EU-fascisme: Weber plant supervisie voor weerspannige landen

(Vertaling: E.J. Bron)

Brussel – de EU-dictatoren laten hun hatelijke tronies zien. Zogenaamd zou het om de Europese waarden en grondrechten gaan, die uiteraard in Brussel vastgelegd worden. In werkelijkheid gaat dit nieuwe initiatief van de topkandidaat van de Europese Volkspartij (EVP) voor de Europese Parlementsverkiezingen, Manfred Weber (CSU), erom dat er een ondemocratisch gekozen supervisie geïnstalleerd moet worden, die kritische regeringen nog sterker disciplinair moet bestraffen dan tot nu toe al het geval was.

Weber wil het mechanisme veranderen waarmee de Europese Unie de rechtsstaat van lidstaten controleert. De zogenaamde Artikel-7-procedure, die gestart werd tegen Polen en Hongarije, zou weliswaar een sterk signaal afgeven, maar in de toepassing echter “een zeer grof geschut blijken te zijn, dat niet echt doelgericht en moeilijk te bedienen is”, schrijft Weber in een gezamenlijke bijdrage met de voormalige rechter van het hoogste federale Duitse gerechtshof Udo di Fabio voor de “Frankfurter Allgemeine Sonntagszeitung” (FAS). Bovendien zou het gevaar bestaan dat procedures betreffende de rechtsstaat in politieke twisten getrokken zouden worden.

Weber en Di Fabio stelden in plaats daarvan een “onafhankelijke raad van deskundigen” voor, die de omstandigheden in alle staten regelmatig controleert en een “objectieve beoordeling” voor sanctiemaatregelen levert. Daartoe moet de korting van toegezegde middelen uit de EU-begroting behoren. De beide schrijvers stellen een raad van deskundigen voor met niet meer dan negen leden: voormalige rechters van de hoogste nationale rechtbanken of van het Europees Gerechtshof.

De commissie dient politiek “pluralistisch uitgebalanceerd” samengesteld te zijn en voor een langere ambtsperiode worden gekozen. Om de twee jaar moet zij alle lidstaten met het oog op de onafhankelijkheid van hun justitie, hun vatbaarheid voor corruptie en mediavrijheid controleren. Ze moet verbeteringen voorstellen, maar ook consequenties als deze mislukken.

Bij “serieuze, zware schendingen” moet de betreffende lidstaat voor het Europees Gerechtshof gebracht worden. In het geval van een veroordeling moet de Europese Commissie sancties voorstellen, die alleen gestopt zouden kunnen worden door een meerderheidsbeslissing van het Europees Parlement of de Europese Raad. Zo´n procedure zou aanzienlijk afwijken van het op dit moment geldende procedé.

Tot nu toe kunnen sancties in de Europese Raad alleen maar unaniem (zonder de desbetreffende staat) besloten worden. Dat zou het voor Polen en Hongarije mogelijk maken om elkaar per veto te steunen. Dit vooruitzicht verlamt de procedure al in een vroeg stadium – tot nu toe heeft de Europese Raad zakelijk met de beide landen beziggehouden. Weber en Di Fabio schrijven over hun voorstel in de “FAS”: “Zo´n effectief controlemechanisme zou de EU een instrument geven om de erosie van structuren van de rechtsstaat snel en effectief tegen te gaan – gedepolitiseerd en op een steviger juridische basis in het kader van de Europese waarden en grondrechten.”

Ik weet al uit welke hoek de wind waait. Als er dan ook nog een EU-leger gereed staat om te worden ingezet, dan wordt de critici het vuur na aan de schenen gelegd. De man met de snor zou met zo´n grootheidswaanzin enorm blij geweest zijn.

Waar de reis in de EU naartoe gaat, ervaren we uit een commentaar in de “Süddeutsche Zeitung”:

Alle mooipraterij van de Hongaarse regeringschef ten spijt mag niet verdoezelen: de Fidesz-partij van Orbán behoort tot de destructieve krachten van de EU. De EVP zou haar eindelijk voor de deur moeten zetten.

Bron:
www.journalistenwatch.com

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)