KLIMAAT

(Door: Fred K.)

Volgens de gangbare opvattingen is klimaatverandering veroorzaakt door de industriële activiteiten van de mens. Het broeikasgas CO2 speelt hierbij een grote rol en de uitstoot van dit gas moet sterk verminderd worden. Wat is de rol van CO2 in de natuur? CO2 is de belangrijkste voedingsstof voor alle planten, bomen en struikgewas. Het gas is zwaarder dan lucht en zakt dus naar de bodem. Daar kan de flora het opnemen en omzetten in zuurstof middels fotosynthese. CO2 wordt gevormd door natuurlijke bronnen als vulkanen, aardgassen en natuurlijke afbraakprocessen van planten en dieren. Het is een normaal natuurlijk product.

Er is een geologische periode geweest (Carboon) toen de hele aarde bedekt was met moerassen en oerwouden. Het CO2-gehalte in de atmosfeer moet toen vrij hoog geweest zijn. Door fotosynthese werd de CO2 uitgewisseld met zuurstof (O2) De overblijfselen van die flora zijn nu de minerale kolen, olie en gas. 

Men vreest nu dat door het massaal verbranden van deze minerale brandstoffen het CO2-gehalte in de atmosfeer zodanig toeneemt dat de warmte die door de zon wordt ingestraald niet meer weg kan en de aarde zal opwarmen. We spreken dan van broeikasgas. Het CO2-gehalte in de atmosfeer is ca. 0,045%. In de laatste 100 jaar is het toegenomen van ca. 0,030% tot ca. 0,045%.

Het echte broeikasgas is echter waterdamp. Waterdamp beschermt ons in het gematigd klimaat tegen temperatuur-excessen. Zachte winters en koele zomers. In woestijnen met vrijwel geen waterdamp in de atmosfeer zijn de dagen zeer heet en de nachten zeer koud. Ook in poolgebieden is de waterdamp concentratie in de koude lucht zeer laag en treden zeer lage temperaturen op. 

Het bewijs dat CO2 als broeikasgas werkt, is moeilijk proefondervindelijk te leveren. Er wordt nu gebruik gemaakt van computer gestuurde simulatie modellen.

Om het effect van CO2 als broeikasgas te meten, zou bijv. de gemiddelde temperatuur van de waterdampvrije woestijn, bijv. de Sahara, over 200 jaar bekend moeten zijn. Met een toenemend CO2-gehalte zou de nachttemperatuur omhoog moeten gaan en de dagtemperatuur omlaag vanwege het dempend effect van de CO2-toename. Helaas zien we geen resultaten van dit soort wetenschappelijke metingen voor zover ze uitgevoerd worden. Het klimaat probleem is nu volledig emotioneel gestuurd.

De huidige CO2-hypothese is gebaseerd op aannames verwerkt in rekenmodellen. Men gaat zelfs zo ver dat er een verband gelegd wordt tussen CO2-uitstoot en opwarming in graden Celcius van de aarde. De geschiedenis heeft al uitgewezen dat je met deze simulatieprogramma’s,  afhankelijk van de input, alle kanten uit kunt.

Een heel wonderlijk fenomeen doet zich voor bij de excessieve houtkap ten behoeve van biomassacentrales:

1. Waarom vers hout, terwijl gecarboniseerd hout van 300 miljoen jaar oud beschikbaar is in de vorm van steenkool?
2. Om het CO2-gehalte omlaag te brengen, zijn juist bossen belangrijke CO2-vangers.
3. De enorme bevolkingsgroei draagt sterk bij aan de CO2-uitstoot, maar wordt stilzwijgend geaccepteerd als ‘natuurverschijnsel’.
4. In de voorlichting worden milieu en klimaat door elkaar gebruikt. Het zijn echter volkomen verschillende begrippen. Als we praten over milieu, dan gaat het over ons leefmilieu dat we aan het vervuilen zijn. Dat hebben we volledig in eigen hand. Dan gaat het over bodem vervuiling, luchtvervuiling, plastic afval in zee en in onze straten. Zoals hierboven al uitgelegd, is het klimaatprobleem vooral een theoretisch probleem, gevoed door computermodellen. 
5. De aarde kent een aantal klimaatzones. We spreken van een poolklimaat, een gematigd klimaat, een Middellandse Zeeklimaat, een subtropisch klimaat en een tropisch klimaat. Bovendien nog een landklimaat en een zeeklimaat. Als er dus over klimaat wordt gesproken, over welk klimaat gaat het dan?
6. Om de CO2-uitstoot te verminderen, wordt teruggegrepen naar de 17de eeuwse techniek van de windmolen. In de Zaanstreek had men in die tijd houtzagerijen ten behoeve van de scheepsbouw, die op windmolens draaiden. Driehonderd jaar later kregen we de beschikking over een nieuwe energiebron, de kernenergie. Die wordt echter behandeld zoals in 1839 de eerste trein. Levensgevaarlijk om daarin te gaan zitten, want dat ding ging veel te hard. 

Samenvattend kunnen we zeggen dat de middelen die nu aangewend worden om het energieprobleem op te lossen een veelvoud aan andere problemen met zich meebrengen. De logica schijnt volledig zoek te zijn.

Door:
Fred K.
(voor www.ejbron.wordpress.com)