Triomfator van de week: Donald Trump

(Vertaling: E.J. Bron)

Het had nauwelijks nog beter kunnen gaan voor de Amerikaanse president: van de impeachment procedure, waarmee de Democraten vanwege een futiliteit begonnen waren, is hij af – geen verhoor van getuigen, vrijspraak in de Senaat, waar zijn partij de meerderheid heeft, de linksen staan te kijk als de gedupeerden.

Hun woordvoerster, de woordvoerder van het Huis van Afgevaardigden Nancy Pelosi, kon het allemaal niet meer aan. Nauwelijks had Trump zichzelf in zijn toespraak over de staat van de natie – “State of the Union – uitvoerig bejubeld over zijn successen, of ze verscheurde demonstratief voor de camera´s zijn manuscript als een koppig klein kind. De beelden gingen de wereld rond – als gratis munitie voor de verkiezingscampagne voor Trump.

Dat de Amerikaanse Democraten het langzaam op de zenuwen krijgen, kun je hen nauwelijks kwalijk nemen. De president lijkt op dit moment alles te lukken, bij hen kleeft de pech als hondenstront aan de schoenen. Terwijl Trump bij de eerste voorverkiezingen in Iowa, waarmee traditioneel de race voor het presidentschap wordt geopend, onbetwist met een soevereine 97% de gedelegeerden van de Republikeinen inzamelde, brak bij de Democraten de tel-chaos uit; pas na twee dagen konden ze uitslagen leveren, en zelfs die waren tegenstrijdig.

De favorieten van de linkse mainstream – de radicale socialisten Bernie Sanders en Elizabeth Warren en de diep in het establishment verstrengelde Joe Biden – bleven in ieder geval met lege handen staan. Ook dit werd op een zilveren plateau geserveerd aan het team van de verkiezingscampagne van Trump: die willen het land leiden en krijgen na maandenlange voorbereiding niet eens een voorverkiezing voor elkaar.

Donald Trump is, net zoals destijds Ronald Reagan, zonder twijfel een van de meest onderschatte presidenten van de VS. Zijn strategie is slim: hij voert zijn projecten uit en maakt gebruik van het verzet uit het establishment door diens standpunten d.m.v. overdrijving in het absurde te trekken en zodoende te neutraliseren. Zijn tegenstanders in de politiek en de media doorzien het niet en zetten hem neer als “clown”, sukkel of idioot, terwijl hij zijn agenda volgt.

Op deze wijze heeft Trump stap voor stap zijn verkiezingsbeloftes waargemaakt: terugtrekking van de soldaten uit ideologische conflicten waar niets te winnen valt; opzegging van onvoordelige verdragen zoals het Parijse klimaatakkoord en de Iran-atoomdeal, Mexico ertoe dwingen om de illegale migratie in te dammen, China en de EU ertoe brengen betere handelsakkoorden af te sluiten, en terloops de economie weer op gang brengen.

Geen wonder dat ze hem haten. Een toppoliticus, die na de verkiezingen doet wat hij daarvoor heeft aangekondigd en zich aan zijn verkiezingsbeloftes houdt in plaats van ze te breken of te begraven – dat jaagt niet alleen de Merkel-getrouwe Duitse mainstream op stang. Als hij in november herkozen wordt, dan zouden de gezichten nog wel eens langer kunnen zijn dan vier jaar geleden. Het zal de triomfator een zorg zijn.

Bron:
www.deutschland-kurier.org

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)