Anti-Israëlische zedenprediker uit Denemarken verwikkeld in reusachtig corruptieschandaal

(Door: Dr. Manfred Gerstenfeld – Vertaling: E.J. Bron)

Zo nu en dan onthullen belangrijke nieuwsberichten, die schijnbaar niet relevant zijn voor Israël, bij nader inzien toch wezenlijke informatie met het oog op Israël. Danske Bank, de grootste bank van Denemarken, gaf onlangs toe de sluis voor een reusachtig corruptieprogramma van de regering van Azerbeidzjan geweest te zijn. De Deense krant “Berlingske Tidende” mocht enkele documenten over dit schandaal inzien.

Volgens informatie van de Britse krant “The Guardian”, die zich beroept op doorgesijpelde informatie, gebruikte de regering van Azerbeidzjan de bank om een geheim programma met een omvang van $ 2,9 miljard te financieren, waarmee ze via een netwerk van Britse ondernemingen bekende Europeanen betaalde. “The Guardian” beweert dat er tussen 2012 en 2014 meer dan 16.000 geheime betalingen via de vestiging van de Danske Bank in Estland werden gedaan. Een deel van dit geld werd blijkbaar in het kader van lobbyactiviteiten aan politici en journalisten betaald. In de genoemde periode lag Azerbeidzjan vanwege de arrestatie van mensenrechtenactivisten en journalisten en vanwege de manipulatie van verkiezingen onder vuur. De top van het olierijke land wilde een positief imago bevorderen.

Men gaf het programma de bijnaam “de Azerbeidzjaanse wassalon”. Onder de ontvangers van de betalingen bevonden zich voormalige leden van de mensenrechtencommissie, van het parlement van de Europese Raad evenals een bestuurslid van de Europese Bank voor Wederopbouw en Ontwikkeling. Het is echter niet bewezen dat alle ontvangers de bron van de betalingen kenden, omdat die via geheime tussenpersonen plaatsvonden.

De Danske Bank geeft toe dat via het kantoor van haar filiaal in Estland “het witwassen van geld en andere illegale praktijken hebben plaatsgevonden.” De bank geeft aan de onregelmatige betalingen voor het eerst in 2014 opgemerkt te hebben. Het financieel toezicht van Estland wordt als volgt geciteerd: “De systemen die het witwassen van geld bij de vestiging van de Danske Bank zouden hebben moeten stoppen, hebben gefaald.”

Terwijl zij meerdere jaren lang betrokken was bij deze uiterst onethische activiteiten, besloot de Danske Bank in 2014 om de bank Hapoalim in een lijst met ondernemingen op te nemen, waarin zij op grond van de voorschriften van haar rekenschapsplicht niet zou kunnen investeren.

Ze gaf aan dat deze uitsluiting op “juridische en ethische gronden” gebaseerd zou zijn. Voorts verklaarde de Danske Bank dat de bank Hapoalim nederzettingsactiviteiten zou bevorderen en “tegen het internationale humanitaire volkerenrecht zou handelen”.  Daarvoor al had de Danske Bank haar aandelen uit de onderneming Africa Israel Investments Ltd. en twee andere Israëlische ondernemingen – Elbit Systems en Danya Cebus – teruggetrokken.

In 2016 draaide de Danske Bank haar boycot van de bank Hapoalim zonder opgave van duidelijke redenen terug. Nu zou je kunnen denken dat de Deense bank zelf op een dusdanig onethische wijze gehandeld en de wet overtreden heeft, dat de beschuldiging van anderen wegens onvergelijkbaar geringere delicten haar nog kwetsbaarder zou maken. Aan deze intrekking van de boycot werd echter nauwelijks aan dacht geschonken. De schade was al aangericht. De BDS-beweging weet dat haar activiteiten bijna irrelevant voor de Israëlische economie zijn. Het is haar belangrijkste doel om het aanzien van Israël schade toe te voegen.

Al in begin 2017 werd bekend dat de Danske Bank in andere grote corruptieschandalen verwikkeld was. Destijds meldde de “Berlingske Tidende” dat uit onderzoek van de autoriteiten in Letland en Moldavië was gebleken dat er tussen 2011 en 2014 grote sommen geld via de vestiging van de Danske Bank in Estland naar belasting-oases op de Seychellen en in Panama zouden zijn gestroomd. Er werd beweerd dat dit geld oorspronkelijk uit de georganiseerde misdaad in Rusland afkomstig was. Het totale bedrag van het witgewassen geld werd geschat op $ 1 miljard. De Chief Counsel van de Danske Bank gaf ontoereikende controles in de zaak toe.

Larse Krull van de Deense universiteit van Aalborg werd als volgt geciteerd: “Het gaat om transacties in een dusdanige omvang dat de alarmbellen in de banken zouden hebben moeten rinkelen.” Kort daarvoor was bekend geworden dat “Finanstilsynet”, de Deense autoriteit die zich bezighoudt met financieel toezicht, de ontoereikende maatregelen van de Danske Bank tegen het witwassen van geld had bekritiseerd.

Danske Bank was echter niet de enige Deense organisatie die Israël boycotte. Al in 2002 was de algemene arbeidersvakbond in Denemarken een van de eerste Europese organisaties die opriep tot een boycot van Israëlische producten. De vakbond zelf annuleerde een voorlopige bestelling van producten van de Israëlische onderneming Radix.

En dat terwijl Denemarken zelf een zekere ervaring met betrekking tot boycots heeft. Na de dodelijke onlusten ten gevolge van de Mohammed-karikaturen in veel islamitische landen in het jaar 2006 riep een serie Arabische landen een grote anti-Deense economische boycot uit. Een van de geboycotte ondernemingen was Arla Foods, een Zweeds-Deens zuivelconcern, dat een tijdlang in de Arabische wereld een zakelijke schade van $ 1,5 miljoen dollar moest incasseren.

In de afgelopen jaren stond Israël vaak blootgesteld aan een extreme en wijdverbreide schijnheiligheid van Scandinavië. Dit golf hoofdzakelijk voor Noorwegen en Zweden en vooral daar, waar de sociaaldemocratische partijen en hun bondgenoten de koers van de regering bepaalden. Het reusachtige corruptieschandaal bij de Danske Bank toont eens temeer aan dat ook Denemarken bij de onthulling van extreem anti-Israëlische huichelarij niet vergeten zou moeten worden.

Bron:
www.audiatur-online.ch
Door: Dr. Manfred Gerstenfeld

Bron oorspronkelijk artikel:
www.israelnationalnews.com

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)