LONGREAD: Hoe kan de corona-crisis opgelost worden?

(Door: “Weethetwel”)

De corona-crisis houdt de wereld in een ijzeren greep. De paniek is groot. Van alle kanten wordt geroepen dat er maatregelen genomen moeten worden en dat gebeurt ook, maar het ziet er naar uit dat het middel veel erger is dan de kwaal. De economie wordt onderuit gehaald en de vrijheid wordt de mensen ontnomen. Het zijn beiden doodzondes voor normaal denkende westerse mensen. De vraag is dan ook: waren er geen alternatieven die minder op paniek gebaseerd waren en méér op gezond verstand? Het antwoord luidt: zéker, die oplossingen zijn er. Maar ze zullen nóóit gevonden worden door beroepspolitici en ambtenaren. Daarvoor heb je creatieve geesten nodig en die vind je niet in die kringen.

Inhoud

1. Probleemstelling
2. Het alert zijn op virussen is al een verhaal apart
3. Draaiboek
4. Analyse van de corona-situatie ná half januari
5. Corona-hype en corona-paniek
6. Hygiëne gedragslijn.
7. Het virus is binnen. Wat nu?
8. Economie stilleggen
9. De corona-zieken zélf
10. Alleen ondernemerschap kan ons redden van corona
11. Lessen voor de toekomst

1. Probleemstelling

In januari 2020 kwam prominent in het nieuws dat er in Wuhan een gemuteerde versie van het corona-virus was opgedoken dat de nodige doden veroorzaakte. Vanaf het begin was wél duidelijk dat het níet verschrikkelijk dodelijk was en het géén virus was dat qua dodelijkheid vergelijkbaar was met Pokken, Pest en Spaanse griep, de nummers 1 t/m 3 van dodelijkste epidemieën op aarde. Dat leidde ertoe dat de Chinese machthebbers een weifelende houding hadden om groot alarm te slaan en toen dat gebeurde, was het wat de verspreiding van het virus betreft al veel te laat. Waarschijnlijk is het virus al in een vroeg stadium overgebracht naar andere delen op aarde en dan met name naar Noord-Italië. Daar heeft het zich ongebreideld kunnen ontwikkelen, omdat niemand er nog op lette. Toen de wereld ná het bekend worden van de epidemie méér hygiëne in acht ging nemen, was het op die plaatsen dus al te laat.

2. Het alert zijn op virussen is al een verhaal apart

Inmiddels zéér bekend is de uitspraak: “Virussen zijn de wapens van de toekomst”. Virussen zijn ongrijpbare, onzichtbare vijanden en dat maakt bestrijding heel moeilijk. Die onzekerheid maakt de mensen bang, zeker in onze maatschappij, omdat met de rationaliteit van de wetenschap óveral verklaringen en oplossingen voor zijn behalve voor zo’n vijand die jou kan pakken terwijl je het niet ziet of voelt. Het gevoel is een beetje vergelijkbaar met de angst voor, maar ook het magische van de atoombom zoals die in de tweede helft van de vorige eeuw werd gevoeld. Het op deze situatie zeer toepasselijke lied “De bom” van Doe Maar geeft dat gevoel prachtig weer. Wát gebeurt er als de bom valt, als het virus komt?

Het is een onderwerp dat zich zéér wel leent voor sciencefiction en gruwelfilms, maar de werkelijkheid kan vaak érger zijn dan de fictie. Het is allemaal niet uit te sluiten. Vandaar dat er op de wereld op diverse plaatsen áltijd rekening gehouden wordt met het érgste scenario: dat er een virus opduikt dat qua dodelijkheid weer kan zorgen voor een decimering van de bevolking. Als gruwelijke bijkomstigheid is het ook niet uit te sluiten dat dit een bewúst gekweekt virus is om zoveel mogelijk doden of verminkten te veroorzaken.

3. Draaiboek

In landen die voortdurend blootstaan aan agressie, zoals Israël en Rusland, is het een tweede natuur om zich op voorhand te wapenen tegen zo’n situatie. Er is een draaiboek dat ogenblikkelijk in werking treedt wanneer zich een calamiteit als deze voordoet. In het kort komt het erop neer dat deze landen zich onmiddellijk afsluiten van de rest van de wereld en dan de kat uit de boom kijken. Op zich zijn dat geen maatregelen die de economie grote schade toebrengen en ook niet het gevoel van vrijheid aantasten. Deze landen hebben een gezond nationaliteitsgevoel en zéker in moeilijke momenten is men één in het verdedigen van zijn land, zijn gezondheid en zijn cultuur. Hoe anders is het in Europa, waar men juist probeert het nationalisme uit te bannen en de mensen het gevoel te geven níet bij het land te horen.

4. Analyse van de corona-situatie ná half januari

Op het moment dat er alarm geslagen werd, was het virus al lang en breed over de wereld verspreid. Alleen Israël sloot alsnog meteen de boel af, sommige landen iets later en de rest van de wereld weifelde. Dat weifelen was niet zo vreemd, want het liet zich aanzien dat de dodelijkheid in ieder geval véél minder was dan de voorgangers SARS en Ebola. Het bleek ook spoedig dat veel mensen besmet werden en er nauwelijks last van hadden. En het genezen van de ziekte verliep ook best voorspoedig. Dat pleitte voor de gedachte van uitzieken en immuniteit opbouwen. Zo gaat het ook met griepvarianten die ieder jaar wisselen van samenstelling en waarvoor ook pas het jaar erna een entstof ontwikkeld is die dan weer meteen achterhaald is. In het achterhoofd was er ook de Mexicaanse griep uit 2009 die wél behoorlijk slachtoffers maakte,  maar waar geen buitensporige maatregelen werden genomen. Daar kwam bij dat een land als Zuid-Korea vanaf dag één dat het corona-virus bekend was door grootschalig onderzoek al spoedig vast kon stellen dat het overlijdenspercentage van de corona-zieken op 0,6 procent zou liggen. Dat is niet afwijkend van een stevige griep en in vergelijking met 2009 was dat geen buitensporig percentage. Deze gedragslijn zou dus gewerkt hebben, ware het niet dat er een corona-paniek ontstond.

5. Corona-hype en corona-paniek

Het corona-virus heeft geleid tot een mediahype van ongekende omvang. Geen enkel onderwerp heeft in zulk een korte tijd zoveel aandacht gekregen als het corona-virus. Daar had eigenlijk niemand op gerekend. Terwijl het een overzichtelijke situatie leek die zich op min of meer natuurlijke wijze zou oplossen, werd de paniek steeds groter. Onder aanvoering van de media werden door de publieke opinie oplossingen geëist. De verspreiding van het virus was inmiddels zó ver gevorderd dat maatregelen als het afsluiten van grenzen geen enkel effect meer zouden sorteren. Sommige landen hebben voor de bühne de grenzen alsnog gesloten zoals de VS en later Europa, maar het virus was al lang en breed binnen en dan moet je er intern in het land uit zien te komen. Daar was nooit over nagedacht en toen sloeg de paniek ook bij de bestuurders toe.

6. Hygiëne gedragslijn

De basis van de gezondheidszorg in de westerse wereld is de hygiëne. Het is vanzelfsprekend dat de mensen daar een opvoeding in krijgen. Met name in tijden van griep en epidemie is het noodzakelijk die voorschriften in acht te nemen. Was je handen en blijf uit de buurt van anderen als je iets onder de leden hebt. Om maar een paar voorbeelden te noemen. Het is voor de maatschappij van belang daar voortdurend over te communiceren, maar het voert te ver, véél te ver, om mensen collectief op te sluiten. In een maatschappij waar de overheid al lang geen grip meer heeft of wil hebben op misdaad en wetsovertreders is het niet te verteren onschuldige mensen op te sluiten, al is het in hun eigen huis. Hier geldt de eigen verantwoordelijkheid. Nét zoals je van een onverantwoordelijke automobilist alleen maar kunt hopen dat hij bij dat gedrag alleen zichzelf doodrijdt, kun je niet uitsluiten dat hij andere onschuldige weggebruikers treft. Zo zal iemand die zich niet aan de hygiënenormen wil houden in eerste instantie zélf ziek worden of zijn. Dat is éigen verantwoordelijkheid. Maar hij kan ook anderen treffen die daar niet om vragen. Dat kun je nooit regelen, waarbij aangetekend dat ieder zélf ook nog extra mogelijkheden heeft zijn eigen ruimte af te bakenen. Zo stom zijn mensen ook weer niet. Daarnaast moet er ruimte zijn voor een eigen interpretatie. Zo zijn er ook bij dit corona-virus mensen die zich zódanig hygiënisch gedragen dat ze bij anderen op de lachspieren werken, terwijl ze het heel serieus bedoelen. Laat ze in hun waarde, maar dring zo’n gedrag niet op aan anderen.

7. Het virus is binnen. Wat nu?

De inschatting en het onderzoek van de autoriteiten dat het in dit geval gelukkig een tamelijk onschuldig virus was, is terecht. Zou het een virus zijn geweest van het kaliber Spaanse Griep of Pokken was het gerechtvaardigd de hele wereld plat te gooien, want als de bevolking wordt gedecimeerd is er niets belangrijker dan te overleven en de rest doet er niet toe. Maar dat was nu niet het geval. Dat er zo’n mediahype zou volgen alsof iedereen zou kunnen sterven, was niet verwacht. In de hele paniek die volgde, waren er weinigen die het hoofd koel hielden. De aandacht ging er vooral naar uit: hoe houden we het virus tegen, hoe kunnen we het vertragen. Er was niemand die zich druk maakte over het ziekteverloop zélf en of het misschien mogelijk zou zijn de epidemie in goede banen te leiden. Het enige wat aandacht kreeg, was dat er gezocht werd naar een vaccin, maar de aandacht ging er voorál naar uit dat het vaccin er nog niet was en iedereen bij besmetting aan de goden was overgeleverd.

8. Economie stilleggen

In communistisch West-Europa, waar men inmiddels tot in het absurde gelooft in de maakbaarheid van de maatschappij, kwam men toen tot het verschrikkelijke idee de economie stil te leggen om zodoende de mensen minder met elkaar in contact te laten komen en zodoende verspreiding van het virus tegen te gaan. Waanzinnig stom om zoiets te verzinnen. Het is nog nooit vertoond een economie stil te leggen en daarna weer op te starten. Dat kan alleen verzonnen worden door mensen die óók de pretentie hebben dat ze de zeespiegel en de temperatuur op aarde kunnen regelen. Niet dus. Dat wordt zulk een verschrikkelijke mislukking. Voor miljoenen mensen zal hun leven definitief in negatieve zin veranderd worden. Wie stelt zich garant voor de zelfdodingen en de echtscheidingen? Dan geven de verantwoordelijken vrijwel zéker niet thuis. Maar in hun paniek hebben ze deze verschrikkelijke maatregel wél genomen.

9. De corona zieken zélf

Iets wat helemáál niet aan bod kwam, was het ziekteverloop zelf. Bekend was dat het sterftepercentage gering was, maar verder dan dat kwamen de verhalen niet. Uit contacten met artsen en verpleegkundigen die in de frontlinie werken, en dan met name op de Intensive Care afdelingen van de ziekenhuizen in Brabant en Limburg, blijkt dat het een ongekend ziektebeeld is met een enorme impact. Het betreft mensen in de leeftijd vanaf zo’n 50 jaar die naar adem snakkend op de eerste hulppost worden binnengebracht. De longfoto’s geven onbestemde beelden waar de doktoren geen raad mee weten. De enige plek die soelaas biedt, is liggend op de buik aan het beademingsapparaat. Het goede nieuws is dat er een redelijke kans is op herstel, het duurt alleen geruime tijd. In die tussentijd is de Intensive Care plek dus voor langere tijd bezet, terwijl we er maar 1150 in Nederland hebben, véél te weinig in het geval van zo’n calamiteit. En dan komen we aan een interessant gezichtspunt:

10. Alleen ondernemerschap kan ons redden van corona

In de Telegraaf van 20 maart schrijft Marian Zwagerman een column, waarin ze aangeeft dat de slimheid en intelligentie van ondernemers nog áltijd tot oplossingen heeft gevoerd. Terwijl haar collega’s zwelgen in sensatieverhalen zoals over de doden in Italië die naar verbrandingsovens gaan zonder er bij te vermelden dat begrafenissen verboden zijn, geeft zij precies weer waar hier de schoen wringt. Een kleurloze ambtenaar komt niet verder dan meer van hetzelfde. En op hetzelfde zit niemand te wachten. Want ook in dit geval wordt er naarstig gewerkt aan oplossingen. Ineens blijkt het aantal beademingsplaatsen in de ziekenhuizen spectaculair te kunnen groeien. Een Van der Valk hotel in Zuid-Limburg wordt één grote Intensive Care afdeling. Het hotel ligt toch leeg, corona weet u wel. De apparatuur komt er aan, want ondernemers en hun personeel werken desnoods dag én nacht om te leveren. In no-time wordt de staf van doktoren en personeel enorm opgeschaald, niet in het minst vanwege een andere instelling dan van negen tot vijf. Het is heftig, maar we zullen er komen.

11. Lessen voor de toekomst

Het lijkt zinvol goed na te denken over dergelijke calamiteiten. Het is toch een pleidooi terug te keren naar de natiestaat waar de bevolking trots op is en die men gezamenlijk wil verdedigen. Hoe absurd is het dat in Duitsland de grens gesloten wordt behalve voor gelukzoekers zonder paspoort. Die mogen binnen. Niet te verkopen aan de eigen bevolking. Een land als Israël zal wellicht zeer waardevolle adviezen kunnen geven. Dat zal zijn eigen economie nóóit kapot maken, onder geen enkele voorwaarde. Dat het in Europa wél gebeurde, tegelijk met de vrijheidsberoving van de bevolking, is onverteerbaar. Het getuigt van een enorme kortzichtigheid van wat zich hier bestuurder noemt. Ze hebben zich ontpopt als vijanden van het volk. Hun desastreuze beleid zal de komende jaren het leven van miljoenen mensen verwoesten.

Door:
“Weethetwel”
(voor www.ejbron.wordpress.com)