WAT IS LINKS EN WAT IS RECHTS en de linkse vicieuze cirkel

(Door: “weethetwel”)

De termen “links” en “rechts” duiken overal op in discussies, terwijl de betekenis lang niet overal en bij iedereen duidelijk is. De betekenis van  “Rechts” heeft vooral te maken met het onderwerp “nemen” terwijl de betekenis van “Links” vooral te maken heeft met “geven”. Dit betoog geeft daarbij de nodige verduidelijking. Ieder mens heeft een rechtse en een linkse kant. De rechtse kant heeft vooral betrekking op de natuur en zijn natuurdriften, terwijl de linkse kant vooral betrekking heeft op sociaal zijn, (uit)delen, onbaatzuchtigheid en nog vele anderen.  Om een evenwichtig mens te kunnen worden moet hij op beide gebieden een ontwikkeling doormaken.

Rechts

Rechts is de zijde van de mens betreffende de natuur en de natuurdriften. Dat is de kant van het nemen. Ieder wezen zal van nature na zijn geboorte pakken wat er nodig is om te kunnen blijven bestaan, om te overleven. In de natuur wordt hem dat niet nagedragen en zal hij het zelf moeten pakken, zijn plaats moeten bevechten. Wanneer hij daar goed in slaagt, verwerft hij een stabiele en veilige plek van waaruit hij zichzelf verder kan ontplooien.  De termen die daarbij horen zijn o.a. aanvallen of vluchten, jagen en gejaagd worden, struggle for life, werken voor de kost, winnen en verliezen, voor jezelf opkomen, seks en voortplanting, huwelijk en gezin, eigenwaarde, problemen oplossen, veiligheid en geborgenheid, competitie, prestatiedrift, heldendom,  zoeken naar een veilige plek in de roedel. Om een volwaardig en evenwichtig mens te worden, is het absoluut noodzakelijk die ervaringen te kennen en mee te maken.

Links

Links is het gedeelte van de mens waar het sociale in zit. Terwijl de natuurlijke driften in goede banen worden geleid en de mens evenwicht en eigenwaarde kan opbouwen, opent zich een scala aan mogelijkheden die voorbijgaan aan de natuurwetten en de mensheid extra glans kunnen geven. Termen die daarbij horen zijn o.a. weggeven, delen, schenken, medelijden, inlevingsvermogen solidariteit, hulp in nood, onbaatzuchtigheid, kunst en cultuur.

Evenwichtig persoon

Samengevat: een evenwichtig persoon is iemand die stevig in zijn schoenen staat, voor zichzelf op kan komen, zich sterk en veilig voelt ten opzichte van anderen, tegen een stootje kan, weet waar hij het over heeft en daarnaast voldoende sociaal voelend en creatief is om voor anderen wat te kunnen betekenen zonder dat hij daar direct voordeel bij heeft.

Is er ergens iets verkeerd gegaan?

Jazeker. Het is begonnen met de derde naoorlogse generatie, die zoveel welvaart had verkregen dat ze haar kindertjes op gingen voeden in een beschermde  omgeving. De motivatie daarvoor was dat ze hun kinderen de strijd om het bestaan, die ze zelf wel gevoerd hadden, wilden besparen. Ze wilden hen een gezonde financiële toekomst zonder zorgen bieden. Het jaar 1968 wordt steeds meer gezien als het jaar waarin deze ontwikkeling algemeen begonnen is. Wat gebeurde, was dat ouders hun kinderen ver weg probeerden te houden van wat hier de rechtse ervaring genoemd werd: de strijd om het bestaan, prestaties moeten leveren en het kind zijn eigen plek te laten veroveren in een harde maatschappij. In plaats daarvan probeerden zij de maatschappij “zacht” te maken en het kind te  beschermen tegen teleurstellingen en verdriet. Het hoefde zijn hand maar uit te steken en dan werd hij gevuld. De kinderen werden waar het kon beschermd tegen die harde maatschappij en ze werden in alle toonaarden geprezen  zonder dat ze iets presteerden. Zo kon het gebeuren dat bij de opvoeding van de kinderen allerlei sociale eigenschappen fanatiek gestimuleerd werden, terwijl het rechtse deel van de opvoeding steeds meer achterwege begon te blijven. Ze moesten maar van alles gaan delen, terwijl ze zelf nog niets hadden.

Treurige generaties

Zo ontstonden juist in de welvarende landen nieuwe treurige generaties, die door goedbedoelde ouderliefde een heel stuk van hun noodzakelijke ontwikkeling moesten missen. Heel sociaal opgevoed, maar juist arm als het ging om hun eigen plaats in de maatschappij. Daarbij komt nog dat veel ouders geen blijvende welvaart en bescherming tegen de boze buitenwereld konden blijven garanderen. Op een gegeven moment moeten de meesten het toch zelf doen. Talloos zijn de voorbeelden dat de kinderen, eenmaal zelf verantwoordelijk voor hun eigen positie, niet opgewassen zijn tegen de druk en de problemen die ze tegenkomen en helemaal onderuit gaan. De hand die altijd automatisch gevuld werd als ze hem uitstaken, wordt op een goede dag niet meer gevuld en zelf vullen hebben ze niet geleerd.

Het onderwijs als deel van de opvoeding

Het onderwijs is een geval apart. Er bestaat daar altijd al een voorkeur om behalve het pakket basiskennis juist datgene bij de kinderen te willen ontwikkelen wat als typisch menselijke eigenschappen wordt beschouwd: sociaal zijn, willen delen, invoelen, medelijden. Wat wij dus links noemen. Maar dat links zijn is sedert de zestiger jaren buitensporig toegenomen, omdat in het onderwijs inmiddels ook mensen les begonnen te geven die door de beschermingswoede van hun ouders hele stukken van hun rechtse opvoeding hebben gemist: ze weten niet eens meer dat het bestaat. In plaats van dat het onderwijs veel rechtser had moeten worden als tegenwicht tegen de  steken die de ouders hebben laten vallen, bewoog het juist in extreme mate de linkse kant op. De gevolgen voor de toekomst zijn desastreus.

Vicieuze cirkel

Er ontstond op deze manier een vicieuze cirkel die de maatschappij steeds verder van huis brengt. De afkeer van en onbekendheid met rechts leidt er toe dat de natuurlijke driften van de kinderen niet alleen “overgeslagen” worden, maar zelfs actief bestreden. Prestaties mogen niet meer worden geleverd,  winnaars of verliezers bestaan niet meer, uitblinkers zijn uit den boze, de middelmaat regeert, diploma’s worden uitgedeeld in plaats van behaald, bij pesterijen moet de pester bekeerd worden, maar verdedigen tegen pesten wordt niet geleerd. Veiligheid is passief tot in de perfectie, zachte tegeltjes onder een niet-bewegende schommel. Alles wat ook maar riekt naar het herkennen en ontwikkelen van de rechtse natuurlijke eigenschappen van de mens wordt fanatiek bestreden en vermeden. Alleen de sociale eigenschappen tellen nog.

Er is geen evenwichtsmechanisme werkzaam

Bij deze vicieuze cirkel lijkt geen enkel mechanisme werkzaam dat een terugkeer naar een normale evenwichtige opvoeding zou kunnen bewerkstelligen. Integendeel: in razend tempo gaat de maatschappij richting de absolute waanzin. In een politiek correcte  maatschappij mogen jongens geen jongens meer zijn, meisjes geen meisjes, kinderen krijgen is uit den boze vanwege de CO2 footprint, alle seksuele afwijkingen zijn bon ton, de geschiedenis wordt herschreven om hem links te maken, staten en volkeren moeten afgeschaft, trots en overwinning zijn taboe, tradities gaan in de prullenbak en ergens bij horen is een schande. Wat nog erger is: geven is het enige wat er nog geleerd is; we geven ons helemaal leeg, WEG MET ONS! Alles is beter dan onszelf. En als je denkt dat je alles gehad hebt: het kan iedere dag nog gekker!

Vergeef hen Heer, want ze weten niet wat ze doen

Deze oude Bijbelse tekst is erg van toepassing op de situatie zoals die nu is ontstaan. Het grootste gedeelte van de westerse wereld bestaat nu uit mensen die op uiterst éénzijdige wijze alleen links zijn opgevoed. Ze weten gewoon niet beter en hebben geen flauw idee waar je het over hebt als je met argumenten komt die vroeger met gezond verstand en vanuit de natuur beredeneerd konden worden. Ze hebben nauwelijks houvast aan zichzelf en zijn voor hun referentie afhankelijk van wat ze wordt voorgekauwd. Eigen mening en ervaring tellen niet mee en ze hebben een aangeleerde afkeer van hun eigen natuurlijke eigenschappen. Ze horen nergens bij. Ze hebben er geen moeite mee om hun land en cultuur op te geven, want ze hebben er ook geen enkele bijdrage aan geleverd. Het woord nationalisme kennen ze niet, want dat was rechts. Eenzaamheid is hun deel. Er valt ook niet over te discussiëren, want er zit een groot hiaat aan kennis, eigenwaarde en persoonlijke ervaring van waaruit een zinvolle discussie wordt opgebouwd. Ze weten oprecht niet waar het over gaat. Om toch te kunnen overleven, bouwen ze een schijnwereld op van virtuele vrienden en misplaatst verantwoordelijkheidsgevoel voor de toekomst van de aarde. Om zich zorgen te maken over hun eigen toekomst komt niet in ze op. Ze weten nauwelijks wie ze zelf zijn, want ook dat was rechts en dat hebben ze dus niet geleerd…

Door:
“weethetwel”
(voor www.ejbron.wordpress.com)