DIEP BEWOGEN MENSCHEN . . .

Den koning bezoekt Palermo

 (Door: “Driek”)

Er was eens een koning, in een land, eens luisterrijk en schoon, doch langzaamaan, verarmd en verpauperd, doch waar hij, den koning, door gansch den bevolking op handen werd gedragen. Op zijn verjaardag was dien bevolking werkelijk buiten zinnen. Uit veraf gelegen steden en dorpen kwamen menschen in klederdracht en stonden dan te zwaaien met oranje vlaggetjes. Ja, lezer, zo blij waren zij met hun koning. En, natuurlijk, niet te vergeten, den koningin. Ja, lezer, want dien koning had ook een vrouw, den koningin dus. En net zoals in boer zoekt vrouw, heeft ook den koning een koningin gezocht en… gevonden. Hoe dat in hemelsnaam is geschied, is mij nog altijd een raadsel. Doch den bevolking was daardoor in jubelstemming. Dat begrijpt den lezer. Dat laat zich niet lang raden.

Het waren beiden diep bewogen menschen, die zich het leed van al dien aangespoelde armoezaaiers zeer sterk aantrokken. Logisch, daar is een koning voor. En toen geschiedde, als een schitterende zonnestraal door een donkere lucht, zomaar ineens, dat dien koning zijn prachtig grote paleis beschikbaar stelde voor al dien nutteloze, aangespoelde, zielige negers. Helemaal gratis. Welk land heeft er zo’n koning? Nou? Ik durf te wedden: Niet één!

Dien bevolking van dat land waren vrij simpele lieden. In hun vrije tijd keken zij naar domme televisieprogramma’s over boerinnen die een boer zochten. En andersom. Zo waren er nog meer infantiele programma’s, waar dien bevolking van smulde en ook avond aan avond naar keek. Daardoor waren zij totaal onwetend over wat er in den grote wereld allemaal voor vreselijks geschiedde. En dat was niet mis. Dat weet den lezer van “E.J. Bron” maar al te goed.

Met enige ontroering schouwde ik dien foto van dat geliefd koningspaar, aandachtig luisterend naar een aangespoelde dobberneger, die vertelt over zijn angstige, avontuurlijke ervaring op den woelige baren. Want, den lezer weet dat den zee onbarmhartig en meedogenloos kan toeslaan. Den ervaren visserman zegt dan ook: Den zee geeft en neemt. En dien arme ‘vluchtelingen’ konden niet, zoals den Here Jezus, over het water lopen. Neen. Maar, gelukkig, en dat verblijd mij, is hij niet getraumatiseerd. Hij is als de godin Aphrodite uit den zee herrezen.

Het oorlogsgeweld en het kanongebulder, den verwoesting van zijn vaderland, zijn woonstee, veranderd in een ruïne, en het verlies van zijn geliefden, het heeft hem niet getraumatiseerd. Neen. Zeker niet. Hij ziet er patent uit, met zijn opgeschoren kop en zijn halskettinkje. Die is met vrolijke blaasinstrumenten binnengehaald.

Trouwens niet één van dien aangespoelde goudzoekers gaat gebukt onder een trauma, veroorzaakt door oorlogsgeweld. Neen, spitse lezer van “E.J. Bron”, die lieden mankeren niks. Totaal, helemaal, niks. Laat U zich niks wijsmaken door dien achterlijke islam knuffelaars. Het zijn merendeel ijzersterke jongemannen, die straks, wanneer den tijd rijp is, ons den oorlog verklaren. Dan worden wij vernederd en wacht ons niets anders dan Mohammed te volgen en naar zijn ijzeren wetten te leven. Want, let wel, anders gaat ons hoofd eraf.

Dien aangespoelde drenkelingen gaan ons een hoop ellende bezorgen. Edoch, onze regeringsleiders, die, zoals wij weten, achterlijk, dom, onbelezen en genotzieke sujetten zijn, omarmen dat schorremorrie alsof het uit den hemel neder gedaalde engelen zijn.

Maar gelukkig zijn er schone wolkenluchten. Geboomte en gewas staat in volle bloei. En overal is warmte en licht.

Ik wens U allen nog een gezegende dag.

Door:
“Driek”
(voor www.ejbron.wordpress.com)