(Door: Jonas Glaser – Vertaling: E.J. Bron)
Bericht uit een land, waarin we goed en graag leven . . .
Gedoofde lichtjes, verdroogde bloemen, graffiti en vuil: Nee, dat is geen vuilnishoop, maar een gedenkplaats. Ingericht onder het metrostation Franfurter Allee in Berlin-Lichtenberg. Opgedragen aan een bedelaar, die daar zijn vaste plek had.
Geen enkele krant schreef over deze dood. En niemand zorgt voor de gedenkplaats, die onbekenden aan hem hadden gewijd (foto). Enkele weken later al volledig verwaarloosd. Weldra heeft de stadsreiniging alle resten opgeruimd en zal daar nooit iets geweest zijn. Geen lichtjes, geen mens.
Tot voor enkele dagen geleden hing er een briefje aan het bed-stel, beschermd door plastic folie. Nu duidt daar alleen nog maar bungelend plakband op. Daarop stond, samengeperst in vier, vijf zinnen, de korte biografie van de overledene. Ik citeer het uit mijn herinnering:
“De man die hier om milde gaven smeekte, heette Waldemar. Achternaam onbekend. Hij stierf enkele weken geleden, na een zware ziekte, op de leeftijd van 51 jaar. Zijn ziekbed onder de donkere, koude trambrug bestond uit blubber en vogelstront.
Vroeger was hij zelfstandig, sloeg hij zich er doorheen. Maar op een bepaald moment brak ook het laatste standbeen weg en begon de val.
“Maar waarom meteen dakloos? Waarom ging hij niet naar een Jobcenter? Niemand hoeft tegenwoordig meer op straat te eindigen”, zullen sociaaldemocraten hier tegenin brengen.
Maar wat weten wij ervan welke wanhoop, welke depressie, welke angsten, welke moeheid hem daar van afhielden! Geen mens is ook maar half zo rationeel zoals we het van anderen verwachten. Maar één ding weten we zeker: Geen mens leeft vrijwillig in zulke ellende. Geen mens sterft vrijwillig op zo´n plek.
Bezoekers van het nabijgelegen winkelcentrum kunnen opgelucht ademhalen: Nooit meer zal Waldemar hen door een zacht “alstublieft” of een treurige blik het inkoopplezier bederven. Ook ik heb hem daar vroeger gezien. Meerdere keren. Misschien gaf ik hem zelfs een paar cent. Maar zijn gezicht heb ik nooit onthouden. Niet belangrijk genoeg . . .
Bron:
www.compact-online.de
Door: Jonas Glaser
Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)
LikeLike
Ach, de arme stumper… 😦
Niet eens een plaatsje om ‘humaan’ te sterven.
Tja, de luxe hotels, landgoederen en andere prachtige onderkomens zijn immers bestemd voor de mohammedaanse asielparasiet?
Laat de blanke Duitser maar creperen.
@#@!@#$%^%$#@#&^*&$$%%%!@@
LikeGeliked door 3 people
Er zijn veel arme donders die moeten bedelen en op straat leven in Duitsland, opvallend genoeg heb ik daar nog nooit een licht of donkergetint iemand tussen gezien.
LikeGeliked door 2 people
Gebeurd hier in NL ook, onder het bewind van Rutte steeg het aantal daklozen van 74%: van 18.000 in 2009 naar 31.000 in 2015. Opvallend is dat in die groep veel daklozen zitten die niet verslaafd zijn of problemen met hun geestelijke gezondheid hebben. Hun problemen zijn veroorzaakt door een gebrek aan een sociaal vangnet. Ze belandden op straat na een serie tegenslagen. Bijvoorbeeld een combinatie van scheiding en het verliezen van werk. De opvang ziet deze groep als ‘zelfredzaam’, waardoor mensen daar voor een dichte deur staan.
LikeGeliked door 3 people
Dit is nu typisch voor de EU. Alles voor diegenen die hier niet horen en niets voor de uitgemolken autochtoon. Fank jullie wel Brussel voor het laten kreperen van de EIGEN bevolking.
LikeGeliked door 3 people
Wij hebben dat ook, 400- 500 € per maand.Maar veel zwervers ,,schaffen es nicht” (kunnen het niet).
Boven ons land schuilt een wolk van angst en een gebrek aan perspectief. De zwakken zullen het eerst raken.
LikeGeliked door 1 persoon
Hier in Nederland bestaat er een zwerver uitkering. Zo rond de 550-600 euro.
https://www.amsterdam.nl/veelgevraagd/?productid=%7BAF98F6BD-E52B-47F2-A97C-85051B45DCD9%7D
Hebben ze die in Duitsland niet.
Je inschrijf adres is dan het stadhuis, dan hoef je niet te bedelen.
LikeLike
Ik ga me even onwelvoeglijk uitlaten: dat was mijn eerste regel. Maar nu… Walgelijk ondemocratisch Berlijnsysteem: vluchtelingen vóór het Duitse individu dat mag (uit)sterven. De politici gewoon een beetje radbraken. Een werkelijk groot feest dat nochtans Carnaval zal overtreffen. Stomme en kerkelijke kiezers!
LikeGeliked door 1 persoon