Afghanistan: Taliban na aftocht van de troepen voor hernieuwde machtsovername

(Door: Michael Stürzenberger – Vertaling: E.J. Bron)

Er is geen fantasie voor nodig om te vermoeden wat er in Afghanistan gebeurt wanneer in de herfst de troepen van de VS Afghanistan volledig hebben verlaten. Als uiterste datum hebben de Amerikanen typisch genoeg de 20^e herdenkingsdag van de tot nu toe grootste terreuraanslag van de politieke islam op 11 september 2001 uitgekozen, die maatgevend vanuit Afghanistan gepland werd.

Omdat de VS het veruit grootste aantal troepen in Afghanistan hebben, heeft een verder verblijf ook voor de NAVO, gezien vanuit de veiligheidsaspecten, ook geen zin meer. In de komende maanden zullen ook haar soldaten zich langzamerhand terugtrekken.

Deskundigen zoals Simon Diggins, de voormalige Britse militaire attaché in Kaboel, vrezen dat een aftocht de Taliban “groen licht voor de overname” geeft. De Allah-strijders zullen onmiddellijk gebruikmaken van het ontstane machtsvacuüm.

Dan wordt Afghanistan waarschijnlijk weer een islamitische staat met de strenge sharia als wetgeving. Vrouwen zullen dan de weinige rechten, die zij onder de huidige regering met ondersteuning van de geallieerden hebben gekregen, weer kwijtraken. Leraressen op scholen zullen dan zeer snel tot het verleden behoren, want de Taliban verbiedt vrouwen te werken. Meisjes mogen dan ook alleen nog maar tot hun 8^e naar school. In die periode wordt aan hen alleen maar de inhoud van de koran onderwezen.

Wikipedia heeft gedocumenteerd wat de Taliban gedurende zijn heerschappij aan vrouwen heeft voorgeschreven:

• Vanaf de leeftijd van 8 jaar mogen meisjes geen direct contact meer hebben met mannen die geen bloedverwanten of aangetrouwd zijn.
• Vrouwen mogen niet zonder een mannelijke bloedverwant en zonder boerka de straat op.
• Ze mogen geen schoenen met hoge hakken dragen, opdat geen enkele man de stappen van een vrouw kan horen en daardoor opgewonden kan raken.
• Ze mogen niet hardop spreken in het openbaar, opdat geen vreemdeling de stem van een vrouw moet horen.
• Alle ramen op de begane grond of op de eerste verdieping moeten beschilderd of bedekt worden, opdat vrouwen vanaf de straat niet gezien kunnen worden in hun woningen.
• Het fotograferen of filmen van vrouwen is streng verboden, evenals het tonen van afbeeldingen met vrouwelijke personen in tijdschriften, boeken, kranten, winkels of thuis.
• Vrouwen mogen niet op het terras of het balkon van hun woning of huis komen.
• Vrouwen mogen niet optreden voor de radio, op tv en openbare bijeenkomsten.
• Ze mogen geen nagellak dragen en ook geen kleurige kleding dragen, omdat dit als seksueel aantrekkelijk wordt beschouwd.

Een decreet van de Taliban uit het jaar 1996 luidde:

“Wanneer vrouwen zich met moderne, versierde, strakke en prikkelende kleding buiten hun huis laten zien, zullen ze door de islamitische sharia verdoemd worden en komen ze nooit in de hemel.”

Motorrijden of fietsen is voor vrouwen ook verboden. Ze mogen zonder hun man geen taxi gebruiken. De Taliban heeft ook gescheiden busdiensten ingevoerd, zodat mannen en vrouwen zich niet in dezelfde bus bevinden.

De gedwongen terugtrekking van de vrouwen veroorzaakte tijdens de heerschappij van de Taliban in het islamitisch emiraat Afghanistan van 1996 tot 2001 vaak stress, isolatie en depressies. Volgens Wikipedia bleek uit een peiling onder 160 vrouwen dat 97% symptomen van een zware depressie bezaten. 71% klaagde over een verslechtering van hun lichamelijk welbevinden.

De schrijfster Latifa uit Kaboel schreef in haar boek “Mijn verboden gezicht: opgroeien onder de Taliban”, dat in maart 2002 werd gepubliceerd:

“De woning lijkt op een gevangenis of ziekenhuis. De stilte drukt zwaar op ons allen. Omdat niemand van ons iets doet, hebben we ook niets om over te praten. Niet in staat om onze gevoelens prijs te geven, trekken we ons in onze eigen angst en wanhoop terug. Omdat we allemaal in hetzelfde zwarte gat zitten, is het zinloos om steeds maar weer te herhalen dat we niet helder kunnen zien.”

De “Frankfurter Rundschau” publiceerde op 28-01-2002 een boekbespreking:

“Deze biografie van de 21-jarige Afghaanse, die tegenwoordig in ballingschap in Parijs woont, is een gevoelig bericht van een vrouw uit de stad, die door de intocht van de Taliban uit een modern leven in de gevangenis terechtkomt. De samen met een journaliste geschreven levensbeschrijving maakt op indringende wijze duidelijk hoe abrupt het leven van een moderne teenager onder de geweldheerschappij van de Taliban veranderde.”

Dit zowel opzienbarende als schokkende boek werd in 2003 in het Duits uitgegeven. Uit de recensie van de cultuursite “Perlentaucher”:

“Eerst verzet Latifa zich tegen de door de Taliban uitgevaardigde voorschriften, maar haar ontsteltenis over de nieuwe onvrijheid maakt weldra plaats voor panische angst. Want stokslagen voor het kleinste vergrijp en openbare vernederingen onderbouwen de rabiate heerschappij van de Taliban. Latifa vecht tegen de overweldigende gevoelens van hulpeloosheid en wanhoop. Moedig richt zij een illegale school voor jonge meisjes bij zich thuis op. Totdat ze voor de onderdrukking kan vluchten naar Parijs. Met pijnlijke duidelijkheid beschrijft Latifa hoe haar wereld verwoest werd in naam van een fanatieke wereldbeschouwing.”

Deze fanatieke wereldbeschouwing is de politieke islam. En die dreigt nu terug te keren wanneer de geallieerde troepen in de herfst uit Afghanistan vertrokken zijn. De Taliban zal er alles aan doen om de macht terug te krijgen en de sharia in haar volledige omvang als geldende wet te installeren.

Deze Taliban beroept zich, net zoals Al-Qaida en ISIS, op de koran en de profeet Mohammed. Het begrip “Taliban” komt van het Arabische “Talib”en betekent “leerling”. Het islamitisch emiraat Afghanistan, dat de Taliban in 1996 oprichtte, werd door het moederland van de islam, Saoedi-Arabië, diplomatiek erkend. Bovendien door het buurland, de Islamitische Republiek Pakistan, en de Verenigde Arabische Emiraten, waartoe Dubai, Abu Dhabi en Sharjah behoren. De emir van Sharjah financierde overigens de moskee van Penzberg in Opper-Beieren.

Wanneer de Taliban zijn heerschappijsysteem heeft opgericht, zou het ook tot de wederopbouw van de opleidingskampen kunnen komen, waarin de daders van 9/11 en andere terreuraanslagen gedrild werden. De export van terroristen naar de westelijke wereld zou het volgende hoofdstuk kunnen zijn.

In de 20 jaar dat de geallieerden in Afghanistan waren, werd het verzuimd om toe te werken naar de uitschakeling van de politieke islam. Men zou een hele generatie jonge Afghanen modern en met een democratische instelling hebben kunnen opvoeden. Voordat de Taliban het leven in Afghanistan bepaalde, konden jonge vrouwen in de jaren-70 zo in Kaboel rondlopen, wat ook “Die Presse” thematiseerde:

Maar dit grote probleem van de politieke islam werd gewoon buiten beschouwing gelaten. Zodoende bestreden de geallieerden altijd alleen maar terreursymptomen aan de oppervlakte, pakten echter nooit de problematiek bij de wortels aan: de ideologische fundamenten in de politieke islam.

Deze existentiële bedreiging doet zich voor in alle landen van onze wereld, waarin de moslims een aanzienlijk deel van de bevolking vormen en hun fundamenteel georiënteerde krachten stap voor stap aan de verandering van de samenleving in een islamitische staat werken.

Het is zaak om dit op tijd te verhinderen. Zoals de Oostenrijkse regering het voordoet: door een verbod van de politieke islam.

Bron:
pi-news.net
Door: Michael Stürzenberger

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)