Democratieën op de intensive care

(Door: Dr. Hans-Jürgen Klose – Vertaling: E.J. Bron)

De Europese democratieën liggen al op de intensive care, omdat zij de tekenen des tijds niet hebben herkend.

De mensen zijn overal wakker geworden en vragen nu naar de legitimiteit van hun regeringen. Dat is geen fenomeen dat slechts beperkt is tot één land of een deel van de aarde – het is wereldwijd en is ermee begonnen vragen te stellen bij het model van de democratie. In het verleden vonden zulke overgangen d.m.v. putschen plaats – meestal militaire putschen, zoals in Egypte of in Thailand het geval was.

Overgangen zoals nu in Turkije laten zien dat de wereld zich behoorlijk snel neerlegt bij een autocratisch systeem. Of er ooit daadwerkelijk een poging tot een putsch in Turkije heeft plaatsgevonden, zullen we pas te weten komen wanneer de komende 50 jaar voorbij zijn. Er zijn veel aanknopingspunten voor dat de putsch-poging door Gülen-aanhangers slechts verzonnen is. Erdoğan heeft een feeling voor zijn landgenoten, maar ook voor internationale presentatie van zichzelf. Je kunt hem mogen of niet – voor Turkije was hij de redding, voordat ook zijn land het slachtoffer zou zijn geworden van de Brusselse democratuur. Voor het eerst treedt Turkije nu als zelfstandige macht op en heeft ambities om in de omgeving op te klimmen tot ordemacht. Aan de “gesimuleerde putsch” is, wanneer men de gebeurtenissen vanaf afstand bekijkt, zelfs de voorkeur te geven boven de daadwerkelijke putsch, alleen al omdat er minder bloed vergoten wordt en omdat instellingen van de staat behouden blijven.

Maar zelfs voor zoiets is het Westen te Verlicht en heeft het systemen gecreëerd om inspanningen tot verandering van de kant van de bevolkingen gewoon uit te zitten. Sinds het woord van de “Deep State” de ronde doet, wrijft de toeschouwer zijn ogen uit en vraagt hij zich af hoe lang hij wel niet geslapen heeft.

Europa heeft in de afgelopen jaren laten zien dat zij de gedwongen heerschappij door anonieme samenwerkende politieke groepen niet langer tolereert. Italië, Oostenrijk, Polen, Hongarije en de rest van de Visegrád-landen hebben laten zien dat een natie in verzet kan komen, hoewel de regeringen daar door onze zichzelf verheerlijkende pers als sociaal tuig worden voorgesteld.

En dan zijn we aangekomen bij een duidelijk wordend doodsignaal van de Europese democratieën, dat in Duitsland duidelijker naar voren komt dan elders. Dat doodsignaal van de democratie is de uitsluiting van nieuw opgekomen, onbelaste partijen van de macht en de stigmatisering als maatschappij vernietigende belangrijkste factoren. De pers treedt hier het bruutst op – zij bezit machtsinstrumenten en monopolies die teruggaan tot onze bezettingstijd.

In dit verband is de “alternatieve pers” bijzonder belangrijk. Elk tijdschrift, dat dapper en serieus over de daadwerkelijke politieke omstandigheden bericht, getuigt ervan dat de mensen bijgeleerd hebben. De staat in de staat ontmaskert zich deels zelf – maar onze alternatieve media trekken het vijgenblad weg.

Bron:
www.contra-magazin.com
Door: Dr. Hans-Jürgen Klose

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)