Waarom bereikt Wilders niks?

(Door: H. Numan)

Lijkt me een simpele vraag met een even simpel antwoord. Omdat niemand die meer dan modaal verdient, of die het CDA een extreemrechtse partij vindt, wat van hem moet hebben. Met niemand bedoel ik zo ongeveer iedereen. Politieke partijen, de bedrijfstop, de media, de rechterlijke macht, het onderwijs – iedereen. De blokkade is absoluut. Het gaat nog veel verder. Actieve PVV-begunstigers worden regelmatig bedreigd, of zelfs vermoord. Dat is het hele verhaal, mensen. Meer hoeft u niet te lezen. Sla de rest maar over, en ga naar het volgende artikel.

Vanaf het moment dat de PVV begon, werd ze scheef aangekeken. Eerst probeerde men het op ‘eendagsvlieg’ te gooien. Die Wilders was een ordinaire zetelrover, hij verdwijnt wel als er verkiezingen zijn geweest. Nee dus. De groep-Wilders werd herkozen, nu onder eigen vlag. Ze bleef. Vanaf dat moment was het oorlog tussen alles en iedereen die zich correct waant. Geen middel is te slecht om van Wilders en de PVV af te komen. Alles kan, en alles wordt gedaan. Tot en met moord, afpersing, mishandeling en chantage.

Er waren eerder politici die waarschuwden voor islamisering, maar Wilders is de eerste die dat stelselmatig probeert aan te pakken. Het begon – een beetje – met Hendrik ‘boer’ Koekoek. Er was toen nog geen echt groot probleem met gastarbeiders, en hij had andere zaken die belangrijker waren. Hendrik Koekoek werd politiek belachelijk gemaakt, en bereikte helemaal niets.

Het gastarbeidersprobleem bleef dus bestaan. Het werd alleen een stuk erger. Waarom? Er waren er nogal wat, inmiddels. En die zaten met hun geile handjes aan onze vrouwen en meisjes. Ook toen al. Onze pappen en nathouden politici, die niets van het mohammedanisme afwisten, hadden een oplossing: “Ze missen hun lieve vrouwen en schatten van kindertjes.” In plaats van te zeggen, nou dan gaan ze fijn terug naar huis naar die vele vrouwen en hordes lieve kindertjes, was de oplossing precies het tegenovergestelde. We laten die vrouwen en kinderen overkomen. Het probleem bleef bestaan, en werd gewoon veel erger.

Toen kwam er een nieuwe partij. Die wilde niet links en niet rechts zijn. Dat was de Centrumpartij van drs. Hans Janmaat. Omdat het probleem inmiddels een stuk erger geworden was, moest Janmaat veel verder gaan. Vanaf het prille begin werd de Centrumpartij bestempeld als een Neonazistische partij. Uiteindelijk werd de CP dat ook. Niet omdat Janmaat een NSB´er was of nazistische ideeën had, maar veel meer omdat hij in die hoek gedwongen werd. Janmaat kwam uit de KVP, stapt over naar DS70 en richtte zijn eigen partij op. Niet direct een nationaalsocialist. Maar hij werd direct als de reïncarnatie van Hitler geteerd en geveerd. Dat bleef plakken. Hij bereikte dan ook helemaal niets. De politieke en sociale boycot was absoluut. Het probleem bleef gewoon bestaan, en werd veel erger. Voor de zekerheid werd er een ‘linkse’ aanslag op Janmaat gepleegd in Kedichem. Zijn vrouw raakte daar een been bij kwijt, en hij kreeg daarna van de Kamer heel begripvol een kamertje achteraf op de zolder, enkel te bereiken via een trap. Stomtoevallig, uiteraard.

Fijn, dacht de politiek. Daar zijn we vanaf. We kunnen weer doorgaan met potverteren. De gastarbeiders kregen gratis en voor niets een tweede paspoortje. En de VVD nam iedereen bij de neus door onder Wiegel net te doen alsof ze een volkspartij was. Onder leiding van Nijpels en Voorhoeve gleden ze steeds meer af naar elitair links. Iedereen een hele tijd blij. En toen … kwam er geen olifant met een lange snuit, maar olifant met een kale knar. Een mastodont van formaat. Pim Fortuyn. De politiek schrok zich niet één, maar twee hoedjes.

Pim benoemde niet alleen het probleem, hij had ook prima democratische oplossingen. Het probleem was dat Pim iets te populair werd, en het oude vrouwtje in het Haagse Bos een beetje bang voor haar zeer lucratieve baan begon te worden. Pim was namelijk behalve een realist ook een republikein. Vrijwel zeker werd dat de stok om de hond mee te slaan. Elitair links en rechts sloegen de handen ineen en lieten Pim uit de weg ruimen. Natuurlijk kon hij niet door een mohammedaan vermoord worden, dat zou waarschijnlijk tot een volksopstand of een spontane pogrom leiden. Dus een huurmoordenaar die het karwei klaarde. De politie blunderde meer dan gebruikelijk. En …. het probleem bleef gewoon bestaan. Het werd, u weet het nu wel, een stuk erger. Omdat het probleem bleef bestaan, kwam er een nieuwe politicus in de markt. Dat was Geert Wilders.

Nu moet u weten dat politiek en vrije markt een overeenkomst hebben: als er ergens vraag is, komt er aanbod. Hoe dan ook. Je kunt het verbieden, maar de vraag blijft en dus het aanbod ook. Je kunt roken best stigmatiseren en/of verbieden, maar dat wil niet zeggen dat men dan maar aan een wortel gaat zuigen. Het drugsgebruik is niet meer onder controle. Dat is niet geheel toevallig.

Dat inmiddels verergerde probleem was nu buiten proporties aan het raken, en Wilders nam het stokje van Fortuyn over. Wijselijk hield hij z’n mond over het oude vrouwtje in het Haagse Bos, of haar zoontje dat zo goed met water om kan gaan.

Behalve het volkomen uit de hand lopende probleem van oprukkend mohammedanisme, ging de wereldeconomie plat, omdat hebberige bankiers elkaar en u openlijk bedrogen en fraudeerden. Ze verstrekten hypotheken waar dat ronduit misdadig was, en toen die hypotheken failliet gingen, probeerden ze elkaar die pakken schuld te verkopen. Dat hoeft u niet te proberen, maar u bent dan ook geen bankier. Dat werd een stuk erger toen duidelijk werd dat de EU zich overduidelijk ontwikkelde tot ministerie van Koloniale Zaken van Berlijn. De belangrijkste kolonie is Griekenland. En haar voornaamste melkkoe graast langs de Noordzee.

Allemaal problemen waar de PVV een antwoord op wil en kan geven – maar dat niet mag doen. Want dat antwoord is niet het antwoord dat de elite graag wil horen. Als je enkel de gewenste antwoorden wilt horen, dan moet je ontzettend veel geluk hebben, en dat geluk is nu zo ongeveer op. Ons geluk was de aardgasbel. Vanaf 1965 hebben de opeenvolgende regeringen niets anders gedaan dan potverteren, boven onze stand leven, en leuke dingen doen voor sommige mensen. Spaarzame ‘Ollanders? Laat me niet lachen. Onverantwoordelijke feestneuzen is een betere omschrijving.

De samenleving spleet door al die problemen in twee delen: het politiek correcte deel, waarin iedereen die meer dan modaal verdient denkt dat de bomen tot in de hemel groeien. En de rest, die minder verdient en uit ervaring weet dat bomen dat nooit doen. Maar die modaaltjes of minder moeten zwoegen, zweten, en bovenal zwijgen.

Als u modaal of minder verdient, weet u dat vaste banen volmaakt verleden tijd zijn. Dan was de laatste magere salarisverhoging waarschijnlijk 15 jaar geleden voor u. U weet donders goed wat voor ramp het is om meer mohammedanen in de wijk te krijgen. Maar u kunt niet verhuizen. Alleen maakt u de dienst niet uit. Dan doen de boven modaaltjes.

Denk even na. Iemand die nu 25 jaar is, heeft z’n hele leven razendsnel en supergoedkoop internet gehad. Weet niet hoe een telefoon met kiesschijf werkt, en is niet in staat om een velletje papier in een typemachine te stoppen. Wat is het probleem met het mohammedanisme? Zijn hele leven lang wonen er mohammedanen in het land. Dat is toch altijd zo geweest?

Die 25-jarige weet niet wat armoede is, want zijn ouders verdienen modaal of meer. Geld lenen voor je vakantie is voor hem normaal. Natuurlijk krijg je een auto voor je achttiende verjaardag! Op schoolreis ga je niet een dagje naar de Efteling, maar minstens een week naar Rome of Parijs. Roken is dan wel verboden op de middelbare school, maar op schoolfeesten wordt ruimschoots alcohol geserveerd vanaf de brugklas.

Die 25-jarige weet niet beter dan dat het communisme niet meer bestaat. De Berlijnse Muur werd geslecht voor hij geboren was. De Koude Oorlog is voor hem hetzelfde als WO1 voor u en mij is. Dat gezeur over communisme en postmodernisme. Dat is voor hem borrelpraat.

Zijn hele schoolopleiding was een multicul verwenfeest zonder veel prestaties. Competitie op school bestond niet, iedereen krijgt een eerste prijs. Tweede prijzen bestaan niet meer, want dat is zo zielig. Laat staan derde of troostprijzen. Krijgen die stakkerds een trauma van. De wereld draait om hem, en niemand anders.

Oudere mensen moeten niet zo egoïstisch zijn om over hun opgebouwde AOW en pensioen te zeuren. Ze moeten gewoon ‘deaud’ gaan. Hij, de jongen boven modaal, heeft recht op een hoog inkomen! Mohammedanen hebben recht op alles. Asielzoekers zijn zielig. Geen levensgevaarlijke gevaarlijke infiltranten die hier komen potverteren.

De boven modalen zijn naar elkaar toegegroeid. Er is geen communistische partij meer, maar Groen Links. Haar ideologie wordt nu ook omarmd door alle andere politieke partijen, behalve de PVV. Alleen in iets mindere mate. Maar wel zoals destijds onder het communisme: alleen voor partijleden. De VVD is geen linkse partij, en D66 ook niet. Maar beiden zijn net zo elitair als voorheen. Ze weten zich enkel beter te presenteren.

De PVV kreeg ook concurrentie van handige opportunisten, het Forum voor Democratie. Baudet probeerde aan de haal te gaan met het twaalfjarige werk van Wilders en de PVV. Hij is jong, ziet er goed uit, is zeer ambitieus, en heel erg elitair. Zijn ambitie is minister-president worden, en hoe, dat dondert niet. Het enige wat hij van u modaal wilt is uw stem. Verder kunt u ‘deaud’ vallen. FvD is zo mogelijk nog meer elitair dan D66 en de VVD bij elkaar.

Wilders is regelmatig verwikkeld in rechtszaken. Zijn aangiftes – iedere maand een verhuisdoos of meer vol – worden genegeerd. Maar als hij per ongeluk een windje laat, wordt hij gelijk wegens milieuvervuiling voor het hekje gesleept. De rechterlijke macht haat hem. Met goede reden, want hij laat keer op keer zien dat ze de erfgenamen van Roland Freisler zijn.

De media haten Wilders en de PVV. Geen een krant of online medium uitgezonderd. Ook GeenStijl. Al is die marginaal iets minder negatief dan de rest. Waarom? Onder andere omdat de media gevuld zijn met boven modaaltjes. Boven modaaltjes moeten niks hebben van modaal of minder. Bedelaars – dat zijn u en ik – worden altijd een beetje anders behandeld. Je weet tenslotte niet of het besmettelijk kan zijn.

En toch is die alom gehate partij, die niets voor elkaar weet te krijgen, wel de tweede partij van Nederland!

Door:
H. Numan
(voor www.ejbron.wordpress.com)