Ondertussen vloeit het blanke bloed

(Door: “eg regs”)

Kerwin Duinmeijer was 15 jaar oud toen op 21 augustus 1983 een nachtelijke straatconfrontatie voor hem noodlottig afliep. Frank Boeyen wijdde vervolgens een liedje aan het voorval, het idee voor een gedenksteen op de Dam is nog steeds actueel en tot op de dag van vandaag ‘eren’ Amsterdamse politici, etnische belangenorganisaties en beroepsagitatoren op 21 augustus zijn ‘nagedachtenis’.

Het toeval wil dat enkele jaren later Rotterdam werd opgeschrikt door meerdere ‘metromoorden’. Zoals later onomstotelijk kwam vast te staan, gepleegd door een neger die het expliciet gemunt had op blanke vrouwen. De herinnering aan deze slachtoffers wordt echter niet levend gehouden. Verre van dat. En het is zelfs niet zo zeer dat hun namen verbannen werden uit ons collectief bewustzijn, want zij waren sowieso nooit meer dan anonieme statistieken op een grafiek. Dit was de hoogste ‘eer’ die aan hen bewezen werd.

Zelfs als we de officiële lezing zouden volgen, namelijk dat Duinmeijer vermoord werd door een blanke racist – de ongemakkelijke bijkomstigheid dat de ‘dader’ in feite half-joods was, werd angstvallig onder het tapijt geveegd -, dan kunnen we in ieder geval vaststellen dat dergelijke incidenten van blank racisme kennelijk buitengewoon zeldzaam zijn. Anders hadden we heus wel een heleboel Kerwin Duinmeijers gekend.

Aan de andere kant was de haatdragende Surinamer in Rotterdam alles behalve een uitzondering. Zo herinner ik me een lijst die omstreeks 2005 circuleerde en waarin de allochtonen moordzucht in kaart werd gebracht. Toen al kwam men uit op een getal van ruim boven de honderd: Nederlandse blanken dus die in hun eigen land met hun levens hadden moeten betalen voor ‘inclusiviteit, gastvrijheid en diversiteit’. Toegegeven, de opstellers waren van het Constant Kusters-soort, maar persoonlijk heb ik hier geen enkele moeite mee. Als er immers niemand anders is die zijn handen wil branden aan deze materie, aan de realiteit, aan wat hier gaande is…

Over feiten gesproken trouwens: zelfs het meest bekende gezicht van ‘zinloos geweld’ – Joes Kloppenburg – bleek bij nader inzien ook te zijn opgeofferd aan de afgoden van massa-immigratie, rassenvermenging en veelkleurigheid. Nog een ongemakkelijke waarheid die het, uiteraard, verdiende om driftig te worden weggemoffeld.

Door:
“eg regs”
(voor www.ejbron.wordpress.com)