Demonstratie “Free Tommy Robinson”, Den Haag: OORDEEL NIET, VAN DER GALIËN: JE WAS ER NIET EENS BIJ!

(Door: Theresa Geissler)

Ik zeg het wel vaker: Sommige dingen moet je meemaken, wil je ze geloven. Dit bijvoorbeeld: Om ongeveer kwart voor acht gisteravond kwam ik thuis, na die middag in Den Haag aanwezig geweest te zijn bij de “Free Tommy Robinson”- demo, georganiseerd door de nog jonge protestbeweging Rechts In Verzet (R.I.V.), in het leven geroepen door ex-Pegida NL- man Hugo Kuipers. Zoals meestal begon ik met na te kijken of er intussen ergens op Internet al berichten over de manifestatie waren geplaatst, en zo ja, wat die er dan over hadden vermeld. Afgaande op de geringe mate aan belangstelling bij de voorgaande twee manifestaties van R. I. V. – de eerste ‘Free Tommy’ demonstratie op 29 mei jl. en de demo tegen de bouw van de mega-moskee in Amsterdam-Noord op 11 maart jl. – wist ik dat het niet veel zou zijn: R. I. V. doet met haar naam nu eenmaal geen bellen rinkelen, zoals Pegida Nederland, waar altijd wel wat persmuskieten van Powned en de lokale pers op afkomen, al komen ze ergens opdraven met anderhalve man en een paardenhoofd, maar goed: Inderdaad was er over het hele gebeuren maar één ‘avondbericht’ te vinden, en wel op De Dagelijkse Standaard, van de hand van Michael van der Galiën, de Soefi-hoofdredacteur himself!

Een kort, flauw, lacherig wegwerp-berichtje, waarin hij weinig anders deed dan een paar tweets van ene Mascha de Jong, Telegraaf-verslaggeefster, kracht bijzetten met zijn eigen, van dedain doordrenkte vooroordelen: Zo werd het door De Jong getwitterde aantal van 57 aanwezigen bij de start door hem beschreven als “57 eenzame gekkies”, de verwachting dat de Antifa hier niet op af zou komen, omdat het thema geen islam of asielzoekers behelsde, becommentarieerd met de mogelijkheid dat de Antifa zich “niet geroepen” zou voelen om “een demo van 57 eenzame gekkies te verstoren”, vertaalde hij De Hong’s uitdrukking “witte mannen en vrouwen” eigenmachtig maar even met “weinig frisse types” en viel hij, als de eerste de beste keurige-maar-op-historisch-gebied-ondeskundige-burgerman over het grote aantal “Prinsenvlaggen” (wat Penthouse-Pechtold hem niet zou hebben verbeterd). En dat was dat: Geen woord over de feitelijke inhoud van de manifestatie, behalve het vage gegeven dat die de vrijlating van Tommy Robinson eiste (die door hem trouwens ook al even lacherig werd afgedaan als extreem rechts/”gewoon” rechts), geen woord over het aantal sprekers, of wíe er überhaupt spraken, niets. Kón ook niet, want hij was er zelf niet bij! Ik zou thans willen zeggen: Van der Galiën, houd je arrogante, van het vooroordeel druipende flodders even vóór je en lees het relaas van één van die ‘weinig frisse types’ die er wél bij aanwezig waren, anders gezegd: m i j n relaas. Misschien dat dat iets helpt om jou je gespleten tong in bedwang te laten houden – hoewel ik me in dat opzicht weinig illusies maak.

Nu moet ik allereerst eerlijkheidshalve vermelden, dat er eerder binnen het actieve verzetswezen nogal wat speculaties waren geweest rondom deze demonstratie: Hij zou een ‘extremistisch’, vooral antisemitisch karakter in zich dragen, reden waarom een mede-initiatiefnemer, Nody Holkamp, inmiddels zijn medewerking eraan had teruggetrokken en dus ook niet zou spreken, en dat ook Pegida NL, deugdzaam, had laten weten geen acte de présence te zullen geven – volgens R. I. V. vooral, omdat Edwin Wagensveld momenteel krampachtige pogingen doet om uit alle macht het etiket “extreemrechts” kwijt te raken. Tevergeefs, omdat links hem dat nu eenmaal zal blijven opplakken, wat hij ook doet. U, lezers van “E. J. Bron”, kunt overigens uit mijn relaas opmaken in hoeverre dat van dat “antisemitische karakter” al dan niet klopt. Hoe dan ook was nu, als vervanging voor de teruggetreden Nody Holkamp, Raffie Chohan als spreekster gevraagd, een uitnodiging, die zij na zorgvuldige overweging had geaccepteerd. Het zou voor haar een mijlpaal worden: Haar eerste speech in Nederland na die in oktober 2015 bij Pegida, die zulke ingrijpende, juridische gevolgen had gehad!

Zo rond kwart voor twee, vlak na mijn aankomst in Den Haag, trof ik Raf in de Stationshal. Even eerder trouwens al Jack Terrible, die we later op de Koekamp terug zouden vinden. Op dat ogenblik waren er zo’n 30 man aanwezig, waaronder in grote getale de vertrouwde gezichten: Koos, Bertie, Yvette, Peggy, de tweelingbroers, de, als altijd, driekoppige familie Kuiper, initiatiefnemer Hugo en meer van die mensen, waarvan inmiddels vaststaat dat ze in géén geval tot het extreemrechtse kamp behoren, laat staan het antisemitische kamp; dát al om te beginnen. Men was druk bezig met het opzetten van de geluidsinstallatie en het bevestigen van de banners met de op het “Free Tommy” – thema gebaseerde teksten. De politie was aanwezig, maar niet met meer dan één of hooguit twee busjes en twee marechaussées. Wel bevond zich onder hen een flink aantal “bikers’. Het zou echter rustig blijven, met name doordat de Antifa zich metterdaad niet liet zien. Om ca. 14.50 uur arriveerde er nóg een heel gezelschap van mensen, afkomstig uit diverse andere rechtse ‘verzetsgroepjes,’ die een groot deel van de eerder vermelde ‘Prinsenvlaggen’ met zich meedroegen, evenals trouwens enige exemplaren van de Vlaamse patriottische vlag: De Zwarte ‘Leeuw van Vlaanderen’ op gele achtergrond, maar dat waren dan ook de enige duidelijke kenmerken: Andere ´rechtsextremistische´ symbolen, buiten de buttons van DDL en R. I. V., ontbraken geheel en men gedroeg zich de hele demonstratie door keurig netjes en to the point, zonder één enkele wanklank!

Even na drieën zette de geluidsinstallatie de “Free Tommy” – tune in, waarna Hugo het woord nam: Hij heette alle aanwezigen welkom, benadrukte, dat deze demonstratie zuiver bedoeld was als steunbetuiging aan Tommy Robinson, die nu al 7 weken vastzat, dat dit ónze poging was om druk uit te oefenen, teneinde dit schandelijk onrecht ongedaan te maken, en dan vooral dat we dit alléén SAMEN konden doen, onder andere door zo veelvuldig mogelijk naar manifestaties zoals deze te komen. Vervolgens gaf hij het woord aan de eerste spreker:

– SAM VAN ROOY. Dat mocht nog eens een eerste klap heten die een daalder waard was! Met een aller-charmantst Vlaams accent hield deze jonge, prominente Vlaams Belanger een vloeiend betoog, dat voor mijn gevoel direct als het beste van allemaal die middag kon gelden. Hij noemde Tommy Robnson een ‘symboolactivist’ en hekelde de rol van het westerse establishment, dat tot nu toe alleen maar werkeloos had toegekeken bij de praktijken van de islamitische verkrachtingbendes, versluierd ‘grooming gangs’ genoemd, “maar eigenlijk is het seks-jihad”, aldus van Rooy, “waartegen Tommy Robinson zijn stem verheft.” Mensen als Tommy strijden tegen het Orwelliaanse tijdperk, waarin wij zijn beland, waarin het establishment het eigen volk vergeet en onze beschaving verraadt: Een bende collaborateurs met aan het hoofd van de EU een ‘zatlap’, geflankeerd door bijvoorbeeld een leugenaar als de Nederlandse minister-president. Tommy Robinson is een man van het volk, die spréékt namens het volk. Daarom moet hij van het establishment kapot, beklemtoonde Sam nog maar eens. Het establishment, dat tegelijkertijd de Antifa ontziet, om dat ze links is. Intussen wordt Tommy ingerekend, Wilders – ook nu weer – de mond gesnoerd… Alles met een bepaalde bedoeling. De gebieden, die intussen tot no-go area’s verworden zijn, zijn we kwijt. Het enige wat ons te doen staat, is: Uit alle macht de immigratie stoppen, zodat deze ontwikkeling tenmínste een halt toegeroepen wordt. Sam besloot met de enthousiast door de toehoorders overgenomen slogan: “FREE TOMMY ROBINSON!”

– RAFFIE CHOHAN, als tweede spre(e)k(st)er was zo attent om de volledige tekst van haar speech aan “E. J. Bron” te doen toekomen, wat mij de moeite van het samenvatten bespaart. U kunt hem hier in zijn geheel lezen. Het was profaan, Raf, vooral het citaat aan het einde; iets voor ons allemaal om in gedachten te houden!

– VINCENT SCHOERS, die eerder op de demo tegen de megamoskee in Buikslotermeer gesproken had, begon zijn betoog met het refereren aan de ‘angst’ die het de samenleving belet over bepaalde taboes te spreken en diegenen, die deze angst trotseerden en dat nóg steeds doen ‘in de Orwelliaanse tijden, waarin slechts één waarheid geldt, die van het establishment.”Mensen als Janmaat, Fortuyn en Van Gogh hadden al voor dat trotseren moeten betalen, zoals nu ook Jayda Franzen, Paul Golding en Tommy Robinson: Deze laatsten werden immers voor niets anders veroordeeld dan voor het aan de kaak stellen van de praktijken van de ‘grooming gangs’, oftewel, zoals Labour-voorman Jeremy Corbyn al had verordend, men diende te “zwijgen omwille van de diversiteit.” Schoers hekelde vervolgens nog maar eens de werking van de islam en de woorden van Mohammed, benadrukte vervolgens de invloeden van Coudenhove-Kalergi én van de ideeën van de nazi’s, die tezamen al vanaf de tijd ná ’45 de aanzet gegeven hadden tot wat tenslotte de EU werd, schetste de doelstellingen van het establishment, dat de huidige ontwikkelingen probeert te bevorderen door steeds meer controle en besloot met de bevlogen stelling: ZWIJGEN IS GEEN OPTIE.

Hierna was het tijd voor de mars, waaraan, ondanks het bescheiden aantal deelnemers, de aanwezige vlaggen toch maar mooi een zeker cachet gaven! Met een politiebusje voorop en geflankeerd door onder meer leden van de bereden politie, als altijd indrukwekkend op hun edele viervoeters, liepen we een aardig uitgebreide route, die onder meer langs de ambassades voerde en een tussenstop had op het ‘Plein 1813’ bij het monument van Prins Willem Frederik van Nassau: Aldaar stak namelijk organisator Hugo zijn speech af, met dit maal een hommage aan Jayda Franzen en Paul Golding. “Want zó reageert de elite op het vechten voor de vrijheid van meningsuiting,” aldus Hugo, die op treffende wijze het lot van Jayda schetste, door de onmenselijke vrijheidsrestricties,waaraan ze momenteel gebonden was. “Niemand wil deze strijd alleen voeren,” benadrukte hij vervolgens, “maar jullie zijn hier vandaag SAMEN!” Ook refereerde Hugo aan landen als Oostenrijk en Italië, waar de politiek nú de goede kant op scheen te gaan en sprak hij de hoop uit dat het volk ook híer in de toekomst SAMEN iets dergelijks tot stand zou kunnen brengen. Besloten werd deze speech met de gezamenlijk gescandeerde slogans: WIJ ZIJN HET VOLK! en UK SHAME ON YOU! Wij verlieten hierop het monument en vervolgden de vastgestelde route terug naar de Koekamp onder het scanderen van genoemde leuzen, aangevuld met “TOMMY OUT OF JAIL”, “FREEDOM OF SPEECH” en, natuurlijk: “FREE TOMMY ROBINSON.” Op de vele open caféterrasjes zág je de klanten het schouwspel volgen, maar het kwam tot geen enkele vorm van onlust (geen Antifa, geen…vul maar in.)

Terug op de Koekamp tenslotte was MARCEL VINK de laatste spreker voor die middag. Hij begon met te refereren aan zijn nieuw gevormde partij Moedig.nl, digitaal te vinden onder www.moedignl.nl, die de intentie heeft bij verkiezingen mee te doen in plaatsen waar de PVV en het FvD níet meedoen. Vervolgens ging hij weer over op de persoon, om wie het hier tenslotte ging: Tommy, met gebruikmaking van het gezegde “Don’t shoot the messenger.” “Tommy is de boodschapper, zo benadrukte Marcel, “en de elite is in paniek, zodat ze zich van de boodschapper wil ontdoen, koste wat het kost. Wij staan hier voor de moedige Tommy Robinson.” Hierna haalde ook hij het voorbeeld aan van Hans Janmaat, die níet radicaal geweest was, maar had gewaarschuwd voor de gevolgen van de immigratie, dezelfde immigratie die zowel de linkse als de rechtse elite zo goed was uitgekomen. Janmaat had geprobeerd zijn boodschap te verspreiden via democratische weg, maar hij was stelselmatig van alle kanten kapot gemaakt, met de aanslag in Kedichem als triest dieptepunt. Reden: Hij was een gevaar geweest voor de plannen van de elite, nergens anders om. Toch hád en heeft hij nog steeds gelijk, aldus Marcel Vink. Zijn toespraak besloot hij met de 349 koranteksten, waar moedignl.nl aandacht aan besteedt en die oproepen tot het vermoorden van álle “ongelovigen”, waarna hij gulhartig setjes van gratis stickers liet ronddelen als dank aan iedere deelnemer voor zijn aanwezigheid die middag.

Hiermee was alles gezegd en Hugo besloot officieel de demonstratie met enkele inlichtingen voor volgende geplande evenementen, te bekijken op R. I. V. op Facebook. De één na de ander toog huiswaarts, ook ik. Tenslotte lag het station letterlijk op een steenworp afstand.

Nu zou ik tot slot U, trouwe lezers van E. J. Bron, de vraag willen stellen: Hoe U ook tegen dit alles aankijkt, of U het hele gebeuren nu zinvol vindt of niet, kunt U zich althans een beetje mijn verontwaardiging voorstellen over de allersmerigste draai die Soefi Van der Galiën aan dit gebeuren heeft geprobeerd te geven, in weerwil van het feit dat deze hele demonstratie op geen spránkje antisemitisme te betrappen is geweest, maar daarentegen slechts voor de volle honderd procent in het teken heeft gestaan van de vrijheid van meningsuiting en gerechtigheid voor de boodschappers van die vrijheid? We maakten daarbij gebruik van de historische patriottische vlaggen, die van Nederland en die van België; wel, so what? Het wordt hoog tijd dat met de leugen dat patriottisme iets met nazidom te maken zou hebben voorgoed wordt afgerekend, dat men voor die associaties met het nazidom eens in ándere richtingen gaat speuren, richtingen, die niets met het Realisme, maar veel meer juist met LINKS te maken hebben! Daarom besluit ik dit relaas zoals ik het begonnen ben met MIJN boodschap aan de dubbelzinnige baas van DDS: OORDEEL NIET, VAN DER GALIËN: JE WAS ER NIET EENS BIJ!

Leve het patriottisme, leve Tommy Robinson!!!

Door:
Theresa Geissler
(voor www.ejbron.wordpress.com)