Dreigt de Duitsers hetzelfde lot als de Armeniërs?

Screenshot_181

Armeense meisjes, door soldaten van het Jong-Turkse regime aan het kruis genageld. Vanwege hun geloof. Deze foto is afgrijselijk. Het is een van de zeldzame originele foto´s die door ooggetuigen in de jaren 1915 en 1916 uit Armenië konden smokkelen.

(Door: W. Schmitt – Vertaling: E.J. Bron)

24 april – herdenkingsdag van de Turkse volkerenmoord

De 24e april is de herdenkingsdag van de volkerenmoord door de Turkse veroveraars op de autochtone Armeniërs. Zou zo´n volkerenmoord door binnendringende veroveraars ook in Duitsland op de autochtone Duitsers denkbaar zijn?

PI News (2)

De Turkse volkerenmoord op de Armeniërs was de eerste door de staat georganiseerde volkerenmoord in de geschiedenis van de mensheid. Bovendien is deze volkerenmoord historisch belangrijk in zijn eigenschap als blauwdruk voor de latere volkerenmoord op de Joden: het aan de volkerenmoord op de Armeniërs ten grondslag liggende concept om een volk in de schaduw van een wereldoorlog volledig te vernietigen, diende Hitler zoals bekend als direct voorbeeld voor zijn eigen massamoorden (Citaat Adolf Hitler: “Wie heeft het nu nog over de Armeniërs?”).

Om de genocide op de Armeniërs te kopiëren, leek de nationaalsocialisten ook daarom zo´n aantrekkelijke verleiding, omdat de geallieerde overwinningsmachten van de Eerste Wereldoorlog de Turkse daders van de volkerenmoord grotendeels gespaard hadden en het vermoorden van meer dan een miljoen mensen voor bijna geen enkele van de betrokken moordenaars tot enige consequenties had geleid.

Deze fundamentele problematiek in de verwerking van de volkerenmoord op de Armeniërs, namelijk dat de Turkse – ook Koerdische en Arabische – daders hier grotendeels ongemoeid mee wegkwamen, was echter niet alleen gunstig voor de herhaling van zo´n volkerenmoord in de Tweede Wereldoorlog. De toenmalige niet-veroordeling van de moordenaars vergemakkelijkt het Turkse nationalisten tot op de dag van vandaag om de volkerenmoord op de Armeniërs in z´n geheel te ontkennen: geen proces, geen vonnis, dus ook geen misdaad, aldus de logica van de Turkse nationalisten.

In tegenstelling tot de genocide op de Joden, die ook juridisch uiterst intensief werd onderzocht, is de genocide op de Armeniërs daarom ondanks zijn directe voorbeeldfunctie voor de joodse Holocaust nu grotendeels uit het historisch bewustzijn van de mensheid verdwenen. Deze ontwikkeling kan men beklagen of schouderophalend accepteren, ze zou voor ons private dagelijks leven vermoedelijk niet de geringste betekenis hebben wanneer er in de afgelopen decennia niet in het kader van de omvolking-politiek miljoenen Turken in Duitsland gevestigd zouden zijn, waarvan een grote meerderheid de volkerenmoord op de Armeniërs zoals bekend niet alleen verdrongen heeft, maar zelfs geheel ontkent.

Zelfs dat zou ons echter tamelijk om het even kunnen zijn wanneer aan dit ontkennen niet een serie andere gedachteprocessen verbonden zouden zijn, waarover we ons zorgen zouden moeten maken: ontbrekend onrechtbewustzijn, ontbrekende empathie, ontbrekend berouw. Dit zou ons ook daarom zorgen moeten baren, omdat het – net zoals bij iedere gebruikelijke crimineel – met dit ontbrekende onrechtbewustzijn, ontbrekende empathie en ontbrekend berouw ook nog eens volledig ontbreekt aan alle geestelijk-morele drempels om de daad niet nog eens te herhalen.

Aan het eind van deze eeuw zullen er ongeveer 120 miljoen mensen in Duitsland leven, waarvan nog maar 20% Duitsers. De overige 80% zullen overwegend islamitische veroveraars zijn, met Turken, Arabieren en Koerden als de dominerende nationaliteiten. Parallel aan het aandeel in de totale bevolking zal zich ook de politieke macht naar deze drie volksgroepen verplaatsen – dus exact naar die drie volksgroepen, die destijds de volkerenmoord op de Armeniër planden en uitvoerden. Net zoals in de late 19e en de vroege 20e eeuw in het Ottomaanse rijk zullen dus aan het eind van de 21e eeuw ook in Duitsland een politiek-islamitische leidende klasse van Turken, Koerden en Arabieren en een resterende christelijke bevolking, in dit geval autochtone Duitsers, tegenover elkaar staan.

Politiek gezien zal deze bevolkingsconstellatie, wat zich nu al aftekent, eveneens door dezelfde conflicten als in het late Ottomaanse rijk bepaald worden: 1. Binnengedrongen veroveraars tegenover de autochtone oorspronkelijke bevolking, destijds de Klein-Azië binnengedrongen Turken tegenover de autochtone Armeniërs – Einde van de 21e eeuw de in Duitsland gevestigde Turken, Koerden en Arabieren tegenover de autochtone Duitsers. 2. Een in de staat en het bestuur dominerende mohammedaanse leidende klasse tegenover grotendeels machteloze christelijke kafirs, destijds Turken, Koerden en Arabieren als de machthebbers van het Ottomaanse rijk tegenover de christelijke Armeniërs – in het Duitsland van de late 21e eeuw dan eveneens Turken, Koerden en Arabieren tegenover de christelijke respectievelijk Verlichte resterende Duitsers.

Voor de Duitsers zal het dus aan het eind van de 21e eeuw de levenskwestie zijn of de dadervolkeren – Turken, Koerden, Arabieren – in een vergelijkbare ethnopolitieke situatie een andere “oplossing” van een in principe vergelijkbaar conflict zullen nastreven dan destijds – vooral omdat hen de toenmalige “oplossing”, namelijk om de christelijke autochtonen gewoon uit te roeien, op geen enkele wijze geschaad heeft en dat zij deze “oplossing”, vooral de hoofdverantwoordelijke Turken, ook achteraf nooit berouwd hebben.

Bron:
www.pi-news.net
Door: W. Schmitt

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)

Over E.J. Bron

www.ejbron.wordpress.com
Dit bericht werd geplaatst in "omvolking", "Religie van de vrede", "Weg met ons!", Arabieren, Armenië, asielwaanzin, Barbarisme, christenhaat, Christenvervolging, cultuurrelativisme, demoniseren, Dhimmitude, Duitsland, Eurabië, Genocide, Historie, Immigratie, Islam, islamappeasement, Islamisering, islamitische ideologie, islamofascisme, Islamofilie, Koerden, Krankzinnigheid, lafheid, landverraad, Moslims, Multiculti, nieuw fascisme, onwetendheid, Pacifisme, political correctness, Rotzakken, tolerantie/intolerantie, Turken, Volksvijandigheid, Zelfcensuur. Bookmark de permalink .

13 reacties op Dreigt de Duitsers hetzelfde lot als de Armeniërs?

  1. koddebeier zegt:

    Ze kunnen er op wachten !

    Like

  2. guusvelraeds zegt:

    De islam leert geen berouw en persoonlijke verantwoordelijkheid voor keuzen. Het begaan van zonden is de moslim vreemd behoudens het verstoten tegen islam wetten. De moslim is volledig ontslagen van eigen verantwoordelijkheid behoudens de plicht zijn leven in te richten naar de voorschriften van de islam. De islam leert totale onderwerping waarbij het bekritiseren van de cultuur vormende religie de islam taboe is. De islam déhumaniseert mensen die niet islamitisch zijn. Moslims krijgen dit met de paplepel ingegoten en krijgen simultaan geleerd dat zij de meest hoogstaande humane levensvorm zijn. Terreur en moorden en massa moorden die begaan worden in het kader van uitbreiding van de islamitische leefwereld zijn in opdracht gedaan en uitvoorbeeld van de profeet. Dit gegeven schakelt elke emotie die berouw en spijt kan inhouden met de slachtoffers op een zijspoor en zelfs dat nog niet eens. Er is helemaal geen berouw, geen empathie en geen verzachtende omstandigheid voor anders gelovigen. islamitische terroristen worden door het overgrote deel van moslims gerespecteerd en gelouwerd met eer, straatnamen en maandelijkse uitkeringen zoals bijvoorbeeld in de Palestijnse gebieden. Is dat niet hun deel dan toch op het minst een plek in het Paradijs.

    Dit is de oorzaak waarom er wereldwijd nooit solidariteits acties en bijeenkomsten gehouden worden door moslims voor slachtoffers van islam terreur.

    Er zij wel individuele moslims die meelopen in herdenking bijeenkomsten maar masale herdenkingen voor slachoffers van islam terreur georganiseerd door moslimorganisaties zijn tot nu niet bestaand.

    Dit kan ook niet want dat zou kanttekeneningen zetten bij de algemene opdracht van de islam.

    Dat mag niet en daarom komt het gewoonweg niet in hun hoofd omhoog dit te doen.

    Like

  3. bigljohn zegt:

    Dit lot van totale vernietiging wacht niet alleen de Duitsers, maar ALLE Europeanen. We zullen met zijn allen op een gruwelijke manier totaal verdwijnen. Gelijk die Armeense meisjes. En naderhand zal onze voormalige aanwezigheid tot zelfs in de geschiedenisboeken niet meer vermeld worden. Alsof er nooit Europeanen in Europa gewoond hebben. Als zouden de Arabieren en negers hier altijd al gewoond hebben. Wat een toekomstverwachting. Letterlijk de hel op aarde. Sta er maar niet teveel bij stil !

    Geliked door 1 persoon

  4. ronjaspers zegt:

    bigljohn.Jij kan het beter verwoorden dan ik,ik breng het minder subtiel.

    Geliked door 1 persoon

  5. Jules Vismale zegt:

    Gelukkig kunnen ze de genocide op de Armeniërs in 1915 ook niet langer ontkennen of in de doofpot blijven stoppen! Men gaat het wederom openlijk herdeken en de radicale islamieten in Turkije zullen dat nooit meer kunnen tegenhouden naar aanleiding van dit verhaal:

    Vandaag is het de 104e herdenking van de Armeense genocide

    Armeniërs herdenken jaarlijks de genocide op 24 april op de herdenkingsplaatsen die door de overlevenden in al hun gemeenschappen over de hele wereld zijn gerealiseerd.

    In april 1915 begon de Ottomaanse regering met de systematische decimering van haar Armeense burgerbevolking. De gruwelijke vervolgingen gingen met variërende intensiteit door tot 1923 toen het Ottomaanse Rijk ophield te bestaan en werd vervangen door de Republiek Turkije.

    De Armeense bevolking van de Ottomaanse staat werd geteld op ongeveer twee miljoen in 1915. Naar schatting één miljoen was toen in 1918 omgekomen, terwijl honderdduizenden dakloze en staatloze vluchtelingen waren geworden. Tegen 1923 was vrijwel de gehele Armeense bevolking van Anatolisch Turkije verdwenen.

    Het Ottomaanse rijk werd geregeerd door de Turken die gebieden hadden veroverd die zich uitstrekten over West-Azië, Noord-Afrika en Zuidoost-Europa. De Ottomaanse regering was gecentreerd in Istanboel (Constantinopel) en stond onder leiding van een sultan die de absolute macht had. De Turken beoefenden de islam en waren een krijgshaftig volk.

    De Armeniërs, een christelijke minderheid, leefden al ver voor WO I als tweederangsburgers onderhevig aan wettelijke beperkingen die hen normale garanties ontzegd. Noch hun leven noch hun eigendommen waren gegarandeerde veiligheid.
    Als niet-moslims waren ze ook verplicht om discriminerende belastingen te betalen en deelname aan de overheid te weigeren. Verspreid over het rijk, werd de status van de Armeniërs verder bemoeilijkt door het feit dat het grondgebied van het historische Armenië verdeeld was tussen de Ottomanen en de Russen.

    Toen de Eerste Wereldoorlog uitbrak in augustus 1914, maakte het Ottomaanse Rijk deel uit van de Triple Alliantie met de andere Centrale Bevoegdheden, Duitsland en Oostenrijk-Hongarije, en het verklaarde de oorlog aan Rusland en zijn westerse bondgenoten, Groot-Brittannië en Frankrijk.

    De Ottomaanse legers leden aanvankelijk een reeks nederlagen die ze goedmaakten met een reeks gemakkelijke militaire overwinningen in de Kaukasus in 1918 voordat de Centrale Bevoegdheden later datzelfde jaar capituleerden.

    Of het nu terugtrekt of vooruitgaat, het Ottomaanse leger gebruikte de gelegenheid van de oorlog om een onderpandcampagne van het bloedbad tegen de Armeense burgerbevolking te voeren in de regio’s waar oorlog werd gevoerd. Deze maatregelen maakten deel uit van het genocidale programma dat heimelijk werd aangenomen door de CUP en werd uitgevoerd onder de dekmantel van oorlog.
    Ze vielen samen met het grotere programma van de CUP om de Armeniërs uit te roeien uit Turkije en de buurlanden met het doel een nieuw Pan-Turaans rijk te creëren. In de lente en de zomer van 1915 werd in alle gebieden buiten de oorlogsgebieden de Armeense bevolking uit hun huizen gedeporteerd. Konvooien bestaande uit tienduizenden inclusief mannen, vrouwen en kinderen werden honderden kilometers in de richting van de Syrische woestijn gereden.

    De deportaties waren vermomd als een hervestigingsprogramma. De brutale behandeling van de gedeporteerden, van wie de meesten gedwongen waren naar hun bestemming te lopen, maakte duidelijk dat de deportaties hoofdzakelijk bedoeld waren als dodenmarsen. Bovendien verwijderde het beleid van deportatie de Armeniërs operatief van de rest van de samenleving en verwijderde ze grote massa’s mensen met weinig of geen vernietiging van eigendom.
    Het verplaatsingsproces diende daarom ook als een belangrijke kans die door de CUP werd georkestreerd voor het plunderen van de materiële rijkdom van de Armeniërs en bleek een moeiteloze methode om al hun onroerende goederen te onteigenen.

    De regering had geen voorzieningen getroffen voor het voeden van de gedeporteerde bevolking. De hongersnood vergde een enorme tol, omdat uitputting de ouderen, de zwakkeren en de zieken omver wierp. Deportees werd voedsel en water geweigerd in een weloverwogen poging om de dood te bespoedigen. De overlevenden die Noord-Syrië bereikten, werden verzameld in een aantal concentratiekampen, van waaruit ze verder naar het zuiden werden gestuurd om te sterven onder de brandende zon van de woestijn.
    Door methodisch georganiseerde deportatie, systematisch bloedbad, opzettelijke honger en uitdroging, en voortdurende brutalisatie, verlaagde de Ottomaanse regering haar Armeense bevolking tot een angstige massa van uitgehongerde personen wiens families en gemeenschappen in één keer waren vernietigd.

    De meesten van degenen die betrokken zijn bij oorlogsmisdaden ontkwamen aan gerechtigheid en velen werden lid van de nieuwe nationalistische Turkse beweging onder leiding van Mustafa Kemal. In een reeks militaire campagnes tegen Russisch Armenië in 1920, tegen de Armeense vluchtelingen die in 1921 naar Cilicia in Zuid-Turkije waren teruggekeerd, en tegen het Griekse leger dat Izmir had bezet, waar de laatste intacte Armeense gemeenschap in Anatolië nog steeds in 1922 bestond, voltooiden Nationalistische krachten het proces van uitroeiing van de Armeniërs door verdere uitwijzingen en moordpartijen.
    Toen Turkije in 1923 tot republiek werd uitgeroepen en internationale erkenning kreeg, werden de Armeense kwestie en alle aanverwante zaken van hervestiging en teruggave terzijde geschoven en al snel vergeten.

    In totaal wordt geschat dat tot een miljoen en een half Armeniërs omgekomen zijn door Ottomaanse en Turkse militaire en paramilitaire troepen en door wreedheden die opzettelijk zijn toegebracht om de Armeense demografische aanwezigheid in Turkije te elimineren.

    De overlevende vluchtelingen verspreidden zich over de hele wereld en vestigden zich uiteindelijk in een twaalftal landen op alle continenten van de wereld. Als triomferend in zijn totale vernietiging van de Armeniërs en ontheven van alle verplichtingen jegens de slachtoffers en overlevenden, heeft de Turkse Republiek een beleid aangenomen waarbij de beschuldiging van genocide werd afgewezen en werd ontkend dat de deportaties en wreedheden deel hadden uitgemaakt van een opzettelijk plan om de Armeniërs uit te roeien.

    Sommige Koerdische, Arabische, Turkmeense en Circassische stammen namen deel aan de genocide van de Ottomaanse (Turkse) overheid. Bovengenoemde stammen werden op smerige wijze gebruikt om deel te nemen aan de genocide. De Koerden geven hun rol toe en zijn eigenlijk de enige die zich oprecht hebben verontschuldigd. In sommige Turkse studies is de rol van de Koerden, Arabieren en Circassiërs en andere individuen benadrukt.
    Er is ook gemeld dat Turkije heeft geprobeerd de bewijzen constant te vernietigen en de studies met alle mogelijke methoden te verstoren. Hoe meer verantwoordelijke mensen, hoe minder verantwoordelijkheid voor hen.

    Thans is het echter helemaal onmogelijk om te beweren dat de Turken in 1915 de Armeniërs probeerden te vernietigen, gelijk aan dat wat de Japanners tijdens WO II in Zuidoost-Azië deden met Chinezen, Indonesiers, Koreanen, Europeanen, Australiërs, Amerikanen enz. en Adolf Hitler beweerde tijdens WO II al eens, op het moment dat hij miljoenen joden, Polen, Russen , Oekraïners e.v.a. ging uitroeien, dat hij dit feitelijk van de Turken afkeek!
    Hitler zei toen ook op een voorspellende manier: “Wie herinnerd zich thans nog de genocide op de Armeniërs tijdens WO I terwijl wij hier in Europa de joden uitroeien?”

    Like

  6. John van antwerpen zegt:

    Toevallig rijden vandaag 4 jonge Turken uit Den Haag zich te pletter.
    De Turkse gemeenschap is in rouw. Waren ze dat 113 jaar geleden ook m.b.t.
    hun barbarij ? Of nu; met trouwstoeten het verkeer ontregelen en levens gevaarlijk maken,
    op Erdogan stemmen en de Erasmusbrug bezetten. Je kunt niet blijvend de macho uithangen.
    1 van die inzittenden ging snel trouwen, mischien toch te vroeg gefeest ?

    Like

    • Jules Vismale zegt:

      Het was allang te verwachten dat asociale deelnemers aan trouwstoeten in het verkeer daar een keer voor worden bestraft! In Limburg zijn zelfs een heel stel weggebruikers met dergelijk tuig op de vuist gegaan die het hele verkeer in gevaar brachten door zich als zondagsrijders en wegpiraten te gedragen!
      Ik had zelfs al eerder vermeld dat zulk soort trouwstoeten hierdoor kunnen veranderen in ziekenwagen-stoeten of in lijkwagen-stoeten!

      Like

  7. Tijl Uylenspiegel zegt:

    Kennelijk een drukke maand qua herdenkingen, van de week kreeg ik een folder in de bus met een uitnodiging voor de herdenking van de proleet.
    Nou ja ik gok dat het deze maand is want er stonden maar vier woorden in het Nederlands; “Uitnodiging Programma Herdenking Proleet”
    Als datum werd opgegeven 22 nisan 2019 en er komen maar liefst twaalf sprekers, als dat geen dolle boel wordt !!
    Wist u trouwens dat handgranaten in Amsterdam slechts een schijntje kosten ?
    Voor een paar euro schijn je er al eentje te hebben.

    Like

  8. bozeoudeman zegt:

    Het wordt einde oefening voor alle oorspronkelijke in ieder geval West Europeanen, als zij zich niet snel ontdoen van dat deels politieke EU gepeupel dat hen terroriseert en naar de ondergang leidt.
    Roepen ‘boe crimineel dat mag je niet doen’, zet geen zoden aan de dijk.
    Noch dat witte marsen of plaatsen van waxinelichtjes dat doen.
    Ook herriedemonstraties zullen de moordbrigades die, door de zich laf in hun EU/VN kastelen verborgen houdende schurken uit vrijwel alle politieke gelederen, worden binnengesluisd niet doen stoppen.
    Enkel snelle arrestatie en berechting van deze schurken kan nog een positievere uitkomst brengen. Om daarna Europa opnieuw op te bouwen tot een Europa zonder islam: een Europa voor met name enkel Europeanen.
    Een Europa waarin bepaalde ideologieën die enkel uit zijn op vernietiging per definitie bij Grondwet verboden dienen te zijn. Hiervoor dienen de regels van democratie te worden aangepast.
    Laten we niet dezelfde fout maken die ze na WO2 hebben gemaakt door alle grote en kleinere oligarchen en aanverwanten weer op hun troontjes te laten plaatsnemen. Bij weer geen totale afrekening met alle schurken, zal alles na enkele decennia opnieuw de kop opsteken en komen we er nooit uit.
    Maar mag ik dit alles wel keihard zo zeggen, is dat is dan geen opruiing! Nee, dit is enkel het vaststellen van een bijna al voldongen feit en dit ook nog eens zeer duidelijk hypothetisch gesteld. En dan mag het, juridisch gezien!

    Like

  9. fleckie zegt:

    Op ejbron,3.6.2015, onder islamitisch onderwijs is pedagogisch onverantwoord,,( Archievenn Turkije open’. …….op 2.9.2016: onder ‘Knieval voor Turkije’.: ‘Duitsland gaat afstand doen van genocide erkenning’. *~*~*~*~*~*~*~

    Like

  10. Jan zegt:

    Duitsers bestaan niet want ze bestonden nooit

    Like

Plaats een reactie