Het keuren van eigen vlees

(Door: “bozeoudeman”)

Vermoedelijk zullen weinig rechters en openbaar aanklagers wakker liggen van onderstaand betoog van een waarschijnlijk in hun ogen obscure toetsenbordridder, want tenslotte bepalen zij wel wat kan en wat niet kan in deze enkel in naam nog democratie, waardoor de woede tegen dit soort bijna middeleeuwse regenteske magistraten en bestuurders groter en groter wordt.

Heeft iemand die aangeklaagd wordt voor bijvoorbeeld zakkenrollerij een juridisch gezien eerlijke en onafhankelijke kans op behandeling van de zaak als de persoon wordt aangeklaagd door een openbaar aanklager die voorzitter is of recentelijk nog voorzitter was van de pressiegroep “Verwijder alle zakkenrollers uit de maatschappij”? Ik betwijfel het. Iedereen is nu eenmaal mens, ook een openbaar aanklager, en heeft als mens bepaalde ideeën en emoties die soms niet makkelijk te vermijden zijn.

Om dus de tot aan de uitspraak en een eventuele strafrechtelijke veroordeling van de rechter aan toe via ons rechtssysteem onschuldige zakkenroller een eerlijke kans op onafhankelijke rechtspraak te geven, lijkt en is het niet meer dan logisch dat de vermoedelijk enigszins tot misschien wel heel erg vooringenomen openbaar aanklager deze zaak niet behandelt. Zoiets heet belangenverstrengeling buitensluiten.

Hetzelfde geldt of dient te gelden als er vriendschappelijke of geldelijke belangen kunnen gaan optreden of meespelen in de uitoefening van functies waarin mensen zo goed mogelijk onafhankelijk naar het handelen van een ander dienen te kijken. Maar vreemd genoeg mogen bij de gerechtelijke macht dus (soms) mensen zelf beslissen of zij ja of nee deze onafhankelijkheid nog bezitten c.q. nog kunnen waarborgen of dat zij de grens hiervan al gepasseerd zijn.

Een mooi voorbeeld was een van de rechters die was gekozen in de vervolgzitting tegen Wilders, die eerder in de pers had gesteld dat zij vond dat Wilders in eerdere instantie schuldig bevonden had moeten worden. Kan een aangeklaagde van zo een rechter nog wel een objectieve en onafhankelijke mening en uitspraak over zijn zaak verwachten? Naar mijn smaak een driedubbel nee!

Bovendien, kan die rechter zelf nog tot een objectieve mening komen als de rechter in kwestie weet onder een vergrootglas te liggen? Ook is de vraag naar mijn smaak terecht of het aan die persoon in kwestie zelf is of deze kan en mag besluiten over diens gewraakte onafhankelijkheid, oprechtheid en objectiviteit. Een rechter is ook maar een mens en tenslotte geen kassamedewerker die wellicht bij een fout een klant enkel wat geld kan kosten.

Toch is het raar genoeg binnen bepaalde beroepsgroepen zo dat de persoon in kwestie zelf over diens handelen inzake bovenstaande begrippen mag oordelen, gezien de rechter in het proces tegen Wilders en nu weer een openbaar aanklager die zaken behandelde die zij naar mijn smaak nooit had mogen behandelen, als men de onafhankelijkheid hoog in het vaandel heeft staan en men bij hoog en laag volhoudt belangenverstrengeling ten allen tijden buiten te willen sluiten.

In dat geval is het niet aan een persoon zelf om te oordelen of deze op het punt staat een grens te overschrijden, maar dienen er klip en klare regels te gelden die voor iedereen opgaan. Het is niet passend voor een persoon, die als voorzitter van een groep die maatschappelijk bepaald gedrag wenst te laten bestraffen, om tegelijkertijd een functie te bekleden waarin deze persoon anderen aanklaagt en zelfs een strafmaat voorstelt inzake overschrijding van de wensen en regels van haar club, dit is bijna wat men noemt ‘als slager het eigen vlees keuren’.

Door:
“bozeoudeman”
(voor www.ejbron.wordpress.com)