Waarom ik AfD stem (2)

(Door: “Chevrolet” – Vertaling: E.J. Bron)

Eigenlijk had ik nooit een bijzonder nauwe band met Duitsland. Dat lag vermoedelijk aan het feit dat ik als kind al enkele jaren in het niet-Europese buitenland woonde, tijdens mijn studie een jaar in het buitenland verbleef en mijn doctoraalscriptie ook buiten Europa schreef. Duitsland, ja, dat was helemaal oké, ook al bevielen me veel dingen aan de Duitse mentaliteit niet. Ik was veeleer gevormd door de jaren in Zuid-Afrika en Argentinië.

Duitsland, dat was echter altijd nog het land waarvan ik de taal spreek, waarvan ik wist hoe alles functioneert. En op een bepaalde manier was hier altijd meer veiligheid dan overzee, een bepaalde warmte, minder sociale tegenstellingen, maar een heel goede samenleving, die alleen maar door de 68´ers verstoord werd, die destijds al niets begrepen hadden en  er tot op de dag van vandaag nog steeds niets van begrijpen.

Ik ben een kind van de Kohl-periode, en dat was een goede tijd. Toen begon het echter: Schröder met zijn onzalige “Agenda 2010”, die de eerste stap was tot het te gronde gaan van het land, daarna het armer maken door de euro, en tenslotte ene Angela Merkel, die de neerwaartse spiraal steeds sneller liet draaien, dus het werk van Schröder naadloos voortzette. Alles was besmet met Groenen en communisten in een “links” gewaad, die immers door de heersenden als helpers gebruikt worden.

Wie de “vluchtelingen” niet bejubelt, is een nazi

Het compleet onnodige en ondoordachte stoppen met kernenergie was daarna een extra input voor de teloorgang, en tenslotte de catastrofe “vluchtelingenpolitiek” van Merkel en haar volgelingen.

Verschillen in partijen bestaan niet meer, een ieder die de “vluchtelingen” niet bejubelt, is sowieso een nazi. Dan zie ik overal, zelfs in het kleinste dorpje, grijnzende jonge mannen, moslims waar dan ook vandaan of negers. Ze hangen rond, terwijl ik door middel van mijn belastingen het geld voor deze mensen bij elkaar moet werken.

Visegrad-landen als kern van een nieuw, eerlijk Europa

Roof, verkrachtingen en al het andere komt daar nog bij. Ik ben echt niet tegen buitenlanders, ik heb heel veel vrienden in Oost-Europa, Zuid-Afrika en Zuid-Amerika. Ik ben ook een overtuigd aanhanger van Europa, maar niet van deze EU. Europa moet een Europa van de volkeren worden, zoals de Visegrad-landen ons dit bewijzen, die de kern van een nieuw, eerlijk Europa zouden kunnen zijn.

Mijn partner is eveneens geen Duitse, ze komt echter wel uit een Europees land. Men kan mij dus niet beschuldigen van vreemdelingenhaat. Alleen deze mensen, die hier “de vluchteling spelen”, zijn echt geen vluchtelingen, en zeer zeker niet de beste die hun land heeft voortgebracht. Integendeel, voor het grootste deel zijn het mensen die het daar tot niets gebracht hebben en nu de kans schoon zien om hier te kunnen innen zonder er iets voor te doen, en bovendien hier hun Steentijd-religie willen invoeren met alle gevolgen van dien om de “boze Europeanen” te onderwerpen en te verdringen.

De echte geschoolde krachten blijven in hun landen, of hebben al lang de weg gevonden naar goede banen waar dan ook ter wereld. Hier is alleen het restant terechtgekomen.

Onze bejaarden moeten lege flessen in het afval zoeken

Ik wil niet met een taser onderweg zijn (als gewoon burger mag ik dat ook niet), ik wil niet overal grijnzende jonge mannen zien die rondhangen en mijn partner lastigvallen, schreeuwende Arabische vrouwen met zwarte zakken over de kop en lange mantels, die eigenlijk in de container voor oude kleren thuishoren, geen joelende negers die me drugs aanbieden. Ik wil niet dat onze bejaarden lege flessen in het afval moeten zoeken omdat ze geen geld hebben, ik wil niet dat ik als Duitser tot derderangs mens wordt gedegradeerd, tot arbeidsslaaf van de leeglopers uit de hele wereld.

In dit land moet eindelijk weer orde geschapen worden. Ons geld mag niet met handenvol overal in de wereld verdeeld worden, terwijl hier de infrastructuur op instorten staat, omdat  Mohammed en Aisha verwend worden.

Ik wil niet naar Polen, Tsjechië of Hongarije hoeven rijden om me onder gelijkgezinden te kunnen voelen.

Maar de consensus van de partijen zal dat onmogelijk maken. Daarom blijft er nog maar één ding voor me over: ik stem met mijn eerste en tweede stem op de partij die een einde wil maken aan deze nachtmerrie, hoe moeilijk het uitmesten ook zal zijn, want het regime heeft zijn mensen op alle posities neergezet. Dus is er voor mij maar één keuze: AfD. Waarbij ik moet toegeven dat er wel degelijk enkele punten zijn die me bij de AfD niet bevallen. Maar deze partij is de enige kans voor de toekomst van ons allemaal.

Bron:
www.pi-news.net
Auteur: “Chevrolet”

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)