De noodwet van Spanje: Inbeslagneming en gedwongen arbeid op komst

(Door: James Osch)

Op democratische wijze naar de dictatuur

In de hele wereld worden sinds het begin van de corona-crisis vrijheden beperkt. Wat als onvermijdelijke en vooral tijdelijke maatregelen werd ingevoerd, wordt in steeds meer landen wettelijk verankerd en uitgebreid. Niet voor het eerst in de geschiedenis wordt zodoende de dictatuur met democratische middelen gevestigd.

Wat al na de invoering van de nieuwe gezondheidswet in de Spaanse autonome regio Galicië te vrezen was, wordt de concrete bedreiging voor de vrijheid in heel Spanje. Een onlangs door de socialistische regering van Spanje ingebracht wetsvoorstel voorziet erin dat in het geval van een nieuwe noodtoestand goederen van bedrijven en privépersonen in beslag genomen kunnen worden. Bovendien dienen alle in Spanje gevestigde personen ouder dan 18 jaar tot gedwongen diensten verplicht te kunnen worden. Al op 22 juni werd de tekst in eerste lezing door het parlement gejaagd en wordt sindsdien verrassend weinig bediscussieerd door de media en het publiek.

Dictatoriale veiligheidswet

Mocht de zogenaamde nationale veiligheidswet alle hindernissen gepasseerd zijn, dan zal in het geval van een slechts vaag gedefinieerde gezondheids-, milieu- of economische noodtoestand ook de volledige pers verplicht worden om gedwongen samen te werken met de regering. Ongewenste regeringskritiek zou daarmee wel eens tot het verleden kunnen behoren. In Duitsland werden met de zogenaamde noodremwet de in de grondwet verankerde garanties op lichamelijke onschendbaarheid en de onaantastbaarheid van de woning uitgehold. In Italië is de vaccinatieplicht voor verplegend personeel al in werking, in Frankrijk wordt die op dit moment ingevoerd. Ondertussen voorziet de nieuwe politiewet in Groot-Brittannië in buitensporige gevangenisstraffen van tot 10 jaar voor demonstranten, die men vaag kan beschuldigen van het verstoren van de openbare orde. Daartoe behoort o.a. “lawaai”, dat betekent dat je jezelf als éénmansdemonstratie in hoge mate strafbaar kunt maken. Tegelijkertijd worden in de VS, de voormalige westelijke fakkel van de vrijheid, huis-aan-huis vaccinatieacties voorbereid.

Eroderen van rechten en vrijheden

Daarbij krijgen de zogenaamde gezondheidsboodschappers nadrukkelijk de opdracht om privégrond te betreden en zich niet te laten ophouden door waarschuwingsborden. Het is nog maar een kleine stap tot het gedwongen geluk van de dreiging met geweld. Dit razendsnelle eroderen van rechten en vrijheden kun je gerust puur fascisme noemen: de naadloze samensmelting van politiek en ondernemingen ten nadele van de burgers. Hoe is het mogelijk dat westelijke democratieën zo snel hun fundamentele waarden overboord gooien en zich tot evidente dictaturen (terug)ontwikkelen? Een blik in de geschiedenis zorgt voor opheldering: voordat de nationaalsocialisten de macht overnamen, was Duitsland als de Republiek van Weimar een democratisch geleide staat. Voor de machtsovername was een parlementsmeerderheid niet noodzakelijk. Het volstond om de grootste fractie in de Rijksdag te zijn en met de benoeming van Hitler tot kanselier door president Paul von Hindenburg was het einde van de Republiek van Weimar in feite bezegeld.

Anderen hebben het voorgedaan

Enkele jaren later voerden de communisten een succesvolle aanval van links in Tsjecho-Slowakije uit. Als coalitiepartner in de jonge naoorlogse democratie had de Communistische Partij vanaf 1945 het ministerie van Binnenlandse Zaken onder haar controle. In het geheim werd de politie in een zuivere communistische autoriteit veranderd en de machtsovername voorbereid. In 1948 lukte de gewelddadige omwenteling met behulp van het compleet ondermijnde veiligheidsapparaat van de staat.

Ook de beruchte autocraten Robert Mugabe (Zimbabwe) en Ferdinand Marcos (Filipijnen) werden democratisch in hun functies verheven en hielden zichzelf daarna tientallen jaren dictatoriaal aan de macht.

In al deze historische voorbeelden werd de staatsmacht op democratische wijze door nieuwe mensen respectievelijk groepen overgenomen en niet meer afgestaan. Bij de actuele, bijna wereldwijde reorganisatie valt op dat de aanwezige machtsstructuur van binnenuit uitgebreid wordt en dat niet, zoals tot nu toe in de geschiedenis, nieuwe ideologieën of personen naar de macht dringen.

Corona-staatsgrepen

Integendeel: staatshoofden, die zich verzetten tegen de globale gelijke pas en bijvoorbeeld vaccinaties afwezen, overleden korte tijd later en hun opvolgers zitten nu op de internationale Covid-lijn. Sinds het begin van “The Great Reset” waren dat de presidenten John Magafuli (62, Tanzania) en Pierre Nkurunziza (55, Burundi) evenals de ministers-presidenten Hamed Bakayoko (56, Ivoorkust) en Ambrose Dlamini (52, Swaziland).

Al op 6 juni 2020 schreef de Colombiaanse Lucia Hernandes in het Duitse weekblad “Democratisch Verzet” dat het bij corona en de desbetreffende maatregelen om een putsch in gezondheidscamouflage op globaal niveau gaat. Daar is in essentie tot nu toe weinig aan toe te voegen. Juist in de democratieën zie je dat de controlesystemen niet voldoende functioneren. Noch de parlementen, noch Justitie en al helemaal niet de vierde macht, de pers, konden tot nu toe de afbouw van de grondrechten verhinderen.

De hoop sterft als laatste

Hoe wij onze geschiedenis verder schrijven, zal moeten blijken. Historisch gezien is er ook hoop: na bijna 50 jaar dictatuur in Portugal deed het leger in 1974 niet meer mee: de soldaten staken anjers in hun geweerlopen in plaats van op de eigen bevolking te schieten.

Bron:
wochenblick.at
Door: James Osch

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)