Ingepakt…

(Door: Wim van Schaik)

Je woont in een normale straat in een gewone, doorsnee wijk. Zo’n wijk waar de mensen hun afval netjes scheiden, de voordeur op zijn tijd een schoonmaakbeurt geven, hun buren kennen en als het moet elkaar helpen. Niet chique. Geen kale kak. Gewone huurhuizen. Gewone mensen.  Misschien woont er hier en daar één scheef, maar niemand die daar last van heeft. Leven en laten leven… Maar wel rekening houden met elkaar.

Maar dan komt er een huis leeg. De nieuwe buren nemen niet alleen bezit van het huis dat hen in de schoot werd geworpen, maar ook van de straat. In no time oogt het huis verwaarloosd. En die winkelwagen die permanent in het piepkleine voortuintje tussen het (nu) onkruid staat, is ook geen aanwinst. Evenmin als de fietsen (lekke banden) die daar staan te verroesten. De voordeur ziet er niet meer uit. En hoe het er binnen uitziet, laat zich raden, want de lappen voor de ramen zijn permanent gesloten.

Iedereen houdt z’n hart vast voor het moment dat er weer een huis leeg komt. En dat moment komt al snel, want de scheefwoners zien de bui hangen en zijn de eersten die hun boeltje pakken. En sneller dan je lief is, nadert het punt dat je moet leven met de aanblik en stank van verpaupering in een straat, waar van de nacht een dag wordt gemaakt en waar jij nu de vreemdeling bent.

Maar wees eerlijk. Je vond toch dat ‘vluchtelingen’ welkom waren? Die vlaggetjes en zwijmelkoortjes, die vond je toch eigenlijk wel goed? En die verontruste mensen in Brabant en Geldermalsen en nog wat plaatsen dat waren volgens jou toch relschoppers? Want dat zeiden ze op het journaal. En Wilders met zijn geweldloos verzet, daar moest je toch niets van hebben? En die AZC’s moesten volgens jou toch ergens komen? Maar, je was wel stilletjes blij dat jij er geen in de buurt kreeg, toch?

Nu besef je dat je vakkundig bent ingepakt door de overheid en haar vazallen. Eerst deden ze alsof ons een geweldig probleem overkomen was dat we samen (behalve de elite dan) op moesten lossen. Niks over het open zetten van de grenzen, de oorzaak van het probleem. Niks over de onwil van de grote bazen in Brussel om die grenzen te bewaken, laat staan te sluiten. In plaats daarvan heette het: “We kunnen toch geen muur om Nederland bouwen”. En jij slikte dat soort onzinnige taal.

Je geloofde ook o zo graag dat het probleem onder controle was. Zie je wel, die rare Wilders had ongelijk. Niks aan de hand. Dat de burger gemuilkorfd werd en het land vol kwam te staan met grotere en kleinere opvangcentra deerde je niet. Het was immers nog steeds ver van je bed. Maar toen kwam de laatste fase. Mensen met gezond verstand, van het soort dat het kwaad nog herkent, zagen die fase al lang aan komen. Maar jij niet. Jij hield je ogen stijf dicht. Jij moest niets hebben van die ‘onderbuikgevoelens’.

En ja, toen kwam het dichtbij hè. De tienduizenden moesten verspreid worden over het land. En toen ging die woning die vrij kwam niet naar je neef die al zo lang op behuizing wachtte. Nee, toen kwam die familie uit Eritrea daar wonen. En toen vond je “Jij bent welkom in ons land” ineens niet zo’n goed idee meer. Maar toen was het te laat. Toen was het slikken of stikken. Vakkundig ingepakt! Nu is het niet langer fijn wonen in je straat. Niemand zeggen hoor! Voor je het weet ben je een racist.

Het zou mij trouwens niet verbazen als je je onlangs wéér hebt laten inpakken. Dat je op Buma stemde, de man die ineens streng was voor buitenlanders. Wilde zelfs Maxima haar dubbele paspoort afpakken. Of, omdat je altijd al ‘rood’ hebt gestemd, kreeg ‘dus’ Ascher, die ook al stoere taal uitsloeg, je stem. (Heeft niet geholpen.) Het zou zelfs zomaar kunnen dat je op Klaver hebt gestemd, de Messias van extreem links. Want ja, dat klimaat hè, en onze kinderen.

Kijk, dat begrijp ik, die zorg voor je kinderen. Maar waarom maak je je zo druk over de onmogelijke en onbetaalbare opgave om het klimaat te veranderen en vertik je het om het gevaar dichtbij te zien? De afbraak van onze welvaartsstaat. Het verdwijnen van onze manier van leven. De toenemende aanwezigheid van de ziekelijke ideologie die islam heet. Waarom gaan er geen alarmbellen rinkelen nu er nog eens miljoenen aanhangers van de moordbrigade op weg zijn naar Europa? Waarom die laffe gemakzucht, waardoor je opnieuw de toekomst van dit land toevertrouwde aan bewezen leugenaars, huichelaars en verraders?

Weet je, eigenlijk verdien je niet beter dan een vreemdeling te zijn in eigen straat. Iemand die zich steeds weer laat inpakken, moet niet janken als het fout uitpakt.

Door:
Wim van Schaik
(voor www.ejbron.wordpress.com)