De onmenselijke routine

(Door: Dieter Stein – Vertaling: E.J. Bron)

“Islamistische” terreurserie

Het bloedspoor van de “islamistische” terreur zet zich verder voort. In de avond van 2 november mondde het in Wenen uit in de jongste aanval, waarbij een “islamist” vier mensen vermoordde en talrijke anderen verwondde. Van de kant van de politiek verantwoordelijken heeft zich een onmenselijke routine ingesteld, waarmee op zulke moorden gereageerd wordt. Bijna gelijkluidende tweets en persmededelingen worden afgedraaid, waarin kond gedaan wordt van “droefenis en onthutsing”.

Typerend de Duitse voorzitster van de Europese Commissie, Ursula von der Leyen, die zei dat Europa “in volledige solidariteit aan de kant van Oostenrijk staat – we zijn sterker dan haat en terreur”, zonder daarbij de “islamistische” motieven ook maar met één woord te noemen.

Politiek gaat lijdzaam over tot de orde van de dag

Zelfs wanneer zich inmiddels meer politici verwaardigen om het “islamisme”, de “politieke islam”, als tegenstander bij de naam te noemen, bijvoorbeeld bondskanselier Merkel na de terreuraanval in Wenen – dan blijft het toch bij woorden en intentieverklaringen.

Daarna gaat de politiek lijdzaam over tot de orde van de dag. Zelfs de brutaliteiten van de Turkse president Erdoğan, die de Franse president Macron vanwege diens oorlogsaanzegging aan het “islamisme” quasi voor gek verklaarde en daarmee geweldplegers aangemoedigd heeft, kregen geen robuust antwoord.

De slachtoffers van het “islamisme” in Europa worden cynisch als nevenschade afgeboekt van een politiek, waaraan men vooral in Berlijn onverbiddelijk wil vasthouden: het bepleiten van open grenzen, het absurde idee om gegroeide natiestaten te vervangen door multiculturele samenlevingen, de ongebreidelde illegale migratie vooral uit het islamitisch gebied van Noord-Afrika en het Arabisch schiereiland.

De druk moet toenemen

Om consequenties te trekken en de terreur van zijn fundament te beroven, zou een fundamentele remedie betekenen om te breken met de politiek van de afgelopen decennia en afscheid te nemen van de levensleugen van een multiculturele utopie. Dat willen onze politieke elites op dit moment niet – tenzij ze hiertoe massaal door de realiteit gedwongen zouden worden.

In Duitsland is het op dit moment volledig denkbeeldig dat er een koerswijziging komt, want CDU/Groenen, waar we dankzij Merkel en Söder, gesouffleerd door toonaangevende media, naartoe gaan, heeft een solide meerderheid.

Als men de grenzen zou willen sluiten, afgewezen, tot vertrek verplichte asielzoekers in arrest zou willen nemen en hun terugname door tot nu toe niet samenwerkende landen van herkomst d.m.v. economische druk zou willen afdwingen, dan zou men tegelijkertijd bereid moeten zijn het aan te leggen met een overmachtige asiellobby, waaronder de kerken, die smokkelschepen in de Middellandse Zee financieren – via welke bijvoorbeeld de moordenaar van Nice naar Frankrijk geraakte. Tot deze cultuurstrijd is het laffe goede milieu niet bereid. Dus moet de druk nog meer toenemen.

Bron:
jungefreiheit.de
Door: Dieter Stein

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)