LONGREAD: Waarom Europa gekoloniseerd wordt door moslims

(Door: Petra de Geus)

De islamiseringsmachine draait op volle toeren. Soldaten aan de grens in Zweden, parallelle samenlevingen, No-Go-Zones en sharia in Frankrijk, Engeland en Duitsland, aanslagen, “incidenten”, vermoorde meisjes in Duitsland en elites die liegen en onder de pet houden wat kan en anders doen alsof hun neus bloedt. Een kleine greep uit een grote bak ellende die over ons is uitgestort, want de actualiteit wordt in bloed geschreven. Vaak wordt er bij de islamisering verwezen naar het Coudenhoven-Kalergi plan voor de “omvolking” van Europa – een georganiseerde genocide op de autochtone Europeanen. Alain Wagner bekijkt de Islamisering vanuit een islamitisch perspectief, te beginnen bij de Resolutie van Straatsburg. Wagner is een anti-sharia activist en mag in dit interview zijn visie voor het voetlicht brengen.

In het perspectief van Wagner zijn het niet enkel de links oog kleppende Gutmenschen met hun Antifa-vriendjes die met hun leugens en smoesjes de verantwoording voor de islamisering dragen. Het zijn zelfs niet enkel de nietsontziende groot-industriële roofridders met hun Oranje achterban. Wagner gaat via het islamitische perspectief in op de heimelijke islamisering van het Avondland. Via de Israëlische oorlog van 1973 en de Resolutie van Straatsburg komt hij uit op de invloed van de OIC (Organisatie van Islamitische Coöperatie), waardoor de huidige gebeurtenissen, zo U deze wellicht chaotisch en onbegrijpelijk vindt, een direct gevolg blijken te zijn van een door het Westen gesteunde islamitische strategie. Het lijkt alsof Coudenhoven-Kalergi en Mohammed elkaar een hand hebben gegeven om het rijke en nietsvermoedende Europa door de islam te laten koloniseren.

Omdat niet iedereen Engels of Frans spreekt, heb ik de tekst in het Nederlands vertaald. De Engelse ondertiteling verschilt soms wat van de Franse tekst. Aangezien ik beter Engels dan Frans kan, heb ik me voornamelijk laten leiden door de ondertiteling. Omdat het een interview is, komt het soms wat spreektaal-achtig over, dat heb ik zo gelaten. Aanhalingstekens en cursiveringen uit de ondertiteling heb ik overgenomen. Het interview is hier te beluisteren.

Interview

Alain Wagner: Zoals ik zei een fundamentele datum is 1973.

Interviewer: Wat gebeurde er?

Alain Wagner: Trouwens, laten we even teruggaan tot het proces van Barcelona. Het protocol van Barcelona, in feite. Wat gebeurde er in 1973? De Syrisch-Egyptische oorlog tegen Israël. De Syriërs en Egyptenaren werden ernstig verslagen. En bijna onmiddellijk daarna heeft de OPEC de prijs van olie verviervoudigd. Het classificeerde landen in de volgende categorieën: vriend, neutraal of vijand. Elke persoon met een link met Israël werd geclassificeerd als vijand. Dit veroorzaakte een enorme oliecrisis. We werden gechanteerd. De OPEC zette een olieboycot op voor bepaalde landen. Dat was het geval voor Nederland en de VS. Als een resultaat van deze chantage legde de OPEC ons bepaalde voorwaarden op. We hebben met hen onderhandeld en we hebben het allemaal geaccepteerd. Dus, met de akkoorden, op 6 november 1973, schoven de 9 landen van de EEG (voorloper van de EU) in een pro-Arabische positie, met alle consequenties: erkenning van het Palestijnse volk, de acceptatie van een anti-Israëlisch narratief etc. Dit creëert het fundamentele pad naar het protocol van Barcelona: de EAD, de Euro-Arabische Dialoog, een proces met de bedoeling om heel precieze elementen op te zetten, zoals later geformuleerd in de Resolutie van Straatsburg van 1975. De Resolutie van Straatsburg werd zowel door de Arabische landen geaccepteerd als door de parlementaire afvaardiging van de Euro-Arabische Samenwerking. Er werd unaniem gestemd. Er waren 200 afgevaardigden van alle Europese partijen. Dit document is fundamenteel en het zet de basis op voor alles wat we vandaag de dag beleven, dat door verschillende fasen ging. Het proces van Barcelona kwam voort uit de Euro-Arabische Dialoog, na enkele perioden en gelinkt aan de wereldpolitiek, zoals de vrede tussen Israël en Egypte, die tijdelijk dingen tegenhield. Het feit is dat je in de Resolutie van Straatsburg exact kunt lezen wat we vandaag de dag zien, zoals: een arbeidspolitiek om werknemers te rekruteren uit Noord Afrika, …

Interviewer: In feite, immigratie is niet iets wat onze elites wilden, het werd hen door dit proces opgelegd.

Alain Wagner: Integendeel! Het werd verzocht door onze elites. Het waren de Europeanen… dit zal het publiek interesseren. Het waren de Europeanen die het verzochten, met name een Belgische politicus Tijl Declerq. België, samen met Frankrijk en Luxemburg, leidden het onderwerp. Ze boden een overeenkomst aan: wij hebben arbeidskrachten nodig, die nemen we van jullie, en de moslimlanden stelden voorwaarden aan deze immigratie. Het was niet: wij nemen jullie mensen en alles zal natuurlijk verlopen.  Wat moslimlanden zeiden, was: en dat is in overeenstemming met de islamitische leerstelling, deze mensen van onze landen zullen zich in Europa vestigen, maar ze moeten dezelfde rechten hebben als jullie burgers, sociale rechten, politieke rechten, toegang tot alles. Dus dezelfde rechten voor de immigranten als voor de inwoners van de Europese landen. De tweede voorwaarde, sine qua non: deze mensen komen naar jullie landen, maar niet om zoals jullie te worden, ze moeten blijven zoals ze zijn. Het zijn onze gemeenschappen die tussen jullie leven en wij houden de link met hen en leiden hen. De derde voorwaarde was: jullie moeten in jullie landen een narratief over de islam opzetten volgens het concept dat de islam deel is van jullie cultuur.

Interviewer: Ik kan me herinneren dat president Chirac dat zei.

Alain Wagner: Jazeker. Hij paste simpelweg de overeenkomst toe. De media moeten hun manier van praten over de islam veranderen en hem op een voordelige manier presenteren. Er moet een culturele synergie opgezet worden tussen het Westen en de Arabische wereld.

Interviewer: Vandaar het grote aantal Arabische en islamitische instituten (in Parijs).

Alain Wagner: Ja, het opzetten van culturele instellingen in alle Europese hoofdsteden volgt uit de overeenkomst. Het opzetten van een infrastructuur die de moslimbevolking die is gekomen cultureel moet begeleiden. En die vanuit hun perspectief niet gescheiden mocht worden van de moslimbevolkingen overzee, met de mogelijkheid om vrij hun religie te beoefenen en te leven volgens hun cultuur en gewoonten. En dit is precies waar we getuige van zijn. Deze overeenkomst, gesigneerd in 1975, is heel vaak bevestigd (zo vaak dat ik het aantal keren niet kan noemen). Dit alles gebeurt in overeenstemming met een document dat ik recentelijk vond, genaamd: De Strategie voor Islamitische Culturele Actie buiten de Islamitische Wereld. Het is een officieel document, geadopteerd als de officiële strategie van de OIC. De OIC is de Organisatie van Islamitische Coöperatie, het equivalent van de Islamitische Verenigde Naties. Het is de 2^e grootste Internationale organisatie en is samengesteld uit alle islamitische landen. Deze organisatie, op zijn hoogste beslissingsniveau, de islamitische top (bijgewoond door staatshoofden) stemde in Doha in 2000 in met dit document als de strategie van de islamitische wereld in het Westen (“buiten de islamitische wereld” betekent het Westen). Dit document (dat ik moest vertalen) bevat in een notendop…

Interviewer: Zo, dat is allemaal bewijs dat je hebt van een geloofwaardige bron.

Alain Wagner: Ja, je kunt het downloaden van de site van de ISESCO: Als je de OIC als een regering beschouwt, dan is het ISESCO het ministerie van Cultuur, Educatie en Communicatie. Het is een grote brok. Het is onderdeel van het organogram. Ze hebben hun hoofdkwartier in Rabat, in een prachtig gebouw. Dus ga naar de site van de ISESCO, klik op Menu, dan Action Plan and Strategy en dan Strategy en download het document. Het is in het Frans (en in het Engels). Het is te verkrijgen in Arabisch, Frans en Engels, ik heb een paar kleine verschillen in vertaling gevonden. Ik heb zelfs Sami Aldeeb, die perfect tweetalig is, gevraagd om naar de Arabische versie te kijken. Frans, Engels en Arabisch zijn de officiële talen van de ISESCO, zodat dit officiële versies zijn. Dit document is het officiële document waar tijdens de top overeenstemming over is bereikt als de strategie van de OIC voor de komende jaren. Hun strategie, kort opgesomd, is: om te implanteren – ik gebruik hun woord – om islamitische gemeenschappen te implanteren, die maatschappelijk verschillend zijn van het Westen, die functioneren onder de regels van de sharia en die bedoeld zijn om sleutelposities in de Westerse landen over te nemen (economisch, politiek en maatschappelijk). Het opzetten van deze strategie, zoals uit dit document blijkt, hangt af van: culturele centra, moskeeën, islamitische scholen.

Interviewer: Islamitische scholen zijn er maar weinig.

Alain Wagner: Niet zo weinig. Elke keer als er een moskee komt, is een islamitische school de volgende stap. In feite, in elke moskee heb je klaslokalen. Oh, hoe vreemd! Zou er een parallel educatief proces zijn? Nogmaals, een parallel educatief proces, zoals genoemd in dit document. Dus houd in gedachten dat dit document officieel is. Het is niet opgezet door een paar gekken in een achtergebleven gebied in een of ander Arabisch land. Vóór het proces werd opgezet, gingen ze negen jaar heel Frankrijk door. In het voorwoord van het document wordt uiteengezet hoe men te werk is gegaan. Het zijn de (islamitische) Europese organisaties die hebben bijgedragen aan de opzet. Dat betekent: mensen die in onze landen leven, als een slang die we hebben gevoerd. Je moet weten dat de meeste culturele centra betaald worden door de staat, het is geld van de belastingbetaler. En het zijn deze mensen… want het wordt niet gezegd “sommige culturele centra, sommige islamitische organisaties”. Zij hebben alle directeuren van alle culturele centra in Europa geconsulteerd en islamitische organisaties in heel Europa. Zodat mensen zoals Dalil Boukabeur (hoofd van de Franse islamitische gemeenschap) deel zijn van moslimorganisaties. Dus alle “Europese” islamitische organisaties vroegen hulp van de Organisatie voor Islamitische Coöperatie als ze zich zorgen maakten over tekenen van assimilatie van moslimkinderen in westerse samenlevingen. Zodat ze een systeem hebben opgezet om te “immuniseren” (ik gebruik hun woord) om hun kinderen te “immuniseren” tegen de “culturele invasie” (ik gebruik hun woord). Een moslimkind dat naar een westerse school gaat, wordt beschouwd als onderworpen aan een “culturele vervreemding en invasie”. Ja, ze zien het als een gevaar om de islam te verlaten en te assimileren in de Europese cultuur, die zij als walgelijk beschouwen. Dus deze strategie is wat zich momenteel in West-Europa afspeelt. Nu, als er een cultureel centrum wordt opgezet, als er een moskee wordt opgezet (die altijd verbonden is met een cultureel centrum), dan passen ze de strategie toe van de OIC. En, als de kers op de taart, één van de fundamentele doelen die beschouwd wordt als noodzakelijk en verplicht, is het leren van Arabisch door de westerse bevolking. De Franse minister van Onderwijs (in 2016) probeert Arabisch door te drukken in voorschoolse opvang en basisscholen, in overeenstemming met dit plan, als een agent van de OIC, als een agent van deze “culturele” strategie. In de Engelse versie van dit document wordt een interessant woord gebruikt: ”settlement”. “Settlement” heeft een dubbele betekenis: vestigen en koloniseren. De Engelse versie is erg interessant, omdat het “Umma” (gebruikelijk wordt de Umma gezien als de gemeenschap van (Moslim)  gelovigen), vertaalt als (islamitische)  “natie”. Houd in gedachten dat ISESCO verbonden is met de Moslimbroederschap.

Interviewer: Ok, dus dan …

Alain Wagner: Dit document is een politieke bom. Er zijn momenten in de Franse geschiedenis dat de regering ambassadeurs ter verantwoording heeft geroepen. Leg dit document op tafel en vraag: Waar gaat dit over? Ben je van plan dit bij ons toe te passen? En deze mensen zouden worden gedeporteerd.

Interviewer: Maar ik denk dat voor de mensen die momenteel in de regering zitten dit toch niet vreemd is?

Alain Wagner: Ze mogen natuurlijk zeggen dat ze er geen weet van hebben, maar het is een officieel document en het meest onthutsende is dat onze regering in volle coöperatie meewerkt aan deze strategie, wat betekent dat we de poorten van ons land hebben opengezet voor een proces van kolonisatie.

Naschrift Petra de Geus

Samenvattend komt het verhaal van Wagner hier op neer: Na de chantage van de olielanden na de oorlog van 1973 is er een systeem van islamisering opgezet. Westerse landen kregen in ruil voor olie en arbeidskrachten een aantal voorwaarden waarmee zij akkoord zijn gegaan. Deze voorwaarden vormen de contouren van de problemen die er nu zijn, zoals massa-immigratie, parallelle samenlevingen en islamisering. Omdat de politici blijkbaar wel beseften dat het volk deze Fausteaanse deal niet zou pikken, is de islamisering een heimelijk project. Daarom zijn er twee discoursen, die als olie en water niet mengen. Er is het voor het westers publiek verborgen discours dat met islamitische landen en organisaties wordt gevoerd. En er is een openbaar discours in Europa dat gaat over “vluchtelingen” en Islamofobie, dat met propaganda, censuur, chantage en veel geld wordt afgedwongen. Op nationaal niveau zou een dergelijk project geen kans van slagen hebben, vandaar de strijd om de toepassing van regels en de wens/het gebod om de soevereiniteit aan de EU over te dragen.

Het businessmodel laat zich zo aanzien. Oliemaatschappijen willen verdienen aan olie. Grote bedrijven willen verdienen aan goedkope arbeidskrachten en hebben een stabiele olietoevoer nodig. De kosten van de islamisering worden zo veel mogelijk afgewenteld op de landen, dus op de belasting betalende bevolking, die een ongewilde islamisering krijgt opgedrongen en er nog zelf voor moet betalen ook – ze wordt gedwongen de slang in hun midden, die hen wil verorberen, te voeren.

Voor zover onze politici van deze deals op de hoogte zijn, weten zij dat ze hun land en volk hebben verraden. Als ze er niet van op de hoogte zijn, zijn ze incompetent en niet in staat ons te leiden. Er zijn er maar enkele die wel zijn geïnformeerd en voor hun volk op willen komen.  Voor wat betreft het grootkapitaal en hun volgelingen: we begrijpen dat men geld wil verdienen. Om daarvoor de Europese landen en culturen op te offeren, is zo gewetenloos, dat er maar één straf mogelijk is.

Door:
Petra de Geus (februari 2018)
(voor www.ejbron.wordpress.com)