Kruitvat Libië: AFRICOM, Russische gevechtsvliegtuigen en een rampzalige geluidsopname

(Vertaling: E.J. Bron)

De VS overwegen om in het kader van hun militaire hulpprogramma voor Tunesië een extra brigade naar het Noord-Afrikaanse land te verplaatsen. De belangrijkste reden daarvoor zijn volgens Washington Rusland´s vermeende activiteiten in Libië.

Het United States Africa Command (AFRICOM) beschuldigt Rusland ervan militaire gevechtsvliegtuigen naar het Libische luchtmachtsteunpunt Al-Jufra gestuurd te hebben. DE commandant van AFRICOM, generaal Stephen Townsend, zei dat de vliegtuigen na hun start in Rusland een tussenlanding gemaakt zouden hebben in Syrië, waar ze, alvorens verder te vliegen naar Libië, “overgespoten” zouden zijn “om hun Russische herkomst te camoufleren”.

Op 30 mei gaf AFRICOM een verklaring uit, waarin Townsend tegenover de Tunesische minister van Defensie Imed Hazgui de bereidheid verklaarde om Amerikaanse veiligheidstroepen naar Tunesië te sturen. Tegelijkertijd uitte Townsend bedenkingen vanwege de vermeende Russische activiteiten in Libië.

In de afgelopen maanden begon Washington zijn ondersteuning voor de Libische regering in Tripolis, de “Government of National Accord” (GNA) te intensiveren, hoewel deze met radicaalislamitische krachten samenwerkt. De GNA-strijdkrachten bevinden zich in oorlog met het Libische nationale leger (LNA) van generaal Chalifa Haftar. Tegelijkertijd hebben de media bericht over een toenemende ondersteuning van Haftar door Rusland. De plaatsvervangend Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken voor Midden-Oosten Aangelegenheden, David Schenker, zei dat Haftar “geen flexibiliteit zou tonen om een wapenstilstand te bereiken”.

Volgens een onlangs uitgevoerd onderzoek van het zogenaamde “Syrische observatiepunt voor mensenrechten” vechten er op dit moment meer dan 11.000 huurlingen uit Syrië aan de kant van de GNA, waarvan inmiddels 279 in de strijd gesneuveld zijn. Deze jihadisten zouden vanuit het Syrische Idlib via de Turkse steden Gaziantep en Izmir naar Libië zijn verplaatst. De VN veroordeelden de toestroom van wapens en buitenlandse strijders naar Libië, maar de schendingen van het wapenembargo evenals het sturen van troepen uit Idlib naar Libië gaan desondanks gewoon door.

Een feit, dat de VN tot nu toe ongenoemd laten, is de verbinding tussen GNA-leiders en terroristische groepen. Enkele van de jihadisten die aan de kant van de GNA vechten, hebben nauwe contacten met de terreurorganisatie “Islamitische Staat” (ISIS). Op 28 mei publiceerde het “Syrische observatiepunt voor mensenrechten” een lijst van meer dan 50 met naam geïdentificeerde ISIS-leden in Libië. Een hele groep radicaalislamitische huurlingen, aangevoerd door een voormalige veiligheidsfunctionaris van ISIS, sloot zich volgens het onderzoek aan bij de strijd tegen de LNA in Libië aan. De aanvoerder, de voormalige veiligheidsfunctionaris Mohamed al-Ruwaidani, bezat daarvoor een hoge functie in de provincie Homs. Na de instorting van ISIS sloot hij zich aan bij de terreurorganisatie “Al-Nusra”.

Volgens informatie van de LNA-woordvoerder Ahmed al-Mismari heeft Turkije ongeveer 17.000 terroristen uit het Syrische Idlib naar Libië overgebracht, die allemaal in verbinding staan met de Moslimbroederschap, Al-Qaida of ISIS.

Aguila Saleh, de woordvoerder van het oppositionele Libische parlement in Tobroek, riep de VN-veiligheidsraad op om de erkenning van de in Tripolis gevestigde GNA-regering terug te trekken en een nieuw bestuur te installeren, dat alle Libiërs vertegenwoordigt. In een toespraak tot het Libische volk eiste hij eveneens Tripolis van “terroristische groepen” te bevrijden en de olie- en gasinkomsten van het land rechtvaardig te verdelen.

De nieuwste verklaring van de VS met betrekking tot de troepenversterking in Tunesië kan als ondersteuning voor de GNA-regering in Tripolis beoordeeld worden. Volgens een verklaring van de Amerikaanse ambassade in Libië van 22 mei van dit jaar zou GNA-machthebber Fayiz al-Sarradsch een “belangrijke bijdrage aan de bestrijding van het terrorisme en het bereiken van de vrede” leveren.

De verbindingen tussen Washington en Tripolis zijn niet nieuw. Al op 22 februari riep de minister van Binnenlandse Zaken van de GNA, Fathi Bashagha, de VS op om een steunpunt in het Noord-Afrikaanse land te installeren om de toenemende invloed van Rusland in Afrika terug te dringen. In maart benadrukte de Amerikaanse gevolmachtigde Joshua Harris dat de Amerikaanse ambassade zou willen samenwerken met Bashagha om de volledige invoering van de Amerikaanse uitvoerende verordening 13726 te garanderen, die sancties toestaat tegen personen die de vrede, de veiligheid en de stabiliteit van Libië bedreigen.

Binnen de GNA-nomenclatuur bevinden zich talrijke personen, die zowel nauwe contacten met Washington als met terroristische groepen onderhouden. Eentje van hen is de aanvoerder van de zogenaamde “Special Deterrence Forces RADA”- een radicaalislamitische militaire politie-eenheid van Tripolis, Abdul Raaouf Kara. De groep werkt als onafhankelijke eenheid van het ministerie van Binnenlandse Zaken onder minister Fathi Bashagha.

In mei 2019 ontvoerde deze groep twee Russische sociale wetenschappers in Tripolis, die sociologisch onderzoek deden. Maxim Shugaley en zijn vertaler Samer Sweifan werden gekidnapt en zonder officiële aanklacht gevangen gezet. De beide Russische wetenschappers werkten voor de Russische denktank “Stichting ter bescherming van de nationale waarden”. Alle pogingen van de stichting om door middel van gesprekken en onderhandelingen met de autoriteiten van de GNA een vrijlating van haar medewerkers te bewerkstelligen, mislukten.

Bij de ontvoering van de beide wetenschappers zou het zelfs om veel meer kunnen gaan, vermoeden deskundigen: het zou onwaarschijnlijk zijn dat de GNA-krachten zonder buitenlandse hulp zo´n operatie zouden hebben kunnen uitvoeren. Concreet wordt als mogelijke ondersteuner steeds opnieuw het CIA-kantoor in Tunis genoemd.

In de Arabische media ontplofte nu een bom: er dook plotseling een geluidsopname op. Daarop zijn de voorzitter van de GNA-staatsraad, Khalid al Mishri, en een medewerker van de Russische “Stichting ter bescherming van de nationale waarden” te horen. Thema: de voorwaarden voor de vrijlating van de beide ontvoerde sociologen.

Khaled al-Mishri bevestigt in het gesprek dat hij in staat zou zijn het lot van de Russen te beïnvloeden en hun terugkeer naar hun thuisland mogelijk te maken. Opdat dit echter zou kunnen gebeuren, zou Moskou zijn officiële standpunt met betrekking tot het conflict in Libië moeten wijzigen. Rusland zou de GNA ondubbelzinnig moeten ondersteunen.

Khaled al-Mishri: “Ik heb met Fayiz Sarradsch gepraat. Hij zei dat we ondertussen bewijzen en bekentenissen hebben dat de beide sociologen voor Saif al-Islam al-Gaddafi (de zoon van Muammar al-Gaddafi) werken. Bovendien proberen we te verhinderen dat deze zaak voor de rechter komt. Want als dat gebeurt, zal het moeilijk worden. Daarom zullen we ons best doen om het probleem op vriendschappelijke wijze op te lossen, zodat beide partijen er voordeel van hebben. Sarradsch wil Ruslan graag bezoeken, president Poetin te ontmoeten en van deze ontmoeting met de verklaring terug te komen dat Rusland de legitimiteit en de beslissingen van de VN-veiligheidsraad ondersteunt.”

Daarop antwoordt de medewerker van de stichting: “Rusland is tot neutraliteit verplicht. Zal geen kant van dit conflict ondersteunen. In Rusland wordt het bovendien als ongepast beschouwd om toe te geven aan chantage. U eist een ontmoeting met de hoogste leiding van Rusland.”

Ging het er bij de ontvoering van de beide Russische sociologen in werkelijkheid om Moskou te chanteren – met instemming van Washington en zelfs met hulp van de geheime dienst van het CIA-kantoor in Tobroek? En: mocht dat waar blijken te zijn, kan de regering in Tripolis dan überhaupt nog een respectabele partner voor de landen van de EU zijn?

Bron:
https://zuerst.de

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)