Migranten komen naar Italië om te bevallen: “Hier is alles gratis”

(Vertaling: E.J. Bron)

Naar Italië om te bevallen. Het royale Italiaanse gezondheidsstelsel biedt deze garantie voor buitenlandse vrouwen. Concreet gaat het om een soort snel weerzien met de echtgenoten, die normaal gesproken in Italië werken. Een weerzien, dat een paar weken duurt, net genoeg tijd om aanspraak te maken op de medische diensten, voordat ze naar hun land van herkomst, meestal naar Egypte, terugkeren.

In Italië zijn 20% van de bevallende vrouwen niet-Italiaanse moeders. In het noorden van Midden-Italië bedraagt dit percentage 25%, in Lombardije 30%. De buitenlandse moeders zijn in 25% van de gevallen Afrikaanse vrouwen.

In veel gevallen gaat het daarbij om niet in Italië gevestigde vrouwen, maar om “geboortetoeristen”: dankzij de Stp-kaart (Straniero temporaneamente presente = buitenlander die zich tijdelijk in Italië ophoudt), die aan buitenlanders – ook aan illegale immigranten – het recht op welke vorm van medische behandeling geeft, dringend of niet, levensreddend of routinematig, met gegarandeerde anonimiteit.  

Tot de medische verrichtingen, die ook gegarandeerd worden aan buitenlandse staatsburgers die niet staan ingeschreven in het Italiaanse gezondheidssysteem, behoren ook die verrichtingen die nadrukkelijk voorzien in de bescherming van zwangerschap en moederschap. De directrice van de gynaecologische afdeling van een belangrijk ziekenhuis in Milaan bevestigt hetgeen in de praktijk gebeurt: de vrouwen, die bevallen, komen meestal vlak voor de blije gebeurtenis, vaak in begeleiding van hun man, en laten meestal geen papieren zien, maar verzoeken tot de geboorte verzorgd te worden. De Italiaanse arts moet hen nu helpen door binnen enkele dagen allerlei onderzoeken te doen, een plek voor hen te vinden en uiteraard probeert complicaties of problemen te vermijden, ook in de context waarin het ontbreekt aan objectieve diagnoses en de anamnese moeilijk is, omdat de vrouwen over het algemeen geen woord Italiaans spreken (het personeel maakt gebruik van een telefoonvertaler om met hen te praten).

In veel Afrikaanse landen is de bevalling in het ziekenhuis een luxe, die betaald moet worden. Als er open grenzen zijn, is het logisch dat de mensen de plek kiezen waar ze niets hoeven betalen en waar de beste artsen zijn.

Het zijn niet alleen maat de bevallende vrouwen. Italië staat “buitenlanders, die zich irregulier op het staatsgebied ophouden” een bevoorrechte en exclusieve behandeling toe; ze zijn gegarandeerd van medische verrichtingen, waarvan de Italianen alleen maar kunnen dromen.

Alles wat ze nodig hebben, is de al genoemde Stp-kaart, die de weg voor hen effent naar de medische verrichtingen van een van de beste gezondheidszorgsystemen van de wereld.

Deze verrichtingen gaan veel verder dan een dringende of absoluut noodzakelijke ambulante of stationaire verzorging. Bijvoorbeeld een bezoek aan een diabetesarts voor bloedsuiker, of röntgenopnames van de borst of gebitsbehandeling.

Het gaat om protheses, brillen en welke gratis medische hulp dan ook; om maar helemaal te zwijgen van het helemaal niets hoeven betalen voor medicijnen.

De Stp-kaart kan aangevraagd worden bij elke lokale geneeskundige dienst (Azienda sanitaria locale). De kaart is 6 maanden geldig, maar “te verlengen”. Buitenlanders die zich irregulier in het land ophouden, kunnen zelfs eisen dat deze kaart wordt afgegeven zonder hun voor- en achternaam.

En over het algemeen staan de Italiaanse artsen alles toe, om maar niet van racisme beschuldigd te worden: directe afspraken, korte wachttijden, blanco recepten…

(Bron: “VoxNews”)

Bron:
unser-mitteleuropa.com

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)