NEDERLAND – POEPLAND…

(Door: “Driek”)

Heel zachtjes ruiste een milde voorjaarswind door het nog schriel geboomte dat door het schoon lenteweer in een uitbundige pracht begon te ontkiemen. Helderblauw overkoepelde den hemel het Nederlandsche polderlandschap. Het was, zoals den grote Nederlandsche dichter Herman Gorter dichtte: ‘De lente komt van ver, ik hoor hem komen’.  Edoch, het viel een ieder op, er zweefde boven het bloeiend polderland dat zo schoon begon te ontluiken, een vage doch onmiskenbare poeplucht die menigeen deed kokhalzen. Er werd dan ook veel eau de cologne verkocht die op zakdoeken gesprenkeld werd en waarmede men den vreselijke stank trachtte te verdrijven.

De penetrante poeplucht drong door kieren en gaten de woonvertrekken der burgers binnen, den menschen waren constant misselijk en konden maar met moeite hun voedsel binnenhouden. Ook waren er veel meldingen van vreemde kwalen waar geen kruid tegen gewassen was.  Huisartsen waren overbezet en schielijk werden er Rode Kruis medewerkers ingeschakeld. Doch gelukkig viel de oorzaak al snel te achterhalen. Want, wat bleek? Welnu, in den verscheidene opvang-kampementen hier ten lande weigerden den hoogbegaafde asielzoekers hun poep op te ruimen. Dat vonden ze te min. Tenslotte waren zij niet den minsten.

Ja, dat kan ik mij levendig voorstellen. Als je bent afgestudeerd als advocaat, tandarts, architect en chirurg – een studie die een hogere intelligentie vereist – dan ga je geen poep ruimen. Daar zijn die domme Hollanders goed voor. Edoch, spitse lezer van “E.J. Bron”, het geschiedde dat door den toevloed van al dien geluk zoekende lieden den Nederlandsche burgers hun vaderland de rug toekeerden. Ze vertrokken naar verre oorden die nog niet door poep waren aangetast.

Langzaam maar zeker begon Nederland leeg te stromen en werd een stinkend poepland, bevolkt door een volk met andere ideeën over hygiëne. Enkele burgers dacht nog orde te scheppen, doch het was tevergeefs. Dank zij idioten als Jesse klaver, Mark Rutte, Pechtold en vele anderen die poep in hun ogen hadden, verpauperde Nederland zienderogen.

Er braken dan ook vreselijk besmettelijke ziekten uit die hun weerga niet kenden. De meeste vluchtelingen stierven aan allerlei vreemde ziekten. Het leek alsof wederom dien verschrikkelijke Pest was uitgebroken. De overgebleven ingenieurs en vele  andere hoogopgeleiden vertrokken ten einde raad maar naar hun landen van herkomst. Zij waren niet in staat gebleken een ordelijke samenleving te creëren. Logisch, met al dien dijken en waterkeringen en sluizen, dat is een zeer ingewikkelde materie waar vakkennis voor nodig is. Nederland lag er uitgeput en ongelooflijk vies bij. Het gansche land stonk naar poep en nog eens poep. Neen, daar was geen aardigheid meer aan.

En zo geschiedde dat vele jaren voorbij gingen. Nederland was tot een onbewoonbaar land verworden. Toen besloten al dien gevluchte Nederlanders terug te keren. Wat zij aantroffen, hoef ik den nieuwsgierige lezer niet te vertellen. Maar, let wel, in een mum van tijd was de poeplucht verdwenen. Nederland verkeerde in een staat van wederopbouw. Het werd weer een mooi en schoon land. Niet voor niets staan de Nederlanders bekend als een zindelijk en arbeidzaam volk. Doch de nieuwe regeringsleiders lieten, op enkele uitzonderingen na, niemand meer binnen.

Ik wens U allen nog een gezegende dag.

Door:
“Driek”
(voor www.ejbron.wordpress.com)