LONGREAD: Paradoxaal, vroeger en nu

(Door: Drs. E.N. Schilder)

20ers, 30ers, 40ers

De Greenpeace-woordvoerder (ergens in de 30 schat ik) haalde gisteren de huidige “extreme droogte” aan als bewijs van de klimaatverandering. In míjn kinder- en tienertijd waren lange droge zomers echter heel normaal (Gerard Cox zong er later nog over). Ook strengere winters met volledig dichtgevroren grote rivieren en veel sneeuw waren toentertijd zéker niet verbazingwekkend of schokkend. Nu echter, met de huidige 20er/30er generaties in het journaal en groeperingen als Greenpeace, lijkt élke weersverandering direct samen te hangen met de klimaatverandering. Ach, ze weten nu eenmaal niet beter. Ruim 20 jaar geleden echter kreeg u exact het tegenovergestelde te horen; meer regen en vooral zwaardere buien door o.a. de ‘hoge CO2 uitstoot’…

Geniale politiek?

Alleen de boetes en vergunningen zijn onder de noemer ‘milieu’ de afgelopen 30 jaar drastisch verhoogd of speciaal daarvoor nieuw in het leven geroepen. Het ging ze tenslotte nooit om het milieu. Kleuter Klaver (ik probeer het echt, maar kan hem maar niet als volwassen vent zien) is dolblij met het open contract voor 2030: “Dat is fantastisch!” Maar HOE ze dat daadwerkelijk gaan doen? Daar hebben ze slechts een vaag idee van, laat staan van de technische uitvoerbaarheid ervan. Wiebes presenteerde gisterenmiddag zijn voorstel… “het mag niet duurder worden voor de burger”. Tuurlijk joh… maar gezien de bijdrage vanuit de ambtenaren (uiteraard worden realistische en ervaren technici er niet bij betrokken), de vage inhoud van het ‘plan’ en zijn daadkracht en betrouwbaarheid in Groningen gaat dat qua realiteit en uitvoerbaarheid vast helemaal goed komen…

Den Haag verwacht blijkbaar dat als ZIJ iets roepen  én er eisen en tijdrestricties aan stellen de techniek daarvoor al klaar ligt op het schap en direct ingezet kan worden. Resultaat van die steeds maar weer onrealistische eisen en tijdsdruk? De sjoemel-software! Tevens stellen zij géén keiharde eisen aan het bedrijfsleven, dat écht een enorme bijdrage zou kunnen leveren! Ter referentie: mijn echtgenote rijdt al 30 jaar dagelijks in een (inmiddels elektrische én voor meer dan 60% uit kunststof/plastic bestaande) auto van de Randstad naar de andere kant van het land. Niet dat ze haar computerwerk niet elke dag thuis zou kunnen doen, maar omdat haar ‘manager’ haar wil kunnen zien en controleren… Regeringspartijen; ze vallen over elkaar heen om zo hard mogelijk ‘klimaatverandering’ en ‘milieu’ te roepen, maar geen één die er écht iets, laat staan duurzaams, aan doet. Het is tenslotte nog lang geen 2030… Tja, de ‘hoogbegaafde’ 30ers en 40ers, ZIJ bepalen het nu ‘in al hun wijsheid’ allemaal…

Maar verandering van klimaat is van alle tijden. De IJstijd is tenslotte ook niet ineens uit de lucht komen vallen, want ook natuurverschijnselen als vulkaanuitbarstingen of ingeslagen meteorieten kunnen atmosferisch veel veranderen op aarde. Het is een vaststaand gegeven; de aarde leeft, beweegt, en geeft en neemt nu eenmaal. Het is net ‘god’… of zou ‘god’ eigenlijk de aarde zijn? Hoe dan ook, hoe extremer ‘we’ met deze aarde omgaan en hoe meer we die uitputten t.a.v. van ‘de economie’, hoe heftiger diezelfde aarde daarop lijkt te reageren. Maar dáár gaat het allemaal niet om, want het gaat tot op heden uitsluitend om geld, prestige, aanzien en persoonlijke macht. Overheden en bedrijven doen er derhalve nauwelijks iets aan, want wie gaat dat allemaal betalen? U waant u na deze vraag in een absoluut stiltegebied, maar ú wordt er (net als met bijv. de plofkip consumptie) uiteraard wél op aangesproken én op afgerekend! Wat dát betreft voelt het alsof we als burgerbevolking volledig verlamd zijn geraakt. We hebben praktisch geen keuze (slechts uit duur en nóg duurder) en diegenen van wie we mogen verwáchten dat ze constructief en duurzaam ingrijpen, blijven passief en ‘politiek correct’ de problemen voor zich uitschuiven. In de tussentijd betaalt ú alvast de rekening voor de duurzame alternatieven die nog uitgevonden en ontwikkeld moeten worden. En dát al ruim drie decennia lang! Voor uw idee: er worden nog dagelijks gasketels in (nieuwe!) huizen en wooncomplexen gehangen, omdat dit nu eenmaal zo in het bestemmingsplan staat… Hoezo klimaat? Hoezo milieu? Maar vooral: hoezo autistisch? En het gaat hier veelal om een linkse meerderheid die het beleid binnen die betreffende gemeentes bepaalt!

Zelfmoordcijfer omhoog

Veel ophef ook over de forse stijging van zelfmoorden onder tieners. Die is namelijk bijna verdubbeld t.a.v. vorig jaar en het betreft ‘altijd’ kinderen die ‘geestelijk ziek’ en/of vreselijke ervaringen in hun prille leven hebben moeten meemaken. “Die moeten psychisch beter geholpen worden”… maar ja, JUIST de zorg in zijn algemeenheid, de opvang en de psychologie is dramatisch kapot ‘bezuinigd’ door meneer Rutte en dat breekt nu op. Dat brak overigens al per direct, en dus véél langer op, maar dat werd vanaf het begin vakkundig weg gelogen, doodgezwegen en genegeerd omwille van de zogenaamde crisis en de daarop volgende ‘noodzakelijke’ bezuinigingen.

Maar laten we éérst eens beginnen bij de ouders met ’een kinderwens’. Mensen met een  k   i   n   d   e   r   w   e   n   s…  Ik krijg er spontaan overal uitslag van!  ZÍJ willen (al dan niet door de christelijke of islamitische ‘prediker’ opgedragen) een kind, en het kind dient dat ‘te ervaren’ als ‘een geschenk’ van de ouders of erger nog; ‘het geschenk’ van ‘God’ (uiteraard met de kindertoeslag vanuit úw belastinggeld).

Ik heb serieus overwogen om het volgende niet te schrijven, omdat het heel persoonlijk is, maar ik vind het belangrijk omdat het NIET alleen geesteszieke en/of beschadigde kinderen betreft. Ík heb deze ‘gift’ – van kleins af aan al! – absolúút niet als ‘geschenk’ ervaren. Vanaf het moment dat u wordt geboren, wordt er al druk op u uitgeoefend en móet u presteren-presteren-presteren (!), en als u dat niet op topniveau kunt, wordt u dat zelfs onomwonden verweten en wordt u vervolgens buitengesloten of erger. Kunnen of mogen afwijken van de ‘norm’ wordt u sowieso zeer zwaar aangerekend. Vooral binnen de Midden-Oosterse ‘religies’ wordt u per direct gestraft, uitgesloten of vervolgd als u niet meedraait in deze doctrine. Dat begint thuis (het voetbalveld is een mooi voorbeeld van het gedrag van ouders) en op school, en het zal u uw hele leven blijven achtervolgen wat u van regeringsleiders, overheden, narcistjes, de pastoor/imam en uw ‘manager’ allemaal MOET. En u heeft er zélf niet eens voor gekozen! Het wordt ook steeds extrémer en daarmee lijkt het inmiddels meer op slavernij dan op een humaan bestaan.

Natúúrlijk krijgt u een beloning voor uw inzet (inkomen/salaris), maar als u er door ziekte, een aangeboren of latere handicap of door de maatschappelijke kunstmatig opgevoerde stress, niet meer aan kunt voldoen, wordt u daar keihard voor gestraft! …En NIET in de laatste plaats door de verlengstukken van het Haagse beleid (zoals bijvoorbeeld het uiterst inhumane en ronduit hufterige UWV). U MOET en ZULT namelijk werken! Met name voor HUN riante inkomen (én om de massaal instromende – illegale – immigranten te kunnen bekostigen). Waar hebben we dat ‘moeten werken’ eerder gehoord? Hmmmm, oja… “Arbeit macht frei”… En daar ‘schenkt’ u middels uw ‘kinderwens’ het nieuwe leven aan. Het slechtste wat er, mijns inziens, op deze wereld rondloopt, is de mens en als ‘god’ hem geschapen heeft, is dat ongetwijfeld zijn domste fout en grootste mislukking ooit!

Let wel, ik houd zielsveel van mijn vrouw, mijn stiefkinderen en mijn vrienden en voor hén blijf ik voorlopig nog wel even op deze aarde. Zelf heb ik, mede wegens bovenstaande, overigens héél bewust geen kinderen. Ik wil ‘mijn kinderen’ namelijk niet opzadelen met wat ikzelf ervaren heb. Die verantwoordelijkheid wil ik absoluut niet dragen! Soms voelt mijn huwelijk zelfs een beetje aan als een vrijwillige gevangenschap, maar omdat ik toentertijd nu eenmaal keuzes heb gemaakt, heb ik een verplichting t.a.v. hen en die kom ik absoluut na. Maar eerlijk gezegd kijk ik al uit naar het moment dat het míjn tijd is om deze in-en-in zieke wereld te mogen verlaten. Overigens, vergis u niet – en die uitspraak is me op het lijf geschreven – ben ook ík schreeuwend en schoppend onder het bloed van iemand anders ter wereld gekomen en heb ik er, omwille van de vrijheid van mijn gezin, mijn vrienden en mijzelf, geen enkele moeite mee om ook weer zo te gaan! GEEN opgedrongen/opgelegde islam voor hen om wie ik geef of voor mijzelf! Ik verkies dan liever het walhalla dan ‘het paradijs’ of ‘de hemel’.

Ja, als ik het zelf voor het zeggen had gehad, was liever NIET geboren. Een ‘kinderwens’? Denk eens NIET alleen aan uzelf met uw ‘kinderwens’, maar denk voorál eens aan wie of wat u op deze wereld zet. Mogelijk doet u uw kind daar, net als in mijn geval (en gezien het aantal zelfmoorden van vele anderen!) hélemaal geen plezier mee! Neemt u het ze dus a.u.b. niet kwalijk als het kind, dat liever nooit geboren was, daar uiteindelijk zélf iets aan doet om hier niet meer te hoeven zijn. Het betreft namelijk puur egoïsme, waarbij ú degene bent die uw ‘dierbare kind’ zijn/haar rust, gevoel en wensen niet gunt en/of respecteert. Doet het verlies als nabestaande pijn? Natuurlijk doet dat pijn, want u had tenslotte een andere toekomst voor hem/haar in gedachten. Tenminste dat mag ik toch aannemen, want er zijn er al veel te veel die totaal hersenloos ‘kinderen nemen’. De domste en gewelddadigste figuren kunnen namelijk zomaar kinderen krijgen, maar om een kind te mogen adopteren… Als iemand om wat voor reden dan ook besluit uit het leven te stappen, ligt daar meestal een heel lang, vaak door anderen veroorzaakt, uiterst pijnlijk traject aan vooraf voordat men daadwerkelijk tot handelen overgaat. En sorry, maar u heeft dat gewoon te respecteren. Ook dát maakt deel uit van het leven.

Dat geschreven hebbende; in Afrika viert men, in tegenstelling tot het Westen, feest als iemand is overleden (in het wit!) en ook ík ben persoonlijk altijd blij voor de overledenen, omdat zij deze steeds ziekere wereld achter zich hebben mogen laten. Natuurlijk mis ik ze allemaal, maar mijn gun-factor t.a.v. hun verdiende rust en vrijheid is groter dan mijn persoonlijke/egocentrische gevoel van gemis en vast blijven houden En geloof me, ik ben door de jaren heen een zeer ruim ervaringdeskundig nabestaande geworden.

Apathische sluipmoordenaars

Dat Rutte en de meeste zetelklevers in Den Haag geen énkel gevoel hebben bij/met u als Nederlands staatsburger mag inmiddels duidelijk zijn. Gevoelloosheid staat synoniem aan ‘apathisch’ en daar hebben de Haagse Rutte’s en Ollongren´s containerschipladingen vol van in huis. Vele mensen hebben de afgelopen jaren in hun door Den Haag gemanoeuvreerde uitzichtloze crisis/bezuinigingsposities zelfmoord gepleegd, maar dat wordt (uiteraard) al ruim 10 jaar hardnekkig genegeerd en verzwegen. Maar ook de gemeentelijke overheid is bezaaid met totaal gevoelloze, feodale graaiers die u, als ‘gewone man’, met hun autistische ‘regelgeving’ zowel financieel als geestelijk finaal tot de rand van de afgrond kunnen drijven. Én er overheen!

Als voorbeeld een volledig gevoelloos, ronduit asociaal beleid in Ruurlo, een kleine, rustige gemeente in Gelderland. In Ruurlo was het voorheen toegestaan een huis op een vakantiepark te bouwen voor permanente bewoning. Heel wat mensen hebben daar dan ook hun pensioentje en laatste spaargeld gestoken in een aangepaste ‘zelf’ te bouwen woning om daar zorgeloos hun laatste dagen van hun leven te kunnen slijten. Maar tóen kwam Ruurlo, door het fuseren met verschillende gemeenten (2005) in/onder de gemeente Berkelland te vallen… En dáár gold dat het NIET toegestaan was om het hele jaar op een vakantiepark te wonen. Hoe en waar men voorheen kon wonen interesseert de, vanuit uw belastinggeld betaalde, ambtenaren bij de gemeente Berkelland echter totáál niet. Laat staan dat zij ook maar enig menselijk gevoel zouden tonen bij steekhoudende argumenten als dat u er vóór 2005 al woonde en hoeveel geld u er uit eigen zak ingestoken heeft. Het gevolg van dit starre beleid is dat veel huiseigenaren door deze gemeenteverschuiving momenteel zowel financieel als geestelijk tot wanhoop gedreven worden. De huizen zijn door deze nieuwe maatregel plotsklaps onverkoopbaar geworden of ‘kunnen’ met zóveel verlies verkocht worden dat de veelal gepensioneerden, die hun leven lang netjes geleefd en gespaard hebben, daarmee voor de rest van hun leven een schuld hebben die niet meer te overzien is. Het laat de fusiegemeente Berkelland echter ijzig koud. Niet verbazingwekkend dus dat deze mensen het, door toedoen van een star, asociaal en onmenselijk overheidsorgaan, niet meer zien zitten. En dit is slechts één voorbeeld!

Kunstmatige stress

De overlading aan opgedrongen informatie, zowel op papier als digitaal, vanuit de overheid, reclames, plus de kunstmatig opgevoerde stress en bangmakerij in het nieuws (van waaruit, net als vanuit Den Haag, de vreselijkste misstanden en rampen met een kunstmatig geforceerde glimlach worden gebracht), dragen overigens eveneens een aardig steentje bij aan het hogere zelfmoordcijfer. En dat beperkt zich niet alleen tot onder de jongeren. Vooral heel veel ouderen en dementerenden zouden graag gebruik maken van een pijnloze uitweg uit het leven. Voor dementerenden geldt echter dat als zij nú niet meer weten wat ze ooit als wens opgeschreven of gezegd hebben, dat nú derhalve niet meer geldig is… U wordt namelijk wél geacht op het kritieke moment (nog) te weten wat u wilt en u ‘bewust’ te zijn van de gevolgen, dementerend of niet! En dus mogen zij zowel fysiek als geestelijk veel lánger blijven lijden dan noodzakelijk is. “En weer ‘hebben we een leven gered’/gerekt!”, maar het wél vreemd vinden dat de zorgkosten zo hoog zijn. Ik denk dat als het zelfdodingpoeder vrij op naam verkrijgbaar zou zijn er overuren gedraaid zouden worden in de crematoria. Er wordt namelijk een onevenredige druk op u uitgeoefend vanuit allerlei instanties én de ‘religieuze’ wereld waar heel veel mensen niet (meer) tegen kunnen. Leve de participatiemaatschappij, waar de jongeren geen toekomst hebben en de ouderen geen werk (maar de pensioengerechtigde leeftijd steeds verder wordt opgerekt). Dat is net zo krom als – en vergelijkbaar met – de kunstmatig/misdadig hooggehouden medicatie en zorgkosten door de ‘non-profit’ zorgverzekeraars. Het uitvallen/bezwijken van goede mensen werkt men derhalve zelf in de hand! En het mág wat kosten allemaal…

Veel oorzaken van ziektes en stress worden overigens toegeschreven aan plastic en straling. Plastic is absolúút een probleem, maar alle lichamelijke problemen die momenteel aan plastic (olieproduct) en de klimaatverandering worden toegewezen, komen ZEKER niet alleen daarvan. Het zijn met name de overheid en het totaal overstresste bedrijfsleven die ons, naast ons werk en gezin, met de opgedrongen mantelzorg en vrijwilligerswerk zóveel druk opleggen dat we er ziek van worden. En állemaal wegens de ‘bezuinigingen’ in de zorg en de exorbitant stijgende ‘zorg’ kosten.

Paradoxaal

130 dierenartsen stonden onlangs EINDELIJK op tegen het 20 en 14  eeuwen achtergebleven en inmiddels totaal onnodige, ronduit zieke ‘ritueel’ slachten. (want zo staat het in die achtergebleven ‘heilige’ geschriften…). Echter: een dierenbeul die vele katten heeft gemarteld en gedood, kreeg enkele weken geleden maar liefst 40 UUR (!) werkstraf, waarvan 20 UUR voorwaardelijk… Dan geeft de gerechtelijke macht wederom (!) een duidelijk signaal af t.a.v. de wáárde van een dierenleven. Dat staat mijns inziens haaks op wat deze 130 dierenartsen willen bereiken. Hoezo is een mensenleven sowieso meer waard dan een dierenleven? Een dergelijke ‘straf’ komt in mijn optiek meer neer op een aanmoedigingsprijs, omdat het ‘plezier’ niet in verhouding staat met de opgelegde straf. Daarnaast weet iedereen dat het martelen en doden van dieren meestal het begin is van iets wat zich uiteindelijk gaat richten op kinderen en de meer kwetsbaren onder ons. Maar ik schreef al eerder hoe autistisch, slap en krom het rechtssysteem hier in Nederland is. Doodt u een (massa)moordenaar, dan bent u de Sjaak, maar onschuldige weerloze dieren kunnen eenvoudig gemarteld en gedood worden. Foei boefje, niet meer doen!  Deelt u een corrigerende tik uit, dan bent u gewelddadig en ‘gevaarlijk’ en als een ‘aspirant’-commando loopt te janken vanwege de harde en zware opleiding komt dat beleid als inhumaan gedrag in het nieuws. Een  moordenaar of potentiële moordenaar/ISIS-aanhanger echter kan/moet gepamperd worden en krijgt een tweede kans, zelfs als deze een psychologisch onderzoek heeft geweigerd. Tja, zo staat het nu eenmaal in het zeer gedateerde wetboek, dus daar wijken ‘we’ niet vanaf, laat staan dat ‘we’ zelf eens na zouden gaan denken en het wetboek eens drastisch onder een vergrootglas zouden leggen. Op de letter doen wat er staat dus, typerend gedrag van rechters en advocaten, typerend apathisch gedrag van autisten. Waarbij ik, nogmaals, vindt dat autisten nuttig werk kunnen doen, maar dat wel beperkt moet blijven binnen een bepaald grensgebied, omdat zij door hun handicap nu eenmaal weinig inlevingsgevoel en relativerend/constructief vermogen hebben. Die kunnen slechts bevatten/heel goed onthouden wat zij aangeleerd hebben gekregen, hoogstwaarschijnlijk door een soort van fotografisch geheugen. Daar kunnen zij uiteraard niets aan doen en het kan ze ook niet kwalijk genomen worden, maar die moeten dus NIET op belangrijke beleidsfuncties gezet worden, want dan blijven we hangen in een non-(re)actief, uiterst kortzichtig systeem. Hoezo één Europa?

Industrieel gezien

Aan het inkomen/de vergoeding van gehandicapten wordt ook al langer stelselmatig gerommeld. Zelfs het minimumloon is voor hen klaarblijkelijk te veel en dát komt omdat ze wél MOETEN werken, maar ze door hun handicap (!) minder kunnen verzetten dan de ‘gezonde/gewone’ man/vrouw, maar daar wel mee vergeleken worden. Dat deze categorie mensen, die ook hier niet zelf voor gekozen heeft, er qua inzet en inspanning juist veel méér voor moet doen om zijn topniveau te bereiken dan een gezonde werknemer, wordt gemakshalve even niet meegenomen. Wat dát betreft zou een beloning gemeten op inzet, enthousiasme en betrokkenheid veel eerlijker zijn dan een beloning tegen een steeds hoger fysiek eisenpakket vanuit de werkgevers en de overheid en waarop steeds meer mensen met een burn-out uitvallen.

Toen management nog leidinggeven was, werd er overigens vooral coachend en dus motiverend door de leidinggevenden gewerkt. Men wilde een goed op elkaar ingedraaid team waar iedereen op elkaar kon vertrouwen (duurzaamheid!) en waar er persoonlijke aandacht en begrip voor de werknemer was. Tegenwoordig is het slechts poppetjes ‘management’ (korte termijn strategie/kortzichtigheid/inhaligheid/domheid) geworden, waarbij u even gemakkelijk vervangbaar bent als het plastic bekertje in de koffieautomaat. Gezien de leidinggevende – en de didactische opleidingseisen die er tegenwoordig aan ‘managers’ gesteld worden – lijken we overigens eveneens terug in de middeleeuwen gekomen te zijn, waar de grootste mond met de meest extreme slavendrijfcapaciteiten en dreigingskwaliteiten het voor het zeggen had/heeft. Uiteraard eveneens naar Amerikaans voorbeeld en/dus teneinde zo snel mogelijk, tegen zo min mogelijk kosten een zo laag mogelijke kwaliteit ‘aanbieden’ tegen een zo hoog mogelijke prijs. Duurzaamheid en rust komen niet alleen het klimaat ten goede, maar ook het werk- en leefklimaat. Want elk kwartaal of jaar bij een managementwisseling 180 graden de andere kant op moeten gaan, vréét energie van en werkt uiterst frustrerend en stressvol voor de gemiddelde werknemer én het productie proces!

Vroeger werd er overigens over alles nagedacht bij wat men nodig had en ging produceren. Of het nu een pen, auto of huis was, kwalitatief was het product toen veel praktischer en duurzamer. Tegenwoordig is alles vooral geld, tijd en ‘hype’/manie gerelateerd. Het is een wegwerpindustrie geworden die uitsluitend gericht is op meer-en-meer consumptie. Beperkte houdbaarheid en ronduit slechte kwaliteit (Harley Davidson staat er o.a. om bekend) is daarmee gemeengoed geworden, want duurzaamheid en kwaliteit zijn onbetaalbaar geworden. Tenminste, dat is wat men u graag wil laten geloven.

Kortom: is het vreemd dat veel mensen zelfdodingsgedachten hebben? Neen, dat wordt (het lijkt zelfs bijna doelbewust) in de hand gewerkt door de participatie/uitzuigmaatschappij, waarbij vanuit de overheid/regering en justitie keer op keer het verkeerde voorbeeld gesteld wordt. Jammer dat er vanuit daar én puur egoïsme/‘religie’ liever aangestuurd wordt op het zich voor een trein of vrachtauto storten (en daarmee nóg meer psychische trauma’s veroorzakend) dan een verlossend zelfmoordpoeder voor de mensen (zowel jong als oud) die dit stressvolle of pijnlijke leven zelf wensen te beëindigen.

(Overigens, mocht u willen reageren, het enige waar ik nooit direct op zal reageren zijn de commentaren van de uiteraard ongetwijfeld wederom geagiteerde, ‘beledigde’ en gefrustreerde aanhangers van de Midden-Oosterse ‘religies’. Daar zijn, naar mijn ervaringen, geen normale discussies mee mogelijk. Die hèbben namelijk geen eigen mening en papegaaien slechts na wat er bij hen door hun ouders, een pastor of imam als klein kind is in geramd. Ik lees dergelijke reacties overigens niet eens meer, dus bespaar u vooral de moeite.)

Door:
Drs. E.N. Schilder
(voor www.ejbron.wordpress.com)