(Door: Dr. Manfred Gerstenfeld – Vertaling: E.J. Bron)
De betrekkingen tussen Frankrijk en Israël zijn sinds tientallen jaren ambivalent en complex geweest. Tot de bekendste behoren die, waarbij de Franse regering Israël slecht maakte. President Emmanuel Macron schijnt een nieuw type Fransman te zijn. Hij bereikte de presidentiële functie zonder door de rangen van een bestaande politieke partij gemarcheerd te zijn. Hij is een charmant, intelligent politicus met een uitstekende opleiding, een internationale instelling en goede public relations.
Een analyse moet zich echter op feiten concentreren, niet op verpakkingen. Een goed uitgangspunt zijn de Franse reacties op het jongste geweld aan de grens met de Gazastrook. Toen de Israëlische minister-president Netanyahu in april in Parijs Macron ontmoette, zei de Franse president tegen hem dat de verhuizing van de Amerikaanse ambassade naar Jeruzalem “ertoe zou leiden dat mensen sterven en de vrede niet vooruit helpt”. Met deze doorzichtige manipulatieve uitlating toonde Macron zijn vermogen om met weinig woorden de waarheid te verdraaien. Het geweld werd op initiatief van de terreurorganisatie Hamas geprovoceerd, die burgers naar de grens toe stuurde en terroristen onder hen verborg. Van de meer dan 115 door Israël gedode Gaza-Arabieren waren ongeveer de helft bevestigde terroristen. Hamas zelf bevestigde dat veel van de gedode mensen terroristen waren.
Frankrijk ondersteunde bovendien een resolutie van de VN-veiligheidsraad, die beschermende maatregelen voor Palestijnen eiste, maar Hamas niet noemde. De plaatsvervangende Israëlische minister Michael Oren vatte zijn antwoord samen in een Tweet: “Schande over Frankrijk dat het de resolutie steunt. De Franse regering kan niet zeggen tegen antisemitisme te zijn en tegelijkertijd voor deze resolutie stemmen.” De Franse ambassadrice in Israël, Hélène Le Gal, beschuldigde Oren ervan de resolutie helemaal niet gelezen te hebben en “Frankrijk te beledigen”.
Er zijn nog veel meer voorbeelden voor de ware uitspraken die Franse diplomaten beledigend zouden kunnen vinden. Dat maakt ze niet minder correct. De Franse president François Mitterand bijvoorbeeld was deeltijd-antisemiet. Hij vergeleek Israël een keer met de Nazi-staat. Hij had een dubieus verleden en werkte tijdens de oorlog voor de collaborerende Vichy-regering, sloot zich echter later bij de Résistance aan.
Tijdens het geweld van april drong Frankrijk er bij Israël op aan “terughoudendheid te tonen” en zei tegen Israël dat het “zijn plicht zou zijn om burgers te beschermen”. Zijn woordvoerder wist heel goed dat Hamas er terroristen op uit stuurde om zich onder de burgers te mengen en dat veel burger-demonstranten geen vreedzame bedoelingen hadden. Dit Franse gedrag was met het oog op de vele dodelijke terreuraanslagen door Arabieren in het eigen land bijzonder schijnheilig. De meest dodelijke daarvan vond in 2015 in Parijs plaats en kostte aan 130 mensen het leven. In 2016 werden in Nice 116 mensen gedood.
Toen de IDF-woordvoerder, brigadegeneraal Ronen Manelis, in juli met Franse parlementariërs sprak, herinnerde hij hen er aan dat Franse giften samen met die van andere landen Hamas geholpen hebben om haar terreurbronnen op te bouwen.
Franse reacties op het geweld bij de Gazastrook zijn diep in de geschiedenis geworteld. In 2008 publiceerde David Pryce-Jones zijn boek “Betrayl: France, the Arabs and the Jews”. Hij had toegang tot de archieven van het Franse ministerie van Buitenlandse Zaken, dat beter bekend is als Quay d´Orsay. Zijn conclusies kunnen als volgt samengevat worden: Frankrijk heeft door de moderne geschiedenis heen meer schade in het Midden-Oosten aangericht dan welk ander land ook.
Tegen het einde van het presidentschap van Sarkozy kwam een voormalig lid van zijn naaste medewerkers bij me en zei dat het voor hen extreem moeilijk zou zijn om de ambtenaren van het ministerie van Buitenlandse Zaken te controleren. En dat ondanks het feit dat de president verantwoordelijk is voor de buitenlandse politiek.
Frankrijk´s reactie op het geweld bij de Gazastrook herinnerde me aan het bezoek van een conferentie in Parijs in Parijs in de herfst van 1061, een paar weken nadat politieagenten op 17 oktober in de hoofdstad naar schatting 150 tot 200 niet gewelddadige Algerijnse demonstranten hadden gedood. Enkele van de lijken werden in de Seine gevonden. Historici hebben dit de meest gewelddadige onderdrukking van een demonstratie door een West-Europees land in de actuele geschiedenis genoemd. Na meer dan 50 jaar stilzwijgen door de Franse regeringen gaf in 2012 de toenmalige president François Hollande eindelijk de moorden toe.
De man die opdracht gaf tot het bloedbad was de politiechef van Parijs, Maurice Papon. Hij werd in 1998 schuldig verklaard aan misdaden tegen de menselijkheid, maar niet vanwege dit specifieke bloedbad. Papon werd schuldig bevonden de Tweede Wereldoorlog meegewerkt te hebben aan het transport van meer dan 1600 joden naar concentratiekampen. Destijds was hij voor de collaborerende Vichy-regering secretaris-generaal van de politie van Bordeaux. Hij kreeg tien jaar gevangenisstraf, waarvan hij er maar drie uitzat.
De publieke aandacht voor dit bloedbad was aanzienlijk. Macron en diegenen die de veroordelingen van Israël doen uitgaan, moeten veel details van deze massamoord door de politie van Parijs gekend hebben.
Er zijn nog meer aspecten die bekeken zouden moeten worden wanneer men de Franse beledigende uitlatingen over Israël beoordeelt. Frankrijk is voor Joden het gevaarlijkste land van Europa. In de eerste plaats ligt dat aan de grote immigratie uit islamitische landen in het verleden; waarin het aandeel aan antisemieten tot de hoogste ter wereld behoort. Van de vijftien uit ideologische redenen vermoorde Joden in Europa – waarvan de daders, allemaal moslims, bekend zijn – werden er twaalf bij zes aanslagen in Frankrijk vermoord. De beide massale aanvallen door gewelddadige moslims op synagogen in de EU werden allebei in Frankrijk gepleegd, in Parijs en Sarcelles. Vele andere misdaden met antisemitische motieven werden door leden van de islamitische gemeenschap gepleegd.
Als gevolg daarvan hebben Joodse leiders geen totaal concept voor de toekomst van hun gemeenschap. In absolute begrippen, maar ook percentueel, is Frankrijk het Europese land met het grootste aantal in deze eeuw geëmigreerde Joden.
De regelmatige blootlegging van de voortdurende, schijnheilige belastering van Israël en het meten met twee maten van de kant van Frankrijk zal dit waarschijnlijk niet kunnen tegenhouden, maar het zou het voor de lasteraars minder lonend kunnen maken.
Bron:
https://heplev.wordpress.com
Door: Dr. Manfred Gerstenfeld
Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)
E.J. Bron 
Één op de vier Fransen is tevreden met Macron.
* / * /
Stommelingen zijn ’t allemaal !
Degenen die bij de peilingen grommen, zijn dat eigenlijk nog meer.
Maar die in ’t stemhokje zijn bang voor de terugkeer van “t onreine-beest”, om uiteindelijk toch op hem te stemmen.
De dingen zijn duidelijk.
Als hij zich weer verkiesbaar stelt, wordt hij herkozen.
Geeft hij ’t op, dan worden één van z’n klonen het die op dit moment een van zijn Ministers zijn.
Het wordt zoals we voor Hollande hadden voorspeld.
Nogmaals, de toekomst van ’n land ligt niet in de stembus……….
Volg de foto, bereid U op alles voor !
LikeLike
Dit is op toodlessss herblogd.
LikeLike
Niet on topic maar islamieten gerelateerd dus altijd on topic.
Dat WIJF is hier al eens eerder opgedoken, denk zelfs nog niet zo lang geleden, hier praat ze met meel in haar klep over islamieten terroristen (want ze wilt hun niet “beledigen”)
Kijk voor jullie zelf ik krijg een nare smaak in mijn mond als ik dat WIJF haar geneuzel hoor.
Madam de commissaris in Londen, de stad waar de islamieten welig tieren en de Britten er geen graten in zagen om een islamiet(en) infiltrant de burgemeester te laten worden.
Groot Brittagne wordt het eerste geislamiseerde land deze kant van de evenaar, heb dat al vele tientallen keren gepend, alle opportuniteiten zijn in dat land voorhanden, in Zweden nog niet.
PS dat WIJF (sorry meisjes op Bron’s blog… maar jullie weten vast wel wie ik die “titel geef 🙂 zal dan wel weten wat een uitwerp mechanisme is van een wapen maar ik zie ze graag een robbertje vechtende kerels scheiden 🙂 of bij riots vooraan staan in de linie 🙂
LikeLike
Tenen krommend maar ook walgelijk te zien hoe geweigerd wordt het beestje bij de naam te noemen. Het is de policor vuiligheid die een land naar de voert en niet de islamisten.
LikeLike
Hier nog twee vrienden voor het leven.
Jacques Chirac met zijn grote vriend Jasser Arafat
LikeLike
Frankrijk is een land waar communistische burgemeesters Palestijnse moordenaars van Joden tot ereburgers maken. Journalisten in Frankrijk zijn “bijna unaniem anti-Israël”. Voormalige Franse ambassadeurs publiceren regelmatig opiniestukken in Le Monde waarbij Israël het moet ontgelden. Ze noemen de afwezigheid van een staat voor de Palestijnen ongeveer het ergste wat er is, terwijl een opiniepeiling in juni 2015 uitwees dat een meerderheid van de Arabische inwoners van het oostelijk deel van Jeruzalem liever burgers van Israël worden genoemd dan in een Palestijnse staat te willen leven. Ze hebben geen enkele behoefte te leven in een staat waar het doden van Joden als hoogste prioriteit geldt. Voor de Franse ambassadeurs bestaan de Palestijnse messentrekkers en ander moorddadig tuig kennelijk niet. Ze klagen eindeloos over de moeilijke omstandigheden waaronder de Palestijnen moeten leven. Wat ze willen is dat Frankrijk onmiddellijk overgaat tot erkenning van een Palestijnse staat en alle landen van de Europese Unie dit volgen. Ook willen ze opschorting van de associatieovereenkomst tussen de Europese Unie en Israël en een einde aan de economische en wetenschappelijke samenwerking tussen de Europese Unie en Israël. Wat deze ambassadeurs voorstellen is niets anders dan het kweken van haat tegen de staat Israël en het aanwakkeren van antisemitisme. Het probleem is niet de Joodse “kolonisten” in wat men de Palestijnse gebieden noemt. Toen in 1964 de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie (PLO) werd opgericht in Cairo bestonden er nog geen Israëlische nederzettingen. Die bestonden niet vóór 1967 en was er derhalve geen enkele sprake van bezetting.
Bron: Franklin ter Horst.
LikeLike
Niet on topic maar islamieten gerelateerd dus altijd on topic
feministen (*) en islamisten een perfecte symbiose
(Komt van Bonni’s BNI)
(*) in de vorige eeuw, de Dolle Minas met hun tieten bloot dat was nog eens wat anders als deze huppeltrutjes die geilen op islamitische p(r)ik
.https://youtu.be/CQw3KSYD3ns
LikeLike
Het overheidsantisemitisme is sinds de affaire Dreyfuss nooit ver weggeweest in Frankrijk.
LikeLike
Mag ik die macron een klap op zijn bek geven? graag maar let op het land gaat totaal naar de knoppen.Als je zo een bek heb tegen Israel dan zal je er voor moeten boeten.
LikeLike
Macron charmant???? In geen tienduizend jaar wat mij betreft
LikeLike
Helène le Gal, het uiterlijk is een afspiegeling van het innerlijk
Nicolas Sarkozy noemt Netanyahu een leugenaar
LikeLike
Israel is de Westerse macht.
Regeringen koninkrijken en al wat tot diep in maatschappen is doorgedrongen wordt door Israel vnl Ashkenazies geleid cq gevoed.
LikeLike
Macron, is een aanhanger van de NWO, een duivelse organisatie. En dat verklaart alles over deze persoon.
LikeLike
Het verraad dat de Franse heersende elite pleegt tegenover haar eigen mensen is niet met Emannuel Macron of François Mitterand begonnen. Als men de Franse geschiedenis uitpluist, ziet men dat verraad is het leidmotief in de Franse geschiedenis. a) het verraad tegen Jeanne D’Arc, b) het verraad en vervolging van diverse groepen zoals de Katharen(12e en 13e eeuw), Waldenzen (12e en 13e eeuw, c) de slacht op de Tempeliers (1307 – 1312), d) de eeuwenlange verraadpraktijken van de katholieke Inquisitie, e) de praktijken van Kardinal Richelieus (1585 – 1642) ( “De Drie Musketiers”). Niet te vergeten de Bartholomeus Nacht (de slacht op de Hugenoten), veldmaarschalk Petain (1940 – 1945) en ga zo maar door. Frankrijk was eeuwenlang leverancier Nr. 1 van asielzoekers en vluchtelingen binnen Europa. In landen zoals Duitsland, Nederland en Engeland lopen talloze mensen rond, die Franse familienamen dragen, zonder Fransen te zijn. Ze zijn de nakomelingen van door de eeuwen heen gevluchte Fransen. Emmanuel Macron is in dat opzicht geen uitzondering op de regel. Frankrijk heeft een lelijke rol gespeeld na de “Zes Daagse Oorlog” (1967) en talloze conflicten in diverse regio’s in de wereld. Frankrijk was ook bezig tot laat in de 20ste eeuw met nucleaire experimenten in de Stille Oceaan, al was het land bewust van de schade aan het milieu en de immense gevaren dat deze experimenten met zich meebrengen. Frankrijk verraad haar eigen bevolking. Zij neemt als zoete koek de aanvallen van moslims op haar eigen bevolking w.o. aanvallen op kerken en terreuraanslagen. Op dezelfde wijze accepteert ze terreuraanvallen in landen zoals Israël.
Israël mag best Frankrijk beledigen zodra dit land toont overmatige bemoeienis met zaken die haar niet aangaan. Adviezen van notoire verraders mag men best in de wind slaan.
LikeGeliked door 1 persoon
Israël bestaat niet volgens Royal Quartz
Royal Quartz at Paris’ Orly Airport Wipes Israel off the Map
http://www.israellycool.com/2018/12/13/royal-quartz-at-paris-orly-airport-wipes-israel-off-the-map/
LikeLike