Komt de eindstrijd naderbij?

(Door: Emmet Scott – Vertaling: “Wachteres” en “Henk V.”)

Een voorlopig historisch overzicht van de huidige teloorgang en de val van West-Europa door Emmet Scott.

Het wordt met de dag duidelijker dat de eindstrijd nu, in ieder geval in Europa, op komst is. De dingen kunnen op deze manier niet veel langer doorgaan. Er moet iets gedaan worden en wel zo snel mogelijk. Naar het zich laat aanzien, is hetgeen wij als ‘Europese beschaving’ hebben leren kennen ten dode opgeschreven. De directe oorzaak hiervan is echter niet de massa-kolonisatie van West-Europa, die de afgelopen twee jaar meerdere malen in een hogere versnelling is gekomen. Ook zijn het niet in eerste instantie de chaos, de wetteloosheid en het terrorisme dat deze kolonisten hebben meegebracht. Deze dingen zijn het gevolg, niet de oorzaak. De voornaamste oorzaak is de grootschalige afwijzing door de heersende elites van de waarden waarop de westerse beschaving is gegrondvest en gebouwd.

Tenminste sinds de jaren zestig hebben deze zelfde elites, waaronder de politieke, de intellectuele en de gerechtelijke standen, onvermoeibaar gewerkt om deze waarden – van het christendom en het Hellenistische rationalisme – uit het openbare leven weg te nemen. Hele boeken zouden kunnen worden (en zijn) geschreven over de oorzaak van deze historische ontwikkeling; en ik ben niet van plan om hier aan de literatuur erover iets toe te voegen. Wat belangrijk is, is dat het is gebeurd. De westerse (d.w.z. christelijke) beschaving is vervangen door wat men het sociaal marxisme zou kunnen noemen – een geloofsovertuiging (want dat is het), die in haar geheel vrijwel elke gevestigde gewoonte en culturele norm waarop de westerse beschaving was gebaseerd, afwijst. Dit omvat alles, van de traditionele familie en de opvatting over rolpatronen tot het gehele concept van patriottisme en het publieke reilen en zeilen.

In overeenstemming met deze nieuwe geloofsbelijdenis hebben de westerse elites er sinds het midden van de jaren zestig onopvallend aan gewerkt om de westerse beschaving af te schaffen. Dit programma heeft onder andere betrekking op de feitelijke vervanging van de inheemse bevolkingen van Europa door immigranten uit verschillende delen van de wereld – met name uit Afrika en Azië. Europeanen werden op alle mogelijke manieren aangemoedigd om geen kinderen te krijgen, daarna werd immigratie, als een noodzakelijk iets, vanwege de lage Europese geboortecijfers, aan hen opgedrongen.

De spanningen die door deze massale immigratie zijn veroorzaakt, hebben de elites, die deze hebben bekokstoofd, nooit beïnvloed, dus negeerden zij de steeds groter wordende misdaadpercentages die de werkende standen – de gelukkige ontvangers van deze ‘culturele verrijking’ – moesten verdragen. Door de opkomst van wijdverbreid islamitisch terrorisme in de afgelopen decennia hebben deze spanningen meer de aandacht van het publiek getrokken, maar die hebben weinig of geen invloed gehad op de levensbeschouwelijke visies/overtuigingen van de politiek-correcte elite. De vervanging van de inheemse bevolking van Europa zal onverminderd door blijven gaan. En dit is iets wat moet worden benadrukt. In het debat ‘Clash of Civilizations’ zijn de heersende elites NIET neutraal; zij staan vastberaden aan de kant van de radicale islamieten. Inderdaad, elk hulpmiddel dat kan worden ingezet om alle oppositie tegen de islamisering van Europa de kop in te drukken, wordt ingezet: Alles, van de grove macht van de staatsdwang tot de subtielere en verraderlijke kracht van de propaganda van de media. Zolang de huidige elites de touwtjes in handen blijven houden, zal de islamisering van Europa doorgaan – ongeacht hoeveel gruweldaden de radicale islamieten plegen.

De situatie ziet er dus buitengewoon somber uit. Degenen die alle macht in handen hebben, zijn Europa’s hardnekkigste en gevaarlijkste vijanden – en dit gaat op voor alle politieke partijen, zowel die van ‘rechts’ als van ‘links’. (Angela Merkel, het mag niet vergeten worden, is de leider van de veronderstelde “centrumrechtse” partij van Duitsland). De elites hebben de grootste aanhang onder de voor de staat werkende beroepsbeoefenaars – hetzij in het onderwijs, de geneeskunde, het sociale welzijn of de ambtenaren. Zij bezitten de mainstream media in zijn geheel. (En het mag niet worden vergeten dat er geen equivalent van Fox News is, in welk westers Europees land dan ook. Alles wat er is, zijn volledige kopieën van CNN, NBC, enz.) Dit plaatst de oppositie – voor wat die waard is – in een erg sombere situatie. De ‘oppositie’ is in het algemeen samengesteld uit de meest machteloze en verachte leden van de moderne westerse samenleving. Er zijn kleine groepen traditionele christenen – degenen die niet de politiek-correcte leiding van de gewone kerken (waaronder nu de katholieke kerk) hebben nagevolgd; er zijn een paar professionals (meestal werkzaam in de particuliere sector) en er zijn de overblijfselen van wat de stedelijke werkende standen zijn geweest (nu helaas verarmd door de gebruikelijke sociale voorzieningen en de werkloosheid). Hoe kunnen dergelijke gemarginaliseerde groepen het Westen redden?

Het antwoord daarop is dat ze dat niet kunnen. Als de dingen zich op dezelfde manier blijven ontwikkelen, dan zal West-Europa (alles ten westen van Duitsland) in 2030 min of meer geheel zijn geïslamiseerd. De dodelijke stempel/funeste invloed van de politiek-correcte controle zal ervoor zorgen dat niets dit proces kan belemmeren. We hoeven echter de hoop niet te verliezen. Niemand kan de toekomst met zekerheid voorspellen. Wat nodig is, is vooral de verwijdering van de politieke en intellectuele elites die het Westen momenteel vernietigen. Slechts één ding kan dit teweeg brengen; dat is een totale economische ineenstorting. Het meest ironische is dat hetzelfde marxisme dat de Europese elites hebben omarmd, hun ondergang kan veroorzaken. Door de decennia van volstrekt onhoudbare sociale voorzieningen, in combinatie met het krankzinnige globalistische project van de Europese Unie en de euro, bevindt Europa zich nu op de rand van een economische afgrond. Bergen schuld hebben zich het afgelopen decennium opgehoopt, in een nutteloze poging om het desintegrerende systeem op te lossen, en het is duidelijk dat deze situatie niet veel langer kan doorgaan. Alles wat er nodig is om het hele bouwsel te laten instorten, is een trekker die wordt overgehaald; misschien een bijzonder ernstige terroristische aanslag, zoals bijvoorbeeld één met een ‘vuile bom’; misschien een crisis in een ander deel van de wereld, zoals in China of in Amerika (beide waarschijnlijk); of misschien wel een vorm van politieke crisis in Europa (Spanje staat op de rand van iets dergelijks, met een dreigende afscheiding van Catalonië in oktober).

Meer dan één commentator heeft aangevoerd dat de gehele wereldwijde economie, en niet alleen die van Europa, op de rand van de afgrond staat. In toenemende mate hebben onophoudelijke stemmen (die bijna volledig genegeerd zijn in de media) gewaarschuwd voor een dreigende en naderende crisis. Er zijn reële tekenen van een situatie die overeenkomt met de Grote Depressie van de jaren dertig (of nog erger). Praktisch gezien zou een dergelijke situatie waarschijnlijk leiden tot grote sociale onrust – misschien zelfs tot een burgeroorlog of burgerlijke anarchie in veel landen. In de jaren dertig was het percentage stedelijke bewoners als deel van de totale bevolking veel kleiner dan nu. Platteland-bewoners kunnen overleven met hun kippen en groentetuinen, enz. Er zijn weinig moderne westerlingen die toegang hebben tot dergelijke zaken. Een economische ineenstorting zou snel resulteren in extreme ontbering, misschien zelfs hongersnood tot gevolg hebben. Ernstige conflicten tussen bevolkingsgroepen zouden dan bijna onvermijdelijk zijn. Dit alles zou echter tot een positief resultaat kunnen leiden: de elites, die de hele onzinnige situatie hebben beraamd, zouden terzijde kunnen worden geschoven. Zij zouden echter niet vrijwillig of in stilte weggaan. Integendeel, het is mogelijk om ons een ​​situatie voor te stellen waarin de Marxistische elite in Europese landen een formeel bondgenootschap aangaat met de radicale islamieten om een patriottische of nationalistische oppositie te vermorzelen.

Ons allemaal zouden inderdaad weleens zeer interessante tijden te wachten kunnen staan.

(Emmet Scott is de auteur van “Mohammed en Charlemagne Revisited: de geschiedenis van een controverse” en “De impact van de islam”. Voor zijn eerdere essays, zie het Archief van Emmet Scott.)

Bron:
http://gatesofvienna.net
Auteur: Emmet Scott

Vertaald uit het Engels door:
“Wachteres” en “Henk V.”
(voor www.ejbron.wordpress.com)