De splijting komt van links

Sebastina Kurz (ÖVP, links) en Heinz-Christian Strache (FPÖ) kunnen het nog steeds goed met elkaar vinden. 

(Door: Dr. Marcus Franz – Vertaling: E.J. Bron)

Bijna alle peilingen bewijzen het: ongeveer twee derde deel van de Oostenrijkse bevolking is tevreden met de regeringspolitiek. Dat is een indrukwekkend resultaat, want hoe groter de meerderheid is, des te duidelijker beeldt ze in de democratie de wil van het volk af. En deze wil van de meerderheid zou principieel geaccepteerd moeten worden.

Maar Oostenrijk is anders. Bij ons beweren de evenzo regenteske als hyper-moreel overkomende linkse journalisten en hun brave followers in de parlementaire oppositiepolitiek dat ons land door de ÖVP/FPÖ-regering gespleten zou worden en we daarom een stuitend confronterende, ja bijna gevaarlijke politieke situatie zouden moeten meemaken.

Onwaar en perfide

Deze bewering is natuurlijk pure onzin en het is perfide wanneer opiniemakers zo argumenteren. Het tegendeel is namelijk waar: verschillende politieke opvattingen leiden in een rijpe democratie niet tot een splijting van de samenleving, maar ze zijn er de essentie en grondvoorwaarde voor dat democratie überhaupt kan bestaan en functioneren. Slechts in een van boven gestuurde uniforme samenleving, zoals bijvoorbeeld in het maoïstische China het geval was, zijn verschillende wereldbeschouwingen verboden en daarom officieel niet aanwezig.

Houd de dief!

Die mensen, die het nu ononderbroken en huichelachtig bezorgd over de splijting hebben, doen niets anders dan op onoprechte wijze afleiden van hun eigen overtuigings-ethisch gemotiveerde en uiteindelijk totalitaire ideologie. Het voortdurende “Houd de dief!” in de richting van de regering moet de eigen onzuivere wensen van de kwaden verbergen en het volk onder algemene verdenking plaatsen: wie op de ÖVP of de FPÖ heeft gestemd, is een “rechtse” of zelfs een soort nazi en hoort in ieder geval bij de splijters.

Misbruik van de media

Voor deze boodschap en haar permanente verbreiding worden de zogenaamde kwaliteitsmedia en de publiekrechtelijke omroep regelrecht misbruikt, want daar zitten nog steeds de herauten van het humanitairisme, de trompettisten van de links-autoritair gedefinieerde sociale gerechtigheid en de pausen van de politieke interpretatiemacht.

Dat de mensen die echt zorgen voor een splijting bijna zonder uitzondering in de behoorlijk gekrompen linker heft van het rijk aan te treffen zijn, is daarom op het eerste gezicht niet goed te zien, omdat zij zich enerzijds gecamoufleerd hebben met de dikke mantel van de schijnmoraal en anderzijds het mediale netwerk een verdraaiing van de publieke opinie mogelijk maakt.

De gladjanussen en hun slachtoffers

En niet zo heel weinig mensen trappen in deze splijtingstruc. Dat is ook in de privésfeer waar te nemen. We kennen allemaal wel mensen die zich op een merkwaardige manier van iemand distantiëren, omdat zij zich door de splijtingspropaganda in de maling laten nemen en denken dat de ware moraal alleen maar links te vinden zou zijn en dat men zich daarom van de rechtsen zou moeten distantiëren. Daar komt bovendien nog bij dat diverse NGO´s en kerkelijke organisaties eveneens op het aambeeld van de splijting slaan en de democratische meerderheid een illegitieme houding in de schoenen schuift.

De finale moet nog komen

In zijn totaliteit werpt dit gedrag een heel slecht licht op de genoemde ware splijters: de linksen zijn bij gebrek aan overtuigende eigen politieke opvattingen niet meer in staat om kiezersmeerderheden voor zich te winnen. Daarom stellen ze nu alles in het werk om de politieke tegenstander te demoniseren en zijn kiezers slecht te maken. Dat is hun laatste en o zo ondeugdelijke wapen. Dat ze daarmee links uiteindelijk de das omdoen, schijnen ze namelijk nog niet begrepen te hebben.

Bron:
www.thedailyfranz.at
Door: Dr. Marcus Franz

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)