De “gematigde” islamitische geleerden industrie

(Door: Dr. Majid Rafizadeh – Vertaling: E.J. Bron)

Dr. Majid Rafizadeh (foto) is business strateeg, afgestudeerd aan Harvard, politieke wetenschapper en heeft meerdere boeken over de islam en de Amerikaanse buitenlandse politiek geschreven. Hij is afkomstig uit Iran en heeft daarom veel inzicht in de islam.

Toen ik net in de Verenigde Staten was, nam een zogenaamde “gematigde” islamitische geleerde terzijde en gaf me enkele “vriendelijke” adviezen:

“In het Westen is sprake van een trend. Als je die volgt, zul je veel succes hebben, meer dan je je kunt voorstellen. Het is heel eenvoudig, je hoeft maar een paar simpele regels op te volgen. Wat je ook doet en welke politieke opvattingen je ook hebt, je moet een islamitische apologeet zijn – een apologeet voor de radicale islam – en je naar buiten toe presenteren als ´gematigde´ islamitische geleerde. Als dat je lukt, zal het je aan niets meer ontbreken. Je zult gemakkelijk rijk worden en een van de meest gevraagde ´gematigde´  islamitische geleerden in het Westen worden!”, en hij voegde er aan toe: “Omdat je het voordeel hebt dat je uit de regio komt, zul je authentiek overkomen.”

Zijn advies was juist. Er bestaat een enorme industrie van zogenaamd “gematigde” islamitische geleerden, die eigenlijk apologeten voor de islam zijn. Deze industrie begon na de catastrofe van de terreuraanslagen van 11 september te groeien en breidt zich sindsdien uit.

Er lijkt een symbiotische relatie tussen de mainstream media en de linkse organisatie enerzijds, en de “gematigde” islamitische apologeten anderzijds te bestaan.

Het zijn deze “gematigde” islamitische apologeten, commentatoren en organisaties, die – direct of indirect – de opkomst van het islamitische extremisme en zijn terrorisme creëren. Zij bieden de schuilplaats voor allerlei soorten kwaad: van de verkrachting van vrouwen en kinderen tot aan de bomaanslag op openbare plaatsen of het overrijden van mensen met vrachtwagens en kleine transportbussen.

Dit zijn de mensen die verhinderen dat er positieve veranderingen of hervormingen plaatsvinden. Door de extremisten niet te bekritiseren, mislukken ze niet alleen aan het fundamentele probleem van extremisme en islamitisch terrorisme. Ze leiden de aandacht van de wortel van het probleem af.

Er lijkt een directe correlatie tussen de expansie van deze “gematigde” islamitische apologetenindustrie en de toenemende terreuraanslagen in het Westen te bestaan. Wanneer politici en autoriteiten er werkelijk in geïnteresseerd zouden zijn om levens te redden – in plaats van gewoon aan islamitische kant te gaan staan om hun baan te behouden – zouden zij van de kans gebruik moeten maken om de waarheid achter de fundamentalistische islam en het islamitisch terrorisme te onthullen. Zo niet, dan zouden ze uit hun functies verjaagd moeten worden.

Het Westen moedigt deze “gematigde” islamitische apologeten er helaas toe aan hun valse opvattingen verder te verbreiden: men mag extremisten niet beschuldigen, niet zeggen dat de schuld in de islamitische leer zit, dat al deze radicale en radicaalislamitische terreuraanslagen “niets met de islam te maken hebben”.

Deze apologeten hebben alle mogelijkheden om aan geld te komen. Ze mogen overal spreken, worden uitgenodigd voor internationale forums, krijgen boekverdragen, studiebeurzen en krijgen banen met elitaire, maar valse titels zoals “Islam- en terrorisme-expert”. Waarom zou iemand er onder zulke omstandigheden ooit mee ophouden deze opvattingen te verspreiden?

Ondertussen worden de ware geleerden van de islam, zoals Robert Spencer, die het publiek voor exact deze apologeten waarschuwen, “islamofoob” genoemd, vergiftigd, vaak ontslagen, gecensureerd op sociale media en mogen zij democratische landen zoals Groot-Brittannië niet meer binnenkomen.

Het is niet eens belangrijk dat veel van deze zogenaamde “gematigde” islamitische apologeten in het Westen nooit in een islamitische land gewoond of uit eerste hand te horen hebben gekregen hoe het is om door extremisten geregeerd te worden. De meerderheid van hen is in een democratisch regeringssysteem geboren en opgegroeid, waarin ze hun mening vrij kunnen uiten en hun religie zonder angst voor vervolging kunnen uitoefenen. De concepten waarover ze spreken – zoals de sharia, de Jihad of de “ware” interpretatie van de islamitische leren – zijn hen net zo vreemd als iedere andere westerling.

Ik heb jarenlang in het Midden-Oosten gewoond en met eigen ogen de wreedheden en mishandelingen gezien die plaatsvinden onder extremistisch islamitisch recht. Ik heb de kreten van gezinnen gehoord, toen hun familieleden vanwege de meest eenvoudige handelingen gefolterd en afgeslacht werden – zingen, dansen, een mening uiten of gewoon een niet-moslim zijn – dat zijn allemaal misdaden in de islam.

Als we het spel van de desinformatie en de misleiding van de mensen onder de naam “islamisme” spelen, door irrelevante analogieën te maken om geweld en terrorisme, die door het islamitisch fundamentalisme worden geproduceerd, te verdoezelen, indoctrineren we letterlijk miljoenen onschuldige kinderen, die of de volgende daders of slachtoffers van radicale islamitische terreuraanslagen zullen zijn.

Bron:
www.journalistenwatch.com

Bron oorspronkelijk artikel:
www.gatestoneinstitute.org
Auteur: Dr. Majid Rafizadeh

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)