Bosnië-Herzegovina: Exodus van de christenen

Een van de laatste bolwerken van de katholieken in Bosnië-Herzegovina: het pelgrimsoord Medjugorje met de heilige Maria.

(Door: Bodo Bost – Vertaling: E.J. Bron)

Katholieken bedreigd – tienduizenden hebben hun thuisland al verlaten

Exact 25 jaar na het Akkoord van Dayton in de Amerikaanse staat Ohio dreigt de katholieke minderheid in Bosnië-Herzegovina volgens de kerkelijke hulporganisatie “Kerk in Nood” uit te bloeden. De helft van de katholieken heeft het land verlaten, radicale moslims zijn voor hen in de plaats gekomen.

Door het Akkoord van Dayton uit 1995 werd Bosnië in drie zones ingedeeld; eentje voor de Bosniakken, eentje voor Serviërs en eentje voor Kroaten. Ze waren alle drie weliswaar op papier gelijkberechtigd, maar interne spanningen en buitenlandse invloed zorgden er voor dat de islamitische Bosniërs zich in toenemende mate aan de islamitische wereld oriënteerden. De overwegend orthodoxe Serviërs zochten de steun van Rusland, terwijl de katholieke Kroaten weliswaar met Kroatië en Slovenië twee katholieke buren hebben, die zich echter net zoals de EU nauwelijks voor hen interesseren.

De publieke opinie in de wereld en het Internationaal Gerechtshof hebben weliswaar grote belangstelling getoond voor de bloedbaden op de islamitische Bosniakken in Srebrenica door de Serviërs, maar het onrecht dat ook de Kroaten werd aangedaan, zowel door de Serviërs als de Bosniakken, interesseert nauwelijks iemand. Terwijl er ook massaal Bosnische Kroaten werden doodgeschoten, waar “Kerk in Nood” nu aan herinnerde. Nu nog zijn veel voormalige Kroatische dorpen, die tijdens de burgeroorlog van 1991 tot 1995 verwoest werden, onbewoond.

De eens in de strijd tegen de orthodoxe Serviërs verenigde Kroaten en Bosniakken zijn al lang zelf vijanden geworden. De vijandigheid en wreedheid tegen de katholieke Kroaten gaat daarbij vaak niet uit van de autochtone Bosniakken, maar van hun te hulp geroepen islamitische geloofsbroeders uit Turkije en de Arabische landen, die naar het land zijn gekomen om een radicaal-islamistische agenda door te drukken.

Het aantal immigranten uit Turkije en de Golfstaten is in de afgelopen tien jaar snel toegenomen. Volgens een in 2017 opgesteld rapport van de Raad van Europa waren er in de afgelopen 20 jaar 245 humanitaire organisaties in Bosnië-Herzegovina werkzaam. Deze extremisten woonden grotendeels in de buitendistricten van de stedelijke gebieden. Daar waren ze uitermate welkom. De Kroaten echter, die er na het officiële einde van de oorlog mee begonnen naar hun dorpen terug te keren, werden vaak het slachtoffer van terreuraanslagen door islamitische extremisten.

Minder katholieken, meer moslims

Het doel van de islamitische immigranten was de toenemende radicalisering van de islamitische gemeenschap van Bosnië. Nu pas beginnen individuele autochtone moslims zich tegen de “geïmporteerde” radicale islamitische groepen te verzeten. De oproep van de organisatie van de Bosnische islamitische gemeenschap aan de immigranten om of te integreren of zichzelf te ontbinden, bleef tot nu toe zonder succes. De geradicaliseerde immigranten zouden ook een last kunnen worden voor de mogelijke EU-toetreding van het land. De meeste van deze geradicaliseerde moslims zijn ondertussen met autochtonen getrouwd en hebben de Bosnische nationaliteit, zodat men ze ook niet meer kan uitzetten.

De katholieke kerk van Bosnië had in de eindfase van het communisme veel aanhang gekregen door de “vermeende” Maria-verschijningen van Medjugorje in Herzegovina in de jaren-80. Medjugorje is tegenwoordig een van de grootste pelgrimsoorden van Europa, ook al werden de verschijningen nog steeds niet officieel door Rome erkend. In 1994 kreeg Bosnië voor het eerst met Vinko Puljic, de aartsbisschop van Vrhbosna-Sarajevo, een kardinaal. De katholieke bevolking van Bosnië-Herzegovina is echter onder hem sinds het begin van de Balkanoorlog gehalveerd.

Kardinaal Puljic klaagt over een “systematische achterstelling” van de katholieken tot op de dag van vandaag. Zij krijgen bijvoorbeeld geen restituties uit de onteigeningen van de communistische periode en bouwvergunningen krijgen ze slechts met grote obstakels en vertragingen – in tegenstelling tot de moslims.

Volgens informatie van de kardinaal van Sarajevo verlaten jaarlijks tot 10.000 katholieken Bosnië-Herzegovina. De hoofdstad was voor de oorlog zonder een kardinaal nog het thuis van ongeveer 35.000 Kroaten, nu met een kardinaal nog maar de helft. Alleen het aantal immigranten uit Turkije en de Golfstaten is in de afgelopen tien jaar snel gestegen.

Bron:
https://paz.de
Door: Bodo Bost

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)