De heel normale “vluchtelingen”waanzin in een Duits dorp

Dorpskerk van Wünsdorf.

(Door: Oliver Flesch – Vertaling: E.J. Bron)

Wünsdorf in de Duitse deelstaat Brandenburg, 40 kilometer van Berlijn. Omstreeks het jaar 1500 voor het eerst genoemd. “Zenuwstelsel van de Wehrmacht” (“Frankfurter Allgemeine Zeitung”) onder Hitler, zetel van het oppercommando van de Sovjet-strijdkrachten in Duitsland na 1945. Nu 6000 inwoners. Plus 1000 “vluchtelingen”.

Hoe is het tegenwoordig om in een dorp te wonen, waarin één op de zeven inwoners uit een compleet vreemde cultuur afkomstig is? Dat wilde ik weten. Toen kwam het goed uit dat ik op Mallorca bezoek kreeg van een stelletje uit Wünsdorf. Beide begin 30, werken in Berlijn, twee kinderen, hond.

Van tevoren had ik al een beetje onderzoek gedaan. In de grote kranten was niets te vinden, in de lokale pers des te meer: “Mysterieuze overval op 32-jarige vrouw”… “Meisje seksueel lastig gevallen”… “16-jarige beroofd bij de Wünsdorfer See”… “Bewaker stopt mesaanval in asielzoekeronderkomen”… “Ruzie met gewonden”… “Ruzie in centrum voor eerste opvang”… “Politie verhindert wraak op vluchtelingen” enz., enz.

We zitten in een café aan de strandpromenade en ik laat de beide vertellen. Hij begint:

“Bij ons werd nog niemand vermoord, geen vrouw verkracht, en desondanks is het leven in ons dorp enorm veranderd. We vragen ons af of het een fout was dat we net een huis gekocht hebben – en lang niet alleen omdat de inbraken toenemen.

De Afrikanen – het zijn uitsluitend Afrikaanse mannen – bepalen het beeld. Die hangen de hele dag voor de supermarkt rond, drinken zich een stuk in de kraag en spreken onze vrouwen aan. In de winkel zelf staat sinds kort een bewaker, omdat er zoveel gestolen werd en wordt, vooral alcohol. Onlangs heeft hij een paar mannen betrapt – en werd in elkaar geslagen. En dat niet voor het eerst. Een goede vriend is politieagent en die zegt: ´ We kunnen niets doen, behalve oppakken, persoonsgegevens noteren – die meestal vals zijn – en ze weer laten lopen´

Dat weten de Afrikanen uiteraard en zijn daarom bijzonder brutaal: ze pakken het bier uit de schappen, drinken het nog in de supermarkt op en leveren de lege flessen dan in om statiegeld te vangen.”

Zijn vrouw vertelt: “Zonder onze hond ga ik helemaal niet meer alleen naar buiten. En als vrouw hoef je al helemaal niet meer naar het strand van ons zwemmeertje te gaan. Als je daar 20 seconden zit, word je direct dom aangesproken. Die weten ook niet wat afstand houden is. Ze komen direct heel dicht bij je. Wat bij mij een beklemmend gevoel veroorzaakt.”

De man opnieuw: “Onlangs was er een groot feest in het dorp. Vorig jaar nog was daar nauwelijks een politieagent in uniform te bekennen. Deze keer twee patrouillewagens. Alleen maar om op die Afrikanen te letten, die met hun blikjes bier in een plastic tas van de supermarkt komen, geen rotzooi trappen. Ik weet ook wel dat de Afrikanen hier ook niet als maden in het spek leven. Desondanks voelt het gewoon kloten wanneer je zelf om 05.30 uur opstaat, tegen 19.00 uur kapot van het werk thuiskomt, er nog net voldoende tijd is om de kinderen iets voor te lezen, de hond uitlaten, een biertje drinken op het terras en dan alweer naar bed, terwijl de Afrikanen hier, dankzij ons belastinggeld, de hele dag niets anders doen dan zuipen.”

Dan zegt hij iets dat noch Merkel, Altmayer, Kauder, noch Schulz, Stegner, Oppermann, Maas willen horen: “Wat me het meest stoort: Ik ben mijn vrijheid kwijt. Ik voel me niet meer veilig in mijn eigen dorp.”

De cabaretier Bernhard Hoëcker roerde al in maart 2016 het “wiskundige bewijs” (“Frankfurter Allgemeine Zeitung”) aan dat de zorgen van de Duitse burgers vanwege de “vluchtelingencrisis” ongegrond zouden zijn. “Er zouden tot nu toe ongeveer een miljoen vluchtelingen naar Duitsland zijn gekomen. Als je kijkt naar het inwoneraantal van Duitsland – hier leven ongeveer 80 miljoen mensen – zou dit een verhouding van één tot tachtig opleveren”, citeert de “Frankfurter Allgemeine Zeitung”.

Gewenste realiteit. Met de echte realiteit in Duitsland heeft Hoëcker´s één keer één niets te maken. Zoals ook Wünsdorf bewijst. En Wünsdorf is overal. Dat lijken noch de CDU, SPD, FDP, noch de Groenen of de SED-roden in de bunker van Berlijn te willen weten. Alleen de AfD. Maar op de laatste zouden de laatste Duitsers toch niet stemmen. De fijne dames en heren zullen versteld staan op 24 september…

Bron:
www.journalistenwatch.com
Auteur: Oliver Flesch

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)