De lange historie van de progessievelingen en de perversiteit

(Door: Dr. Manfred Gerstenfeld – Vertaling: E.J. Bron)

Veel progressieve organisaties en individuen beweren dat ze zouden werven voor een betere wereld. De perverse elementen onder hen verklaren morele meningen te hebben, terwijl ze zelf immoreel en corrupt zijn. In september 2001 kwam in Durban (Zuid-Afrika) de Wereldconferentie tegen Racisme (WCAR) bijeen. Ze werd de eerste grote manifestatie van een nieuw type progressieve perversiteit in deze eeuw. In de directe nabijheid vond een NGO-conferentie met duizenden deelnemende organisaties plaats, die in het gunstigste geval een anti-Israëlisch haatfestijn genoemd kan worden.

Irwin Cotler is voormalig minister van Justitie en hoofdofficier van justitie van Canada en een vooraanstaand advocaat op het gebied van internationaal mensenrecht. Hij omschreef de WCAR als “een feest van het racisme tegen Israël en het joodse volk… Een conferentie, die zich bezighoudt met de bevordering van de mensenrechten als de nieuwe seculiere religie van onze tijd, zondert in toenemende mate Israël als een soort geopolitieke antichrist van de moderne tijd af.”

Israël en/of de Joden zijn als doelen van progressieve perverselingen oververtegenwoordigd, maar lang niet de enigen waartegen geageerd wordt. Onlangs werd de schijnheiligheid van verschillende humanitaire hulporganisaties ontmaskerd. Oxfam UK behoorde tot de leiders van de leugenaars. Haar missieleider in Haïti na de aardbeving van 2010 maakte regelmatig gebruik van betaalde seks met minderjarigen.

Een internationaal onderzoek leidde in 2011 tot het vrijwillige of gedwongen vertrek uit Haïti van zeven van seksueel misbruik beschuldigde medewerkers. Het gedetailleerde bericht werd jarenlang geheim gehouden, maar velen hadden toegang tot het bericht. Daartoe behoorde ook de leider van de Nederlandse zusterorganisatie Oxfam Novib. Deze maakte het bericht toegankelijk voor het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken en de nationale Rekenkamer.

Het schandaal werd pas in 2018 gepubliceerd. Daarna kwam er nog meer informatie over seksueel misbruik door werknemers van Oxfam UK op andere plaatsen aan het licht. Datzelfde gebeurde bij andere hulporganisaties, inclusief “Save the Children” en “Artsen zonder Grenzen”. Alle drie organisaties zijn werkzaam geweest als pseudomorele ophitsers tegen Israël.

Onlangs publiceerde Amnesty International haar jaarbericht. Op haar website luidt de titel: “´Politics of Demonization´ breeding division and fear”. De internetsite van NGO-Monitor bevat een lange lijst van de eenzijdige houdingen van de organisaties tegen Israël. Men kan zeggen dat deze bij elkaar genomen een demonisering zijn.

Progressievelingen beschouwen zichzelf normaal gesproken als links staand in het politieke spectrum. Ook het communisme beweerde een progressieve beweging te zijn. Zijn ideologie leidde tot gigantische massamoorden, hoofdzakelijk in Rusland en China. Aan zijn randen waren er vredesbewegingen, waarvan de leden deelnamen aan bijeenkomsten die door communistische façadeorganisaties werden georganiseerd. Tegenwoordig zijn antifascistische bewegingen zogenaamd eveneens progressief. De Parijse tak van de Antifa heeft opgeroepen tot de vernietiging van Israël.

Sociaaldemocratische en arbeiderspartijen staan eveneens aan de progressieve kant van de politiek. Onder hun gekozen vertegenwoordigers vind je een hele serie bevorderaars van perverse uitlatingen. Eens temeer is Israël een goed voorbeeld om de hypocrisie te ontmaskeren. Vooraanstaande politici, zoals de overleden sociaaldemocratische Zweedse minister-president Olof Palme en de eveneens overleden Griekse minister-president Andreas Papandreou hebben Israël ervan beschuldigd nazi-methodes toe te passen.

De Britse Labour Party heeft onder haar vertegenwoordigers een serie klassieke progressievelingen en progressieve perverselingen. Antisemitische voorvallen vinden regelmatig plaats in de partij en de daders worden lang niet allemaal uitgesloten. Meerdere Groene partijen kunnen eveneens in de hierboven bediscussieerde categorie worden ingedeeld. Peter Pilz, een oudgediende Oostenrijkse parlementariër van de Groenen, verliet de partij en trad bij de verkiezingen in 2017 met een eigen lijst aan, waarmee hem het lukte in het parlement te komen. Vanwege beschuldigingen van seksuele intimidatie nam Pilz zijn zetel niet in. Hij noemde de Palestijnen “slachtoffers”, aan wier kant men zou moeten gaan staan en wierf voor partiële sancties tegen Israël.

De geschiedenis van deze perverse progressievelingen gaat vele eeuwen terug. Erasmus van Rotterdam, die leefde aan het eind van de 15^e en het begin van de 16^e eeuw, werd de “vorst van de humanisten” genoemd. De Nederlandse theoloog Hans Jansen beschuldigde Erasmus zelfs voor de toenmalige tijd van extreem antisemitisme. Deze “humanist” noemde het Jodendom de “ergste pest”. Hij wees in 1517, 25 jaar nadat de laatste niet bekeerde Jood het land had verlaten, zelfs een uitnodiging naar Spanje af; daarover zei hij dat er geen sterker “verjoodst land” dan Spanje zou bestaan.

Het grootste studenten uitwisselingsprogramma van de Europese Unie is genoemd naar deze hardcore antisemiet. Het Erasmus-college in Brussel en de Erasmus-universiteit in Rotterdam zijn eveneens heel bekend. Ook veel andere instellingen dragen de naam van Erasmus.

De beroemde Franse filosoof van de Verlichting uit de 18^e eeuw, Voltaire, was net zo´n antisemiet als meerdere Franse voorlopers van het socialisme in de 19^e eeuw. Datzelfde geldt voor Karl Marx. De overleden Robert Wistrich geeft in zijn boek “From Ambivalence to Betrayal, The Left, The Jews and Israel” nog veel meer voorbeelden van progressieve perverselingen.

Progressieve perversiteit overlapt deels het beperktere “humanitair racisme”. Progressieve perverselingen liegen vaak over Israël, zoals Palme en Papandreaou deden. Humanitaire racisten mogen dan weliswaar terechte aanspraken aan Israël stellen, ze zwijgen echter over de enorme misdaden van de Palestijnen en hun leiding. Progressieve perverselingen en humanitaire racisten vinden vaak gewillige partners bij zulke Joden en Israëli´s, die de duizenden jaren oude traditie van het joods masochisme voortzetten.

Bron:
https://heplev.wordpress.com
Door: Dr. Manfred Gerstenfeld

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)