ZE ZIJN NIKS VERANDERD . . .

(Door: “Driek”)

In de jaren dertig was het verboden om iets ten nadele van Adolf Hitler te zeggen of te schrijven. Hitler was toen een bevriend staatshoofd en den Nederlandsche regering stond niet toe zulk een staatshoofd zomaar klakkeloos te beledigen. Er is niets veranderd. Nog altoos moet Geert Wilders leven onder strenge bewaking, omdat hij dien vermaledijde Marokkanen zogenaamd heeft beledigd en zich daarvoor bij den rechter moet verantwoorden. Doch ook den Nederlandsche burger mag geen onvertogen woord zeggen over dien woestijn-gangsters. Ik vind het een grote schande. Het is werkelijk om moedeloos van te worden. Bijna dagelijks zit ik trillend van woede in mijn bureaustoel over al dat onrecht waar ons land door wordt geteisterd. Ter vertroosting ga ik dan maar een gedicht lezen van Herman Gorter of Maurits Mok. Want het nieuws in dien Socialistische Couranten stemt mij niet bijster vrolijk.

Ik neem U mee naar 6 mei 1938. Toen veroordeelde de rechtbank den Joodsche schrijver Maurits Dekker (1896-1962) tot een boete van honderd gulden wegens belediging van het bevriend staatshoofd Adolf Hitler. Dekker had er in een pamflet met de titel ‘Hitler. Een poging tot verklaring’ Hitler van beticht ‘ernstige geestelijke defecten’ te vertonen en dat hij een gevaar zou zijn voor de wereldvrede. Het openbaar ministerie was van mening dat het pamflet een “geest van minachting ademt”, die niet past bij de hartelijke verhouding tussen Nederland en het nazi-regime.

Nog op 19 april 1940, nog geen maand vóór de Duitsers ons land binnenvielen, hield de toenmalige minister–president, de christelijke jonkheer Mr. D.J. de Geer, een radiorede, waarin hij zei: ‘de roeping van ons volk is er thans één van dienende neutraliteit. Wij staan buiten het conflict’. Ja,  lezer, in dien dagen was het een dringende behoefte om ook het brutaalste egoïsme met een christelijk sausje te overgieten en werd ons door onze regering een worst voorgehouden.

‘Wij staan buiten het conflict’, zei toen een Nederlandse minister–president, een ‘goed en zeer christelijk man’, toen een ‘nieuw heidendom’ storm liep tegen alle historische en christelijke waarden die Europa kende. Toen de concentratiekampen al vol waren, de Joden als schadelijk wild werden opgejaagd en de volgelingen van Hitler duidelijk blijk gaven van hun vaste wil om dezen Nieuwe Orde aan gansch Europa op te leggen.

Op 20 mei 1940, tien dagen na de overweldiging der Duitsers, hield dezelfde jonkheer voor de radio in Londen een toespraak, waarin hij zei: ‘De plicht is thans zo goed mogelijk samen te werken met de Duitse bezettingsoverheid en hierin het belang der bevolking naar vermogen te dienen. De bevolking harerzijds heeft de plicht, door een rustige en ordelijke houding het normaal functioneren der diensten te bevorderen en zich van alles te onthouden, wat een geregelde gang van zaken zou kunnen verstoren of bemoeilijken’.

Nog geen jaar later, in januari 1941, ging de speelfilm ‘Jud Süss’ in première, de eerste van de drie openlijk antisemitische films die dat jaar in roulatie werden gebracht. Antisemitische films maakten toen deel uit van de ‘grote propaganda-actie tegen het Jodendom’. Hitler had zo’n actie al begin 1939 aangekondigd, met het dreigement dat een nieuwe wereldoorlog zou leiden tot vernietiging van het Joodsche ras. Welnu, hij hield woord, want op 15 juli 1942 vertrok de eerste trein met opgehaalde Joden naar het doorgangskamp Westerbork vanwaar zij werden doorgezonden naar Auschwitz.

Wij leven nu in 2017. Bijna tachtig jaar later. Doch de weergaloze schijnheiligheid onzer Haagse bewindslieden die nog altoos de islam aanprijzen als een verrijking en Nederlandsche burgers ter verantwoording roepen wanneer ze dien moordzuchtige ideologie beledigen, is om kotsmisselijk te worden. Ze zijn nog niks veranderd.

Ach, spitse lezer van “E.J. Bron”, ik schiet woorden tekort over zoveel onrecht. Was het eerst den schrijver Maurits Dekker die zich moest verantwoorden wegens belediging van Adolf Hitler, nu is het Geert Wilders die zich voor een lullige uitlating ‘minder Marokkanen’ voor de rechter moet verantwoorden. Alsof we in Nederland geen verschrikkelijke overlast hebben van al dien stelende en rovende Marokkanen die onze steden onveilig maken.

Lezer, ons land is bijna onleefbaar geworden door een nieuw barbarendom dat zich schaart onder het gilde der verkrachters, straatrovers en moordenaars. En evenals in den jaren dertig wordt ons nu ook weer een misdadige ideologie opgedrongen waar we ons naar moeten schikken. De tijd is niet veraf dat ik mij schichtig buitengaats begeef met het gevaar beroofd of onthoofd te worden. We hoeven den Couranten maar open te slaan, het bloed druipt bijwijlen uit de bladzijden. En onze ijlhoofdige bewindslieden, die nu al maanden vergaderen om een regering te vormen, zagen dat het goed was en gaan met vakantie.

Ik wens U allen nog een gezegende dag.

Door:
“Driek”
(voor www.ejbron.wordpress.com)