Islamterreur in Europa – en de sporen leiden naar Duitsland

Een typische gast van Angela Merkel?

(Door: Stefan Schubert – Vertaling: E.J. Bron)

Nog niet zo lang geleden hebben islamitische terroristen Duitsland gemeden als de spreekwoordelijke duivel het wijwater. Onomkoopbare douanemensen en goed opgeleide en gemotiveerde grenswachten waren de laatste op wie Allah´s soldaten voor de volgende terreuraanslag wilden stuiten. Maar toen kwam Angela Merkel aan de macht. Sinds haar grondwet-vijandige grensopeningen is Duitsland veranderd in een waar terreurknooppunt.

De uitwisselbare holle frasen en teksten van de politiek-mediale elite na de talrijke islamitische terreuraanvallen in Europa hangen nog als lood in de lucht wanneer uiterst alarmerende achtergrondinformatie over de daders in klein gedrukte letters van de nieuwsdiensten bekend worden. Daaruit blijkt dat steeds meer daders en terreurcellen een relatie met Duitsland  hebben. Of ze hebben gebruikgemaakt van de vluchtelingenstroom om onherkenbaar of met vervalste papieren Duitsland binnen te komen, ontmoetten hier geestverwanten, of misbruikten het grenzen-loze Duitsland voor doelbewuste rekrutering en voorbereiding van aanslagen.

Terreuraanslagen alleen mogelijk door het falen van de staat vanwege Merkel´s vluchtelingenpolitiek

Actueel zijn deze relaties waar te nemen bij de terreuraanslag in het Finse Turku. Daar viel de 18-jarige Marokkaan Abderrahman Mechkah doelgericht met een mes vrouwen aan. Daarbij vermoordde hij een 67-jarige en een 15-jarig meisje. Hij stak zelfs in op een vrouw, die met haar baby in een kinderwagen onderweg was. Behalve de twee doden raakten er zes andere vrouwen en twee mannen gewond, die geprobeerd hadden de vrouwen te helpen. Abderrahman Mechkah is een afgewezen asielzoeker, die bij de autoriteiten bekendstond als geradicaliseerde “bedreiger” en vanuit Duitsland Finland binnenkwam. Het Duitse ministerie van Binnenlandse Zaken o.l.v. Thomas de Maizière moest bevestigen dat de Marokkaan zich van eind 2015 tot begin 2016 illegaal in Duitsland had opgehouden. Tijdens het verlies aan controle in 2015 werd Mechkah weliswaar door de Duitse autoriteiten gecontroleerd en geïdentificeerd, maar hoewel hij geen asielaanvraag indiende, en zich dus illegaal in Duitsland ophield, werd hij niet onmiddellijk uitgezet, laat staan in verzekerde bewaring gesteld. Zo kon hij naar believen vrij in Europa rondreizen en tenslotte Finland binnenkomen.

Parijse terroristen reisden als “vluchtelingen” via Duitsland binnen

De terreuraanslagen van Parijs op 13 november 2015 leken meer op een oorlogsdaad, een militaire aanval die diep in vijandelijk territorium toeslaat, dan op een terreuraanslag. In mijn artikel “Islamterreur – we bevinden ons in oorlog” staat te lezen waarom de westerse beschaving zich al lang in oorlog met de “Islamitische Staat” bevindt. Daarom zijn de open grenzen van de Duitse regering immers ook bijna suïcidaal. Dit bleek ook na het onderzoek naar de aanslagen van Parijs, toen de laatste maanden en de reisbewegingen van de negen islamitische massamoordenaars werden gereconstrueerd. Als vermoedelijke organisator geldt de Marokkaan Abdelhaim Abaaoud, die al op 20 januari 2014 op de luchthaven Keulen/Bonn werd gecontroleerd. Hoewel hij door Belgische autoriteiten in het informatiesysteem van Schengen werd ingevoerd, lieten de Duitse autoriteiten hem gewoon naar Istanbul vliegen, hoewel destijds Turkije al bekend stond als logistiek knooppunt voor ISIS-terroristen.

Onmiddellijk na de aanslagen op “Charlie Hebdo” reisde hij als aanvoerder van een uit drie personen bestaande jihadistische cel van de “Islamitische Staat” in Syrië terug naar België. De geheime diensten kennen zijn exacte route tot op de dag van vandaag niet, maar het geldt als zeker dat hij in de vluchtelingenstroom via de Balkan-route en Duitsland naar Parijs binnen sijpelde. Ook de ISIS-terrorist Samy Amimour reisde ongehinderd heen en weer tussen de “Islamitische Staat” en Frankrijk. Amimour was een van de daders die het bloedbad in het Bataclan-theater hadden aangericht. Van de twee zelfmoorddaders bij het Stade de France zijn tot nu toe alleen hun strijdnamen bekend, Ali Al-Iraqi en Ukashah al-Iraqi. De twee werden op 3 oktober op het Griekse eiland Leros met vervalste documenten als vluchtelingen geregistreerd en reisden daarna ongehinderd verder in de vluchtelingenstroom om later hun bloedbad aan te richten.

Zodoende is er bij minstens vier van de negen massamoordenaars sprake van een relatie tot Duitsland. Door het simpele opnieuw invoeren van grenscontroles zou het bloedbad van Parijs met 130 doden en 352 gewonden aanzienlijk bemoeilijkt, wellicht zelfs compleet verhinderd hebben kunnen worden. Na de Parijse aanslagen werd in Europese buurlanden de Duitse regeringspolitiek van de open grenzen bekritiseerd als veiligheidsrisico voor heel Europa. Nu is deze kritiek eerst tot de volgende grote knal weer verstomd, de sussende tactiek van Merkel ontplooit ook in de Europese hoofdsteden haar gewenste effect.

Asielzoeker uit Recklinghausen pleegt terreuraanslag in Parijs

Nog duidelijker werd het verband tussen het woekerende islamitisch terrorisme en het Duitse verlies aan controle tijdens een terreuraanslag op het Franse satirische tijdschrift “Charlie Hebdo” in januari 2015. Toen vermoordden islamitische Jihadisten twaalf mensen. Deze aanslag was voor een ISIS-terrorist op de herdenkingsdag van het bloedbad de aanleiding tot een eigen aanslag. Deze terrorist woonde al maandenlang als asielzoeker in een vluchtelingenonderkomen in Recklinghausen. De Duitse belastingbetaler betaalde dus zijn onderkomen, levensonderhoud en verzorging en als tegenprestatie probeerde hij politieagenten met een slagersmes te vermoorden.

De asielzoeker uit Duitsland, een Tunesiër, stormde met het enorme mes het politiebureau in het 18^e arrondissement binnen, een probleemdistrict, schreeuwde “Allahu akbar!” en viel een politieagent aan. Hij werd door andere politieagenten doodgeschoten. De bomgordel die hij droeg, bleek uiteindelijk nep te zijn. De asielzoeker was bij de Duitse autoriteiten al bekend als radicale islamiet, omdat hij in een vluchtelingenonderkomen in Recklinghausen in september 2015 het teken van de “Islamitische Staat” op de muur had getekend en bovendien poseerde met een ISIS-vlag. Maar ondanks deze openlijke radicalisering werd hij niet gesanctioneerd met reisbeperkingen, voetboeien of andere maatregelen.

Het complete falen van de staat ook in dit geval werd echter nog ernstiger. Het bleek dat de Tunesiër vier vervalste identiteiten bezat en asiel aanvroeg. Een van zijn aliassen luidde Walid Salihi. De ene keer gaf hij zich uit als Syriër, daarna als Marokkaan en een keer als Georgiër, totdat de autoriteiten hem na de eerste aanslag zonder twijfel als Tunesiër konden identificeren via zijn ouders. De asielzoeker was wegens meerdere delicten bij de politie bekend, maar er gebeurde weer eens niets.

Alleen al de achtergronden van deze drie terreuraanslagen bewijzen dat islamitische terroristen doelbewust gebruikmaken van de vluchtelingenstroom en dat Duitsland  zich door de Merkelliaanse vluchtelingenpolitiek in een waar Eldorado voor de halsafsnijders heeft ontwikkeld. En dat geldt niet meer alleen voor Duitsland zelf, zoals de islamitische aanslagen van Hamburg, Berlijn, Ansbach, Würzburg, Essen en Hannover bewijzen, maar voor heel Europa.

De drastisch verscherpte veiligheidssituatie op het hele Europese continent voor hele generaties houdt verband met de politiek van één vrouw – Angela Merkel.

Bron:
www.journalistenwatch.com
Auteur: Stefan Schubert

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)