Geile Mohammed

(Door: Ton Nijhof)

De Somalische asiel-verwerver Mohammed Kameel M. is zijn asielverstrekkers zonder twijfel bijzonder dankbaar. Hij interpreteerde de toegewezen verblijfsvergunning tenminste als een vrijkaartje voor urenlange zoektochten op het internet naar seks en geweld. Daar, op het internet, zocht en vond hij prachtige zaken. Niet alleen bleek het internet vol te zitten met dames die een relatie zochten, maar ook de ranzige filmpjes van ISIS genoten zijn niet aflatende belangstelling. Mohammed Kameel M. zocht niet naar werk en de Nederlandse taal of cultuur interesseerde hem waarschijnlijk ook totaal niet. Mohammed was slechts op zoek naar seks en islamitische geweldverheerlijking. De ‘outkiering’ werd door hem waarschijnlijk opgevat als de islamitische ‘Jizya’, een belasting die de ongelovigen voor de islamgetrouwen op moeten brengen wegens hun ongelovigheid.

De inmiddels helaas Nederlandse Mohammed stond vrijdag voor de rechter om zich te verantwoorden voor de aanranding van een jongedame uit Hoorn. Hij wordt ervan verdacht haar op gewelddadige wijze te hebben aangerand en bijna gewurgd. Nadat de Hoornse vrouw aangifte deed met het sperma van de dader nog op haar hoofd, bleek de politie niet veel met haar klacht uit te richten. Daarom begon ze zelf een onderzoek, te beginnen met een poging haar door de aanrander gestolen telefoon te traceren. Omdat dit haar vlot lukte en zij er ook in slaagde deze geile Mohammed te traceren (!), kreeg de zaak landelijke aandacht dankzij publicaties in het dagblad De Telegraaf.

De aanrander bleek in 2013 asiel te hebben aangevraagd en op 9 december 2014 werd hem een verblijfsvergunning verleend. De Telegraaf schrijft in de editie van 10 juni:

’Recherchebureau Esmée & Co’ duikt in het leven van Mohammed. Ze schrikt bij het doorzoeken van zijn Facebookpagina. “Hier, moet je kijken. Dit is toch niet normaal”? Op het beeldscherm van haar computer verschijnen gewelddadige foto’s, filmpjes van IS-strijders en de Libische oud-leider Kadaffi. “Dit is een gestoorde gek. Het maakte me nog angstiger. Wat als ik bij hem thuis was beland? Het ergste is dat deze man gewoon vrij rondliep en alles van mij wist”.

VVD

Twee zaken die hier een hoofdrol spelen, schetsen het volstrekt falende overheidsbeleid van dit moment: enerzijds de hevig falende Hermandad en anderzijds het krankzinnige asielbeleid. Dat de politie kennelijk zelfs niet in staat is dezelfde eenvoudige opsporingsmethoden van de aangerande vrouw te hanteren, is te gortig voor woorden. Hieruit blijkt dat het met de veelgeroemde ‘waakzaamheid en dienstbaarheid’ maar povertjes is gesteld. Helaas ook moeten we constateren dat, sinds de VVD de scepter zwaait over onze veiligheid, diezelfde veiligheid met sprongen achteruit is gegaan. De dossiers ‘Veiligheid en Justitie’ en ‘Defensie’ zijn uitgelopen op een rampzalige puinhoop onder leiding van de VVD-ministers en –staatssecretarissen. De samenvoeging in het superministerie Veiligheid en Justitie blijkt averechts te werken en ons defensiepersoneel leent inmiddels schoeisel bij de Chinese krijgsmacht. Beide veiligheidsmachten beperken hun handelingen inmiddels vooral tot het verzorgen van de catering bij de in conflict zijnde partijen.

Ook het achteloze gemak waarmee talloze asielzoekers hun verblijfsvergunning weten te bemachtigen, is ons land onwaardig. Natuurlijk is de miljarden verslindende asielindustrie hieraan hevig debet, maar het past iedere regering om dan maar de subsidie in dat veld tot nul terug te brengen: jammer maar helaas. Wie zo graag alles en iedereen asiel wil verlenen, moet ook zo sportief zijn zelf de portemonnee te trekken voor dat doel. Onze overheid dient zich te beperken tot het filteren van échte asielzoekers. Degenen die na terugkeer naar hun land hun leven niet zeker zijn, zouden voor de duur van de onveiligheid in dat land hier kunnen verblijven. In dat geval echter wel in bescheiden opvangsituaties zoals bijvoorbeeld onze bejaarden ten deel vallen. Want waarom zou het een asielzoeker in de wachtstand beter moeten vergaan dan een willekeurige Nederlander?

Kabinetsformatie en ‘Eindhoven’

De ‘informatie’ intussen spitst zich onverminderd toe op een ‘Klimaatkabinet’. De onderwerpen ‘veiligheid’ of ‘immigratie’ lijken nog geen prominent deel van de onderhandelingen uit te maken. Niettemin is de politie vrijdagavond j.l. massaal uitgerukt in Eindhoven naar een concert van de artiest Guus Meeuwis. Niet om dat concert bij te wonen, maar om welgeteld één ‘geradicaliseerde’ Amsterdammer op te pakken. Hij stond met een rugzak op de rug te filmen en had geen kaartje voor het concert. Voldoende gronden dus om honderden politieagenten naar het PSV stadion te sturen.

De nadruk op het klimaat intussen blijft merkwaardig. De laatste aanslag van het milieu dateert al van vorig jaar, toen een blikseminslag het tuinhuisje van de familie Jansen in Apeldoorn reformeerde tot composthoop, met honderden tomaten als slachtoffer. De ‘geradicaliseerde’ Amsterdammer echter dateert van enkele dagen geleden, onder de conditie dat het dreigingsniveau in ons land al jaren hoger ligt dan in de tijd van de ‘koude oorlog’.  Het enkele feit dat de Haagse politiek zich nog steeds niets van de zorgen onder de burgers aantrekt, is daarom een niet mis te verstaan signaal. Wij gaan inderdaad nog donkere tijden tegemoet.

Door:
Ton Nijhof
(voor www.ejbron.wordpress.com)