steun van de zijde der SPD en de Groenen werd Duitsland beetje bij beetje ge-DDR-iseerd. Bij de opbouw en het onderhoud van een staats omvattend spionagenetwerk had de SED welhaast haar meest beslissende bijdrage aan de Hereniging geleverd:

Niemand kon wat dat betreft, in geen enkel land ter wereld, aan haar tippen. Zelfs niet in de ergste tijd van de USSR onder de beruchte KGB-chef Beria was er een dusdanig hoogwaardig en effectief spionagenetwerk als in de DDR. Vergeleken met de STASI van Honecker, die de totale verovering van het land met staatsspionage inhield, was de GESTAPO van Hitler een speeltuinvereniging.

De oprichting van een nieuw spionagenetwerk, dat zich aanvankelijk niet onvoorwaardelijk tegen de politieke horizon aftekende, maar hooguit in het midden van de jaren ’90 een dramatische koers aannam, was het onherroepelijke gevolg van de vermoedelijk noodlottigste fout van het 2+4 verdrag: De in het verdrag overeengekomen niet-vervolging van de strafbare feiten van de SED tegen Recht en menselijkheid en het dulden van zowel de SED als van de over de hele Bondsrepubliek optredende opvolgster van de SED, de PDS.

Met de PDS kwamen voormalige Stasi’s en voormalige partijafgevaardigden van de SED direct in de landelijke parlementen en in de Bondsdag en konden zo met behulp van royaal belastinggeld hun oude spionagenetwerk behouden en opfrissen.

De Berlijnse Republiek sluit direct aan bij de onrechtsstaat DDR

Socialisme betekent: Wie niet links denkt en praat, wordt verklikt. Zo was het in het Derde Rijk (de NSDAP was een socialistische partij!), zo was het in de Sovjet-Unie, in China, in Roemenië, Hongarije, Tsjecho-Slowakije, Albanië, op Cuba en in de DDR. Socialisme heeft niets met sociaal te maken, zoals men zou denken. Socialisme is een politieke utopie, die zonder de Dictatuur van het Proletariaat (Lenin) nergens gedurende langere tijd had kunnen overleven. Het heeft veel gemeen met de islam wat betreft zijn totalitaire machtspretentie. En niet in de laatste plaats om deze reden begrijpen deze beide moorddadige ideologieën elkaar zo goed. Tegenwoordig is Duitsland dankzij de daadkrachtige ondersteuning van ex-Stasi-officier Merkel niet meer te herkennen. Er is weer sprake van politieke vervolging van andersdenkenden en er bestaat weer een klik-tendens die herinnert aan de ergste voorbije tijden!

Rood-groene verklikkers

Denk aan het abominabele gemeenteraadslid voor de Groenen, Jörg Rupp, die een buschauffeur aangaf bij zijn werkgever, omdat hij een shirt droeg van het merk, dat zogenaamd door “Rechtsen”wordt gedragen – wat niet klopt.

Denk aan Dirk Stegemann van de partij Die Linke in Berlijn, die vooral in het spionagenetwerk op de voorgrond treedt en door de Berlijnse ex-burgemeester Wowereit (SPD) voor zijn “verdiensten” in de Wapenzaal van het rode Raadhuis onderscheiden werd met de “Erelint voor moed en toenadering.”

Thans heeft een zekere Christopher Lauer, voormalige Piraat, sinds 2014 lid van de SPD, een AfD-sympathisant verklikt bij diens werkgever en daarmee bewust het verlies van de arbeidsplaats van de verklikte geriskeerd. Toen Lauer nog in het Bondsbestuur van de Piraten zat, wilde hij zichzelf nog liever “een kogel door de kop jagen” dan lid van de sociaaldemocraten zijn. Het woord van Linksen kan dan ook nooit vertrouwd worden . . .

Bron:
https://michael-mannheimer.net
Door: Michael Mannheimer

Vertaald uit het Duits door:
Theresa Geissler
(voor www.ejbron.wordpress.com)