Als het hard tegen hard gaat, dan vallen gematigde moslims om als dominostenen – de loyaliteit tegenover Allah en de oemma zal altijd overwinnen

(Door: Michael Klonovsky – Vertaling: E.J. Bron)

De re-islamisering van de Oriënt begon in 1979. Binnen enkele jaren veranderden seculiere, westers georiënteerde samenlevingen in restrictieve islamitische. De gematigde moslims vielen daarbij om als dominostenen. De meesten van hen zullen nooit tegen hun radicale geloofsbroeders vechten. Daarvoor is de fundamentele loyaliteit tegenover Allah en de oemma (de wereldwijde islamitische gemeenschap) veel te sterk, maakt Michael Klonovsky duidelijk.

De secularisatiestoot is sinds 1979 gestopt en omgedraaid

De re-islamisering van de hele Oriënt heeft in de afgelopen 50 jaar onafhankelijk van sociale verbeteringen en toenemende ontwikkeling plaatsgevonden. De secularisatiestoot, die na de Eerste Wereldoorlog door dit deel van de wereld was gegaan – Atatürk had de macht van de rechtsgeleerden gebroken, de koran-scholen gesloten, sluiers en hoofddoeken verboden, tulbanden evenals baarden tot ongewenst verklaard, een einde gemaakt aan polygamie en de vrouwen het recht gegeven om te stemmen en politieke functies te bekleden, en ook in Iran en in Afghanistan werden hoofddoeken, sluiers, tulbanden en baarden verboden –, deze secularisatiestoot is al lang gestopt en omgedraaid.

De Roll-back begon in Pakistan met de executie van de laïcistische premier Zulfikar Ali Bhutto door radicaalislamitische putschisten anno 1979. In Afghanistan werden de islamitische radicalen sterker in de strijd tegen de radicaal-socialistische Khalq-partij, voor wier ondersteuning de Sovjet-Unie binnen marcheerde, terwijl de VS de jihadistische moedjahedien sterker maakten. Eveneens in het jaar 1979 veranderde ayatollah Khomeini Iran in een Islamitische Republiek. In Algerije ontstond het Islamitisch Heilsfront, in “Palestina” loste Hamas de PLO af. In Egypte, Syrië en in Irak vochten de Moslimbroeders tegen de autocratische regeringen. De “Arabische Lente” bracht geenszins een verwesterlijking, maar diende vooral de radicalen. In al deze landen groeide ondertussen de bevolking.

Westelijk georiënteerde, seculiere samenlevingen veranderen binnen enkele jaren in restrictieve islamitische samenlevingen

De schrijver en tv-journalist Samuel Schirmbeck heeft als ARD-correspondent tien jaar in Noord-Afrika gewoond, de meeste tijd in Algerije, en maakte daar de re-islamisering van heel dichtbij mee. Toen hij in 1991 naar Algiers kwam, aldus Schirmbeck, zou het leven daar “absoluut vrij” geweest zijn, hij zou open discussies hebben meegemaakt, de vrouwen droegen noch hoofddoek noch niqaab, en ze gingen zwemmen in bikini. Destijds zou van het islamitisch fundamentalisme, zoals dit zich nu ook in Europa uitbreidt, geen spoor te bekennen zijn geweest. Inmiddels zou het hele strand bevolkt zijn door volledig gesluierde vrouwen, die hun lange gewaden ook niet uit zouden doen als ze het water in zouden gaan. Een Algerijnse kennis van hem zou geprobeerd hebben om in badpak op het strand te gaan zitten, maar zou door haar gesluierde seksegenotes regelrecht zijn verjaagd. Nauwelijks zou de islam daar de politieke macht hebben gekregen, of hij zou onmiddellijk fundamentalistisch zijn geworden.

Schirmbeck heeft meegemaakt hoe binnen enkele jaren een westelijk georiënteerde, seculiere samenleving in een restrictieve islamitische samenleving is veranderd, hoewel veel mensen daar, wellicht zelfs de meerderheid, dit niet wilden. Een radicale minderheid heeft haar ideologie doorgedrukt en de openbare ruimte geïslamiseerd. De mensen zijn onder deze aanvallen omgevallen als dominostenen, ze hebben de regels van de sharia als bindend geaccepteerd, ze drinken geen alcohol meer in het openbaar, spelen geen verboden spelletjes, volgen de religieuze spijsvoorschriften en rituelen op, delen de mensen in rein en onrein in, de vrouwen dragen sluiers enz. Erger nog, nadat de massa zich aan de regels van de radicalen heeft onderworpen, oefent hij collectieve druk uit op diegenen die nog niet zijn omgevallen.

Datzelfde is al tientallen jaren geleden in Iran gebeurd, hetzelfde in Afghanistan, het gebeurt in Egypte, in Turkije, in Irak en in delen van Syrië. In heel Noord-Afrika is de radicale, intolerante, gewelddadige islam in opmars. Het christendom wordt in dit deel van de wereld onderdrukt, geterroriseerd en deels uitgeroeid, en wat ooit een in ieder geval deels open, vriendelijke, exotische wereld was, verandert ieder jaar meer en meer in een duistere, uniforme, brute, neerdrukkende wereld. Er bestaan tegenbewegingen in Turkije, in Iran en zelfs van de kant van de staat bij de Saoedi´s, maar ze zijn geenszins seculier, ze willen de door de islam bepaalde staat niet aanvallen, maar een stuk hervormen.

In steeds meer regio´s van Europa vormen moslims de meerderheid

Laten we nu een blik werpen op Europa. Veel stadsdelen in Frankrijk, Engeland, België, Nederland en Zweden worden bevolkt door islamitische meerderheden. In het Engelse Blackburn bijvoorbeeld, een stad ter grootte van Freiburg, zijn negen van de tien schoolkinderen moslims, de laatste autochtone Britten verlaten de stad. In de op één na grootste Engelse stad Birmingham komen al lange tijd meer islamitische kinderen ter wereld dan autochtone. Datzelfde geldt voor veel andere West-Europese gemeenschappen.

In steeds meer regio´s van Europa vormen moslims de meerderheid, deels door immigratie, deels door een hoog geboortecijfer (bij een dalend vruchtbaarheidscijfer!). Zoals blijkt uit peilingen onder moslims in het Westen grijpt ook daar de re-islamisering om zich heen, de toename van de draagsters van hoofddoeken is in zoverre significant, aangezien dat er dertig jaar geleden bijna geen was.

Door het moedwillige openhouden van de grenzen door de krankzinnige kluizenaar in de bondskanselarij werd ook de deur wagenwijd opengezet voor de desintegratie, want de Duitse maag had daarvoor al aanzienlijke problemen om het migratievoedsel te verteren. Wanneer Duitse moslimfunctionarissen tegenwoordig de CSU en de AfD aanvallen, doen zij dat uit bezorgdheid dat hun aanvoerlijnen onderbroken zouden kunnen worden. Wanneer Recep de Prachtige de Oostenrijkse regering ervan beschuldigt een kruistocht te voeren tegen Turkije, omdat een paar radicale moskeeën worden gesloten, toont dat alleen maar aan dat de edele van de Bosporus delen van het Oostenrijkse en Duitse staatsgebied al als islamitisch bevrijde territoria beschouwt.

Ook gematigde moslims vechten nooit in naam van de liberale democratie tegen andere moslims

De ongebreidelde immigratie van moslims staat weliswaar niet gelijk aan een massale immigratie van radicale reinheidsuitvoerders, maar de meeste gematigde moslims verzetten zich er niet tegen wanneer religieuze hardliners hun levenswereld volgens de criteria van de sharia veranderen en de burgerlijke vrijheden zodoende steeds meer beperken. De fundamentele loyaliteit tegenover Allah en de oemma lijkt het bij veel moslims niet toe te staan om samen met christenen of atheïsten tegen de islamisering van hun omgeving te strijden.

Als moslims tegen moslims naar de wapens grijpen, dan gebeurt dit in naam van de familie, van de stam, van het volk, van hun islamitische geloofsgemeenschap, maar geenszins in naam van de “mensenrechten”, van de “democratie”, van de vrijheid, van de religieuze tolerantie en van andere westerse ideeën, die in de Oriëntaalse kosmos van waarden überhaupt geen of hoogstens een secundaire rol spelen.

Dat betekent uiteindelijk: hoe vriendelijk, open, liberaal en wereld individuele moslims in een seculiere samenleving ook mogen zijn, het zegt er maar weinig over hoe zij zich zullen gedragen wanneer de samenleving stukje bij beetje geïslamiseerd wordt.

Over diegenen die het lachen inmiddels is vergaan

Toen Arabische moslims nog lachten om het idee dat alle vrouwen in het openbaar een hoofddoek zouden moeten dragen. Zoals een Duitse bondskanselier zei: van diegenen die destijds lachten, lachen er nu ontelbare niet meer.

Bron:
https://juergenfritz.com
Door: Michael Klonovsky

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordprwess.com)