Van het gas af en van het pad af

(Door: Ton van Kesteren)

De klimaatactivisten van GroenLinks en c.s. willen dat alle wijken van het gas af gaan, dat de auto’s elektrisch worden aangedreven, dat elektriciteit wordt opgewekt met zon of wind, en dat de warmtepomp ons huis gaat verwarmen. Want de uitstoot van CO2 moet naar bijna nul om de opwarming van het klimaat tot staan te brengen.

Naïef beleid, omdat het peperduur en technisch onuitvoerbaar is. Het elektriciteitsverbruik zal meer dan verdubbelen en de productie van elektriciteit voor de warmtepomp zal uiteindelijk een hogere CO2-uitstoot geven. Bestuurders jagen de argeloze burger op hoge kosten, terwijl het klimaat en het milieu er niets beter van worden. De zogenaamde energietransitie naar duurzame energie is misleidend, omdat de warmtepomp juist veel meer energie nodig heeft. Resultaten van allerlei onderzoeken wijzen uit dat warmtepompen leiden tot torenhoge energierekeningen, omdat het warmtepompsysteem namelijk heel veel stroom verbruikt. En dat de CO2-uitstoot in wijken met warmtepompen bijna 40% hoger is dan in wijken met HR-gasketels.

Het elektriciteitsnet wordt vanwege de warmtepomp vele malen zwaarder belast en de energierekening zal voor de inwoners honderden euro’s hoger uitvallen. Ook blijken warmtepompen nogal eens stuk te gaan, vooral in de winter. Dan zitten mensen soms letterlijk in de kou. Of in het donker, omdat de pompen zoveel elektriciteit gebruiken dat de verlichting uitvalt.

Burgers worden door het voorgenomen duurzaamheidsbeleid dus onnodig op hoge kosten gejaagd. De aanschaf en installatie van een warmtepomp kost een huiseigenaar namelijk een vermogen (ongeveer tussen € 10.000,- en € 15.000,-). Maar een warmtepomp rendeert alleen als een huis volledig is geïsoleerd. Dus als iedereen zijn huis geschikt wil maken voor een warmtepomp, dan zal men zelfs tussen de € 25.000,-  en € 60.000,- moeten investeren in een verbouwing (warmtepomp plus installatie, daksanering/dakisolatie, zonnepanelen, HR ++ glas, spouwmuurisolatie, speciale radiatoren, een ventilatiesysteem, vloerverwarming en overige kosten). Deze kosten verdient een gemiddelde huiseigenaar nooit terug. Een ‘investering’ die niet eens leidt tot lagere energielasten, maar tot aanzienlijk stijgende energielasten. Armoede en verpaupering liggen dus op de loer. De overheid doet hiermee aan peperdure symboolpolitiek die voor veel mensen zal leiden tot aanzienlijk koopkrachtverlies en vermindering van hun woon- en leefplezier.

De politiek heeft de illusie dat als de CV-gasketels in woningen worden vervangen door warmtepompen daarmee de CO2-uitstoot naar bijna nul kan worden gebracht. Opgedrongen duurzaamheidsbeleid, omdat de keuze om gas te blijven gebruiken nauwelijks mogelijk is. De politiek dwingt de inwoners om van het gas af te gaan. Men mag daarbij kiezen uit een aansluiting op een zogenaamd warmtenet of uit een warmtepomp met eventueel een extra kleine CV-ketel op groen gas, die moet zorgen voor extra verwarming in koudere periodes, als het -10 of -20 graden Celsius is.

Het verwarmen van huizen met bijvoorbeeld warmtepompen en het aanleggen van een warmtenet kost niet alleen heel veel geld, maar zal ook nog eens het energieverbruik met de factor 3 tot 5 doen toenemen. Nadeel van een warmtenet is dat het per saldo lagere temperaturen oplevert, en dat je de temperatuur in huis niet snel omhoog of weer omlaag krijgt. Bij lage temperatuur verwarming (zoals bij warmtenet en de warmtepomp) kun je namelijk niet snel je huis verwarmen. Daarom zul je de verwarming (zeker in oude en dus slechter geïsoleerde huizen) aan moeten laten staan om niet in de kou te zitten. En dat is een groot probleem in de praktische uitvoering van deze onzinnige energietransitie. Een warmtepomp verwarmt het huis met lauw water, waardoor er speciale radiatoren nodig zijn, de woning zwaar moet worden geïsoleerd en er vloer- of wandverwarming moet worden aangelegd. Overheidscampagnes om woningen te isoleren om daarmee energie te besparen zijn op zich een nobel streven. Maar als dergelijke campagnes bedoeld zijn om huizen uiteindelijk geschikt te maken voor de warmtepomp of een warmtenet, dan zijn de burgers weer terug bij af.

Realistisch beleid is dat we van het Gronings gas af gaan, maar niet van geïmporteerd gas uit bijvoorbeeld Noorwegen en Groot-Brittannië. Gas is namelijk een zeer schone brandstof en Nederland heeft het meest geavanceerde gasleiding-net van de wereld. Overal in Europa wil men aan het schone gas en is men bezig met het aanleggen van een gasleiding-net. Mensen krijgen zelfs subsidie om aan het gas te gaan. In Duitsland krijgt men € 750,- subsidie per huishouden als men zich aan laat sluiten op het gas. Maar in Nederland willen we er vanaf, en worden burgers die het schone en veel goedkopere gas willen blijven gebruiken uiteindelijk gestraft met extreem hoge belastingen op gas. Als de Duitsers subsidie krijgen om aangesloten te kunnen worden op het gasnet, waarom moeten de Nederlanders dan van het gas af? Dat we van het Groningse gas af gaan, is prima, want er is genoeg gas in Noorwegen. De politiek wil echter dat de ultramoderne kolen- en gascentrales gaan sluiten, terwijl de oude en vervuilende kolencentrales in bijvoorbeeld Polen open blijven en China zelfs talrijke kolencentrales gaat bouwen.

In Zutphen werd een redelijk moderne stadswijk gas-loos gemaakt. En uit dat project zijn zeer dure lessen geleerd. In deze woonwijk gaan zelfs stemmen op om de warmtepomp weer te vervangen door de betrouwbare en rendabele HR-gasketel. Een warmtepomp is nauwelijks rendabel, terwijl de oude vertrouwde HR-gasketel een rendement heeft van bijna 100%.

Het elektrificeren van de samenleving (incl. elektrische auto’s e.d.) zal een enorme impact hebben op het elektriciteitsnetwerk. De druk op de elektriciteitsvoorziening zal explosief toenemen. Overbelaste en oververhitte transformators zijn het gevolg, want aan de vraag naar elektriciteit zal dan nauwelijks kunnen worden voldaan. De enorme toename van het elektriciteitsgebruik (met factor 3-5) kan onmogelijk door windmolens en zonneparken worden geproduceerd. Kolencentrales en gascentrales zullen overuren moeten maken, ook al wordt het hele land en de hele Noordzee vol gezet met zonneparken en windmolens.

In Duitsland – dat de kerncentrales inmiddels heeft gesloten – zijn de oude bruinkoolcentrales weer opgestart om aan de gigantische vraag naar elektriciteit te kunnen voldoen. De milieubelastende bruinkoolwinning floreert daar als nooit tevoren en van CO2-reductie is in Duitsland uiteindelijk dus helemaal niets terecht gekomen. Hetzelfde zal in Nederland gebeuren. In ons land zullen de dan gesloten kolencentrales weer moeten worden opgestart om aan de gigantisch toegenomen vraag naar stroom te kunnen voldoen. Op termijn zullen alle kolencentrales en alle gascentrales hard nodig zijn om aan de toegenomen vraag naar stroom te kunnen voldoen.

Er zijn 2 soorten warmtepompen. De luchtwarmtepomp, die warme lucht uit de buitenlucht haalt. Deze werkt in feite als een omgekeerde airco. In de winter heeft men echter warme lucht nodig in huis, maar in de winter is de buitenlucht helaas KOUD. In de winter zal het verwarmen van een huis door een warmtepomp dus problemen op gaan leveren. De waterwarmtepomp werkt door warm water uit een put omhoog te pompen om een huis te kunnen verwarmen. Zo’n put die bij een woning wordt geslagen, is met name geschikt in een dunbevolkt gebied, omdat je in de stad namelijk in elkaars put kunt geraken. En dat is niet bevorderlijk voor de effectieve werking van een dergelijke pomp.

De overheid doet er dus verstandig aan om haar klimaatambities drastisch bij te stellen en zich primair te gaan richten op het isoleren van woningen en op energiebesparing. Het is goed dat mensen op vrijwillige basis hun woning energiezuinig willen maken, maar het gas-loos maken van een woning is onverantwoord. Voor het Gronings gas is namelijk een zeer acceptabel en betaalbaar alternatief voorhanden. Geïmporteerd gas kan geschikt worden gemaakt om in het bestaande gasleiding-net te kunnen worden getransporteerd naar de gebruikers. De energetische waarde van dat gas is hoog, het transport niet vreselijk duur en het is betrouwbaar en snel te realiseren. Dit in tegenstelling tot alle ‘duurzame’ alternatieven. Elektrisch koken gaat nog wel, maar je huis verwarmen met warmtepompen vergt wel het een en ander van de isolatie van de woning. Een regering heeft de plicht om de kosten en baten van het voorgenomen duurzaamheidsbeleid eerlijk uit te rekenen en te erkennen dat warmtepompen contraproductief zijn. Dat deze duur zijn en inefficiënt in aanschaf en in gebruik.

In de praktijk zijn warmtepompen al na vijf à zes jaar afgeschreven in plaats van na de gebruikelijke vijftien jaar. Een nieuwe pomp komt voor rekening van de bewoners zelf, bovenop hun eerdere investeringen en torenhoge energierekening. Nu wordt de mensen verteld dat door duurzaamheidsbeleid het milieu en je portemonnee worden gespaard, maar in werkelijkheid blijkt het tegenovergestelde waar te zijn. De energierekening van de bewoners zal honderden euro’s hoger uitvallen dan beloofd. De klimaatobsessie in ons land leidt tot onzinnige energiemaatregelen die geen enkele impact op het wereldwijde ’klimaatprobleem’ zullen hebben. Om het belachelijke duurzaamheidsbeleid worden we elders in de wereld zelfs uitgelachen. De politiek vindt dat we van het schone gas af moeten, terwijl in andere landen gasleidingen worden aangelegd. Ultramoderne kolencentrales moeten dicht, terwijl in andere landen nieuwe kolencentrales worden gebouwd.

Dat we de zogenaamde klimaatverandering met dergelijke maatregelen kunnen voorkomen, is een fabel. De menselijke invloed op klimaatverandering is evident, maar niet bepalend, want klimaatverandering is primair een natuurlijk proces. Wat we in Nederland gaan doen om het klimaat te redden, is dan ook zeer contraproductief. De Nederlandse burgers moeten er krom voor liggen en er worden miljarden aan gemeenschapsgeld voor uitgetrokken. Zinloze uitgaven voor maatregelen die geen enkele invloed hebben op het klimaat en die ten koste gaan van andere belangrijke opgaven zoals goede voorzieningen en zorg. Het argument dat Nederland het klimaat moeten redden, rechtvaardigt geen maatregelen die het milieu en de portemonnee van de Nederlanders onnodig zwaar belasten. Met zinloze windmolens, zonneparken en accu’s die na 15 jaar voor een gigantische hoeveelheid chemisch afval zorgen die nauwelijks is te recyclen.

Het voorgenomen klimaat- en duurzaamheidsbeleid is dus allesbehalve in het belang van de Nederlanders en hun kinderen en kleinkinderen. Een obsessieve overheid die van het gas af wil, is van het pad af.

Door:
Ton van Kesteren

Gemeenteraadslid, Statenlid en Lid Eerste Kamer
Partij voor de Vrijheid

(voor www.ejbron.wordpress.com)