Opbloei van slavenmarkten in Libië

(Door: Marilla Slominski – Vertaling: E.J. Bron)

“Heeft iemand een mijnwerker nodig? Deze hier is sterk en zal goed graven. Wie biedt? 500, 550, 600, 650 – verkocht voor 650 Libische dinar!” Een tafereel uit het huidige Libië. Daar worden op dit moment mensen uit Afrika op islamitische slavenmarkten opnieuw als vee behandeld en verkocht.

Een resultaat van de Europese welkomstcultuur, zou je de vrienden van illegale immigratie hier wel degelijk kunnen aanwrijven.

De “sterke arbeider” kost zijn nieuwe eigenaar ongeveer € 400,-, een van de tientallen die vorige maand in de Libische hoofdstad Tripoli verkocht werden.

 

De mannen zijn zó getraumatiseerd en bang dat ze na de veiling niet meer in staat zijn om te spreken.

Sinds de islamitische mensensmokkelaars er door Italië in samenwerking met de Libische regering aan gehinderd worden om de illegale immigranten over de Middellandse Zee te varen, blijven ze op hun “waren” zitten en gebruiken andere mogelijkheden om geld met hen te verdienen.

En zodoende beleeft de islamitische traditie en de door de koran gelegitimeerde slavernij een nieuwe bloei aan de Afrikaanse Middellandse Zeekust.

In negen rondom Tripolis en aan de Tunesische grens gelegen standplaatsen worden mensen verkocht. Het niet officieel geregistreerde aantal zou nog hoger kunnen zijn.

De 21-jarige Victory is een van deze slaven. Hij geloofde de belofte en de roep vanuit Europa en ging op weg naar het beloofde land. Hij betaalde een bedrag van ongeveer € 2400,- aan de mensenhandelaars en legde zijn leven in hun handen. Nadat het hem een jaar later nog niet gelukt was om de Middellandse Zee over te steken, zeiden zijn nieuwe meesters tegen hem dat hij nu voor zijn schulden zou moeten werken. Nadat hij op een slavenmarkt verkocht was, werkte hij wekenlang als dagloner.

Hij veranderde in totaal zeven keer van eigenaar.

Zijn moeder in Nigeria trok van dorp tot dorp om geld te verzamelen en hem vrij te kopen. “Ik ga terug met lege handen en begin weer van voren af aan”, aldus de slotsom van de jonge Nigeriaan.

In tegenstelling tot hemzelf is het veel van zijn vrienden gelukt om naar Europa te komen en zij zetten er door hun succes honderdduizenden toe aan hen te volgen.

Bron:
https://philosophia-perennis.com
Door: Marilla Slominski

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)