De vredespresident

(Door: “ARENT” – Vertaling: E.J. Bron)

Trump heeft zich uit de wereld teruggetrokken

Onder de Amerikaanse president Donald Trump zijn de VS ermee gestopt om de politieagent in de wereld te spelen. Ze zijn geen nieuwe oorlogen begonnen, hebben zich uit de wereld teruggetrokken en zelfs in meerdere conflicten bemiddeld. Met deze nieuwe, uitgesproken vreedzame politiek van de VS is niet iedereen het eens. Ze heeft Trump vele vijanden aan deze en de andere kant van de Atlantische Oceaan opgeleverd.

 

Inmiddels werd Trump al voor de Nobelprijs voor de Vrede genomineerd. En in tegenstelling tot zekere andere presidenten heeft hij hem daadwerkelijk verdiend.

Afgezien van het feit dat de VS onder zijn leiding uit conflictzones vertrokken zijn en hij het herhaaldelijk oneens was met de voorstellen van Bolton om in Iran, Noord-Korea, Syrië, Venezuela en diverse andere landen te interveniëren, heeft hij gezorgd voor vredesakkoorden tussen Israël en meerdere Arabische landen.

En ook in de VS zelf was Trump de garant voor vrede – hij heeft, tegen alle weerstand in, de grenzen van de VS versterkt, het binnensijpelen van radicale moslims een halt toegeroepen, ISIS en de Antifa tot terreurorganisaties verklaard, hen steeds opnieuw beschuldigd van antisemitisme en racisme.

En last but not least heeft hij het ook nog aangedurfd om de incompetentie van Merkel, Zweden en Engeland te bekritiseren – die in dezelfde periode door meerdere ISIS-aanslagen werden geteisterd.

Er bestaat een hele serie spelers, die om de meest verschillende redenen niet willen dat de VS zich, of het Westen in het algemeen, niet met de wereld bemoeien. Daar zitten deels ideologieën achter, deels realiteitsverlies, maar ook keiharde zakelijke belangen.

Er zijn enerzijds de globalisten, die dromen van een “globaal dorp” en lokale democratieën verachten. Zij hebben in de afgelopen decennia veel mooie resoluties, intentieverklaringen, pacten en internationale verdragen geschreven over hoe zij zich de wereld van morgen voorstellen. En nu dient iemand dat allemaal in te voeren, bij voorkeur natuurlijk de anderen.

De lokale democratieën zijn daarbij eerder lastig, want die zijn immers nooit akkoord gegaan met dat alles. En bovendien is er natuurlijk ook veel geld nodig, vooral echter een goed leger en soldaten, die de krankzinnige ideeën van wereldvreemde idioten ook in Syrië en aan de Hindoekoesj moeten verdedigen. Daar moeten, als het aan de globalisten ligt, toch alsjeblieft Amerikaanse, Franse en Duitse soldaten hun leven verliezen – terwijl in Europa ondertussen ISIS en links-extremisten de deur bij elkaar platlopen.

In werkelijkheid is de vreedzame, gematigde politiek van Trump, in verbinding met zijn succesvolle economische politiek, zijn pogingen om grote concerns à la Google, Amazon en Facebook aan banden te leggen en zijn invoering van langjarige linkse (!) wensprojecten zoals de afschaffing van TTIP en de invoering van invoerrechten, dusdanig populair, dat de resultaten in de peilingen in het begin van het jaar steeds verder stegen.

Een tweede ambtsperiode van Trump lijkt al een uitgemaakte zaak – een catastrofe voor de Democraten, die jarenlang geprobeerd hadden de verkiezing van Trump ongedaan te maken en er nauwelijks twijfel over lieten bestaan dat zij niets over hebben voor “democratie”.

Dus toen greep men naar geweld: men wakkerde etnische conflicten aan onder het voorwendsel tegen “politiegeweld” te willen demonstreren. Wat volgde, was een unieke serie plunderingen en moorden – ook op zwarte politieagenten – in ontelbare Amerikaanse steden. Zelfs “linkse” kranten moesten op een gegeven moment over het geweld berichten – en bedeesd toegeven dat er aan de top van “Black Lives Mater” extremisten en racisten zouden staan, die veel erger waren dan welke Amerikaanse politieagent dan ook ooit zou kunnen zijn.

Dom genoeg hebben de Democraten daarmee hun vingers verbrand – ze krijgen hun nieuwe goede vrienden niet meer onder controle. Deze week nog werden weer twee politieagenten bij een BLM-demonstratie neergeschoten. En met het oog op zulke toestanden stijgt de instemming voor Trump zelfs onder Hispanics en zwarten – want niemand heeft er zin in dat zijn eigen winkel in brand wordt gestoken of om op straat doodgeschoten te worden, alleen opdat de Democraten een verkiezing winnen.

De mensen willen gewoon alleen maar in vrede leven. Ze willen noch in een oorlog aan de Hindoekoesj de dood ingejaagd worden nog ten strijde trekken in een oorlog in hun stadwijken. Ze willen een goede baan en een leuk huis.

De beelden van de BLM-demonstraties zijn ontmaskerend: mensen zitten rustig op het terras van een café aan de straatrand, ze lezen een boek of roken een sigaret – en dan worden ze door demonstranten uitgescholden en bedreigd daarmee op te houden en mee te marcheren. Want om als zwarte voor Trump te zijn of gewoon alleen maar in alle rust een kop koffie te drinken, zoiets kan je in de VS in 2020 ondertussen je leven kosten.

Men zou zichzelf niets wijs moeten maken: mocht Trump in november nog een keer winnen, dan zullen de links-extremen dat niet accepteren. Ze zullen opnieuw plunderen en mensen vermoorden – ook en juist politieagenten en zwarte aanhangers van Trump.

En de Duitse kranten zullen applaudisseren. Want zoiets als vrede en een goed functionerende rechtsstaat – dat willen ze simpelweg niet.

Bron:
www.pi-news.net
Door: “ARENT”

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)