Feministes verraden hun doelen voor een fatale ideologie

(Door: Eva Maria Griese – Vertaling: E.J. Bron)

Op 8 maart, Internationale Vrouwendag, worden opnieuw de verworvenheden van de emancipatie geprezen. Maar de feministes offeren hun doelen op het altaar van een fatale ideologie ten gunste van een archaïsche mannenwereld.

Op 8 maart, Internationale Vrouwendag, zullen de verworvenheden van de feministes de media weer beheersen. Paginalange berichten schetsen de mijlpalen – van de oprichting van de “Eerste Oostenrijkse Vrouwenvereniging” tot het feit dat tegenwoordig bijna één op de vijf vrouwen een leidende functie heeft. En dat er tot aan de echte gelijkstelling nog veel moet gebeuren. Geen woord over het feit dat dit alles al in de nabije toekomst irrelevant zou kunnen zijn, want door een keerpunt met een enorme reikwijdte zullen vrouwen weldra een veel groter probleem hebben: de botsing met een archaïsche mannenwereld, die noch vrouwelijke artsen noch politieagentes respecteert, om maar te zwijgen van de zelfbeschikking van westerse vrouwen. Omdat het aandeel mannen onder de migranten bijna 80% bedraagt, wordt het probleem, namelijk dat velen van hen vrouwen als loslopend wild beschouwen, bijzonder explosief.

Daarbij komt de slappe handhaving van de asielwetten door de politiek en justitie. Jeugdige delinquenten kunnen na een brute verkrachting zelfs wegkomen met voorwaardelijke straffen. Maar zelfs de gevangenisomstandigheden hier in Europa zijn immers niet echt afschrikwekkend voor iemand die uit een Derde Wereldland komt. Als niet minimaal voor zwaardere misdaden tegen lijf en leden onmiddellijke uitzetting dreigt, zal het gevaar waaraan welke nóg zo geëmancipeerde vrouw blootstaat, groter worden zodra ze het huis verlaat.

De linkse Duitse jonge politica Selin Gören, pleitbezorgster van de “Refugees Welcome”-politiek, werd in een park door drie mannen met een Arabisch uiterlijk tot orale seks gedwongen en van haar tas beroofd. Uit piëteit met de “vluchtelingen” deed ze alleen maar aangifte van de beroving van haar tas. Pas haar vriend kon haar ervan overtuigen dat ze eveneens aangifte zou moeten doen van de verkrachting, omdat deze mannen ook een gevaar voor andere vrouwen zouden kunnen worden.

Aansluitend verontschuldigde ze zich op Facebook bij alle “vluchtelingen” dat racisten en bezorgde burgers hen nu als het probleem zouden beschouwen. Ze zou schreeuwen en vechten om dat weer te veranderen. De in tientallen jaren werk door generaties vrouwenrechtenactivisten moeizaam bevochten verworvenheden worden vanuit een verkeerd begrepen tolerantie geofferd aan een fatale ideologie.

Wat hebben vrouwen aan gelijkberechtiging en onafhankelijkheid wanneer we in het jaar 2017 pas goed weer mannen nodig hebben die ons na het invallen van de duisternis begeleiden? Zoals de Zweedse regering dit al lang voor de ophef over Trump´s “statement “last night in Sweden” had aanbevolen, hoewel daar zogenaamd geen problemen bestaan.

Zweden is enkele jaren verder dan wij. Al in 1969 had minister-president Olof Palme de basis gelegd voor een ideologisch zeer liberale immigratiepolitiek. Van zijn tot dan toe homogene volk probeerde hij in een radiotoespraak de angst voor mensen met een andere cultuur en huidskleur weg te nemen. Daarbij kwam sluipend een van bovenaf opgelegde censuur, die onder de welluidende naam “political correctness” de vrijheid van meningsuiting van een ieder van ons enorm beperkt.

Alice Schwarzer verzet zich als enige moedig tegen deze ontwikkeling en stelt zonder compromis misstanden aan de kaak. In de “Welt” zei ze: “… men weet inmiddels ook helemaal niet meer wat men überhaupt nog mag zeggen. De politieke correctheid wisselt immers van dag tot dag. Dat dient ons eraan te hinderen vrij te denken. Vorm in plaats van inhoud. Het gaat niet om de mensen, maar om ideologie.”

Een in Zweden wonende Bosnische migrant, die een eigen YouTube-kanaal over dit thema heeft, klaagt erover dat zelfs de eerste feministische regering ter wereld zou handelen alsof ze vrouwen zou haten. Het imago van Zweden in de wereld zou ze belangrijker vinden dan de realiteit thuis. Hij vatte het samen: “In Zweden zie je wat er gebeurt wanneer ´political correctness´ de staatsreligie is geworden.”

En precies dat zou ons niet moeten overkomen. De toestanden in Zweden zijn een waarschuwend voorbeeld. Nóg hebben we tijd.

Bron:
www.contra-magazin.com
Auteur: Eva Maria Griese

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)