De Atheïstische “Vrijheid”

(Door: “egregs”)

“De islam moet verbannen worden uit Nederland – dat is helder. Maar als we dan toch bezig zijn, laten we dan ook maar gelijk met het christendom afrekenen.” In het kielzog van anti-islamisme bevindt zich een bepaalde verraderlijke onderstroom die sommigen van ons misschien nog zou verbazen. We meenden ons aan de zijde van de ‘vrijheidsstrijders’ te bevinden, maar komen er allengs achter dat menig zogenaamde medestander de pijlen in werkelijkheid gericht houdt op ons geloof.

De redenering gaat een beetje als volgt: godsdienstige overtuigingen zijn onbewezen aannames en zouden derhalve, immers hooguit een wankele en in ieder geval geen wetenschappelijke grondslag bezittende, geweerd dienen te worden uit het politieke bedrijf en wellicht zelfs bredere uit het maatschappelijke discours. De inrichting van onze samenleving is immers een veel te gewichtige kwestie om zomaar doodgemoedereerd over te laten aan de dubieuze geldingskracht van allerlei mythes, fabeltjes en anders soortige fantasievolle verzinsels.

Maar laten we deze argumentatie eventjes wat nader bekijken. In de jaren-50 stond het moordcijfer van geheel Nederland gelijk aan dat van een middelgrote stad nu. En ja, ik begrijp dat er meerdere factoren in het spel zijn dan slechts de godsdienstzin van de populatie toen en nu. Als het waar is dat ‘vervreemding tot anomie leidt’, dan zal bijvoorbeeld de massa-immigratie zeker een bijdragende factor zijn geweest (al verdient het aanbeveling om op te merken dat een echt-christelijke staat en een echt-christelijke bevolking nooit de islamisering zouden hebben geduld die we ons in het ‘geseculariseerde’ Nederland wel hebben laten aansmeren).

John Adams, de tweede president van de Verenigde Staten, hield er ten aanzien van de ‘scheiding tussen kerk en staat’ een controversiële mening op na (in onze huidige vertroebelde beleving althans). Hij verklaarde het volgende: “Onze grondwet is slechts opgesteld met het oog op een morele en godsdienstige bevolking. Tot het regeren over enig ander soort is zij ten ene male onbekwaam.” Wat hij bedoelde was natuurlijk dat de parafernalia van de politiestaat veilig opgeborgen kunnen blijven indien de bevolking – door een innerlijke breidel daartoe aangespoord – uit zichzelf reeds zekere minimaal vereiste normen van burgerschapszin in acht neemt.

En eigenlijk zou dit niet hoeven te worden uitgelegd, want hoe verblind moet je wel niet zijn om het op te vatten als een geweldige weldaad om te leven in een land dat ‘van God los is’ en waarin een ieder ‘zichzelf tot wet is’? Welke hondsdolle krankzinnigheid is het die mensen ertoe aanzet om te geloven dat eeuwenoude Bijbelse verbodsbepalingen straffeloos bij het grofvuil kunnen worden gezet? Dat de taboes op moord, diefstal en meineed (om slechts enkele te noemen) een soort inwendig momentum tot oneindige voortzetting bezitten en derhalve volstrekt veilig zijn los te snijden van hun gewijde oorsprong. In feite is het alsmaar onleefbaar wordende Nederland de afschrikwekkende aanschouwingsles die zich als een sombere waarschuwing aanbiedt aan ieder en elk ander volk dat wellicht met de gedachte speelt in onze voetstappen te treden. Het alarm heeft in Polen en Roemenië reeds geklonken – ze zijn gewaarschuwd en kunnen maar beter heel goed oppassen.

Ondertussen zal het atheïstische streven om christenen de kast in te jagen vermoedelijk – en helaas – onder de brede massa’s kunnen rekenen op de nodige bijval. Vanaf de prilste jeugd immers al grondig geïndoctrineerd in het nieuwe gebod dat ‘non-discriminatie’ heet, en al even systematisch gehersenspoeld met de notie dat het ‘oude Hollandse geloof’ minstens even kwalijk is als de ‘religie van de vrede’, zal het gemakkelijk zijn deze het zelfstandig nadenken rigoureus afgeleerde ‘weldenkenden’ te brengen op de volgende gedachte: als we de islam gaan verbieden, dan moeten we ook de kerken, de Bijbel, de christelijke scholen, de christelijke kiosken en de christelijke partijen verbieden.

Maar ik zou de haters van traditie en recht dit willen vragen: als het heikele punt bestaat in het ‘onbewezen zijn van aannames’, waarom richten jullie alle ijver dan altijd zo exclusief op de godsdienst? Meent u werkelijk dat de enige ‘twijfelachtige hypotheses’ waar we mee te maken hebben in dat land díe zijn, welke voortkomen uit de godsdienst? For Pete’s sake!, de nieuwste leerstelling om uit de overheidsburelen te komen neerdalen, behelst het bizarre dogma dat vrouwen mannen kunnen worden en mannen vrouwen. En hoewel in de verfoeilijke era van de spruitjeslucht het de non-conformisten nog volkomen vrij stond om tegen de ‘gevoeligheden’ van díe tijd aan te trappen, worden – nodeloos te zeggen – de ‘ketters’ van vandaag de dag bepaald wat strakker aangelijnd.

En het is ook allerminst zo dat de LBGT-ideologie de enige nieuwe openbaring is die ons de voorbije decennia werd toe gechanneld. In ongeloofwaardigheid en onwaarschijnlijkheid wedijverend met het in gestraalde water van Jomanda, maar profiterend van eenzelfde soort van mentale en filosofische luchtledigheid zijn bijvoorbeeld ook nog te noemen: feminisme, rassen-gelijkheidstheorieën, socialisme, multiculturalisme, Keynesianisme en het geloof in klimaatverandering. Wat zijn al deze zaken ánders dan uitingen van een geloof? U zegt dat het onwaarschijnlijk is dat de aarde in zes dagen is geschapen? Ik zeg dat het voor 100% valt uit te sluiten dat het enige verschil tussen het blanke en het zwarte ras een discrepantie in het aantal pigmentcellen is.

Als dit dan nog slechts onschuldige bedenksels zouden betreffen die verder geen vlieg kwaad deden, dan was het wellicht nog tot daar aan toe geweest. Dan was de atheïstische onevenwichtigheid weliswaar inconsequent te noemen, maar nog enigszins te billijken. Helaas echter zijn al deze zaken verre van onschuldig. Dit zou op deze site geen nader betoog behoeven. En als het naast het verwijt van ‘niet bewezen attributen’ secundair ook gaat om de kwestie van ‘vrijheid’, wel, dan is de timide non-respons zó verdacht dat kwade opzet welhaast in het spel moet zijn. Want het is al even vanzelfsprekend dat we in het post-christelijke Nederland – met zijn politiek-correcte spreekwetten, zijn discriminatiebureaus en zijn verplichte sensitiviteitstrainingen – onvrijer zijn dan ooit.

Door:
“egregs”
(voor www.ejbron.wordpress.com)