Het werkelijke corona-probleem (2)

(Door: “Carver”)

Lees HIER deel 1 van “Het werkelijke corona-probleem”

COVID-19….84

Wat opvalt bij grote media is dat er geen nuanceverschillen of andere visies over de Covid- aanpak meer gegeven worden, de ‘mening’ bij allen is hetzelfde geworden. Men is allemaal in de tunnel van dezelfde visie, dezelfde eenheidsworst gereden en díe is ‘De Waarheid’. Iets dat media altijd zowel linksen, progressieven en liberalen, landen achter het IJzeren Gordijn, en meer recent ‘extreemrechts’ of juist ‘extreemlinks’ verweten, doen ze nu zelf; niet omdat er censuur is, maar úit zichzelf, alsof ze allemaal één ‘Partij’ zijn. Iets wat George Orwell letterlijk in ‘1984’ had voorspeld.

De vraag of overheidsmaatregelen nog wel proportioneel en evenredig zijn, wordt niet meer gesteld hoe verder men in de tunnelvisie rijdt, en de overheid vertelt op zijn minst maar het halve verhaal. Zij chanteert zelfs min of meer de wetgevende macht door te dreigen met zwaardere maatregelen, sluitingen, etc. áls zij niet akkoord gaan met …., daarbij stééds een stapje verder gaand. Zaken waarvan ze stellig zeiden ze níet te doen; bijv. ‘er komt zéker geen verschil tussen gevaccineerden en ongevaccineerden’ doen ze een jaar later tóch. Dat dit een toekomst kan brengen waarin burgers meer en meer bereid zijn om rechten en vrijheden op te offeren om zo een schijnveiligheid tot stand te brengen, lijken media niet op te merken. Een van de ‘Founding Fathers’ en belangrijke grondleggers van de Amerikaanse grondwet, Benjamin Franklin, schreef al in 1755:

“Degenen die hun essentiële vrijheid willen opgeven voor een beetje tijdelijke veiligheid, verdienen noch vrijheid nog veiligheid”.

De Europese dictaturen uit de vorige eeuw pasten al angst als manipulatie-principe toe: stapje voor stapje grondrechten ‘tijdelijk’ inperken en tenslotte afschaffen, steeds met ‘goede redenen’ voor ieder maatregeltje afzonderlijk, én door volksvertegenwoordigers en burgers bang te maken voor nóg iets ergers: ‘er is geen alternatief’, ‘het kan niet anders’.

De overheid heeft nu voor het grote publiek het volgende betoog en de media volgen dat steeds kritieklozer, voor ‘de veiligheid’: de besmettingscijfers lopen op, er komen meer mensen in het ziekenhuis en op de IC’s, deze raken overbelast en gaan instorten. Daarom moeten er steeds meer inperkingen van grondrechten plaatsvinden (recht op vergadering/ bijeenkomst, recht op vrijheid van beweging/verplaatsing, een schijn-veilige ‘gezondheidspas’ e.d.), ‘het kan niet anders’ en ‘het is maar tijdelijk’. Het kritisch vragen stellen over zóiets fundamenteels komt niet bij de media op, ze vragen zelfs regelmatig om nóg zwaardere inperkingen.

De overheid gaat in zijn media-optreden dus uit van:

1. een ‘zorg’ die het niet aan zal kunnen (angst verbreiden voor instorten van de zorg)
2. een haast ‘oneindige’ exponentiële groei van besmettingen, dus verdubbelingen van de ziekte in X tijdsperiode (angst verbreiden dat íedereen zwaar ziek wordt of overlijdt)

ad 1: Dat ‘de zorg’ de huidige cijfers en die van vorige golven bijna niet aankan/kon heeft véél te maken met de halvering van de ziekenhuis- en IC-capaciteit grofweg de afgelopen tien jaar (liberaal overheidsbeleid van efficiency en wegbezuinigen dóór de huidige partijen die daar nu krokodillentranen over laten). In 2010 had Nederland nog 2800 permanente IC-bedden, nu nog 1.150, de 75.000 ziekenhuisbedden in Nederland zijn teruggebracht tot nog maar 39.900 ziekenhuisbedden. Van de 261 ziekenhuizen met bijbehorend personeel zijn er, sinds 2015, nog 102 over (Europees centrum voor ziektepreventie en -bestrijding -ECDC, Nederlandse Vereniging van Ziekenhuizen NVZ).

ad 2: Dat een exponentiële groei (van besmettingen) maar blijft doorgaan en doorgaan, komt alleen voor in de wiskunde en ideale laboratoriumsituaties, in de praktijk nooit, omdat dáár allerlei remmende omgevingsfactoren optreden. Onder andere Maurice de Hond geeft daar op zijn website talloze tot in detail uitgewerkte voorbeelden van.

Als dit nu een Ebola-epidemie was, zou het logisch zijn dat de overheid het zekere voor het onzekere zou nemen, omdat er anders véle honderdduizenden doden zouden zijn. Sinds Covid Nederland februari 2020 heeft bereikt, zijn er medio november 2021 zo’n 18.600 mensen aan overleden in 22 maanden tijd. De griepgolf in 2018 heeft in één seizoen 9400 sterftegevallen gegeven (CBS), het gemiddelde sterftecijfer is in Nederland jaarlijks ca. 135.000 mensen. Als de overheid beweert dat het ‘veel erger’ zou zijn geweest als ze niet zo fors had ingegrepen, en dat dáárom nog méér maatregelen gerechtvaardigd zijn, houdt ze het ‘Zweedse experiment’ totaal buiten beschouwing. Zweden heeft al 22 maanden een totaal ander, veel losser beleid, met maatregelen die wetenschappelijk bewézen zijn en anders geen. Met als resultaat: statistisch weinig meer doden dan mét zware maatregelen (Zweden: 15.000 doden, 0,14% van de bevolking / Nederland 18.600 doden, 0,1% van de bevolking, cijfers: ECDC, 11 november 2021).

Wat zal nu het volgende angstscenario zijn? Gaan we, nadat Covid eenmaal is uitgeraasd, mensen testen en een ‘pas’ geven en uitsluiten in een griepseizoen? En daarna als ze flink verkouden zijn? Met als argumentatie dat griep of verkoudheid het ‘risico’ geeft dat ‘corona’ weer terug kan komen…? Wie heeft daar baat bij? De kleine bedrijfjes, kritische volksvertegenwoordigers en burgers? De ‘gele hesjes’, die men in Frankrijk, maar ook in andere landen zag, zijn sinds Covid verdwenen, kleine bedrijfjes gaan over de kop of stoppen er maar mee. Alleen de gesettelde politiek en ‘big business’ zijn degenen die in dit klimaat van regeltjes, controles en angst prima gedijen en goede zaken doen.

De rechts- en ethiekfilosofe Martha Nussbaum beschreef al in 2018: ‘Het koninkrijk van de angst’, hoe angst gebruikt wordt als politiek instrument. In een risicomijdende maatschappij is angst een effectief middel voor ‘de macht’ om burgers te controleren. Niemand wist dat ziekte ooit in deze categorie zou vallen. Overheden gebruiken Covid hiervoor in toenemende mate, zo is mensenrechtorganisaties wél opgevallen.

Mensenrechtorganisaties Amnesty International en Human Rights Watch schreven in 2020 en 2021 al dat overheden gebruik maken van Covid, óók in de EU, Amnesty schreef óók een aantal brieven naar de Nederlandse Tweede Kamer, nog in mei 2021.

Over de beperkingen bij epidemieën memoreert bijvoorbeeld Human Rights Watch:

De internationale verklaring over rechten van de mens: ” restrictions on some rights can be justified when they have a legal basis, are strictly necessary, based on scientific evidence and neither arbitrary nor discriminatory in application, of limited duration, respectful of human dignity, subject to review, and proportionate …”.

Restricties moeten: strikt noodzakelijk, gebaseerd op wetenschappelijk bewijs (en niet: aannames) en niet discriminerend in uitvoering zijn.

En wat is discriminatie? De Nederlandse Grondwet is daar heel helder over en staat in zijn geheel op internet: “… Discriminatie wegens godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht of op welke grond dan ook, is niet toegestaan.”

Het invoeren van élk soort ‘gezondheidspas’ of iets dergelijks, waarmee een bepáálde soort mensen ánders behandeld wordtm ís “… op welke grond dan ook…” – discriminatie.

George Orwell’s “1984” wordt niet erg veel meer gelezen en blijkbaar zeker niet door politici en journalisten. Hij beschrijft daarin een maatschappij, waarin burgers verworden zijn van volwassen mensen tot kinderen gecontroleerd door ‘Big Brother’, en zich zijn gaan gedragen als angstige kleuters. Wat hij beschrijft, is een fictieve samenleving die al zó ís. Maar hóe heeft dat zover kunnen komen? Orwell’s samenleving is niet uit het niets ontstaan, maar langzaamaan zo gegroeid, maatregeltje na maatregeltje: uit angst, lafheid en om ongemak, straf en leed te vermijden, de burgers vonden het ooit wel goed, tot het ‘eindproduct’ er was: een maatschappij gecontroleerd door het ‘Ministerie van Waarheid’ die aan permanente geschiedvervalsing en manipulatie van de bevolking doet, met een systeem van ‘Nieuwspraak’, waarin alles wat recht is krom wordt gepraat, zó dat zo goed als iedereen is gaan denken dat wat zij verkondigen inderdaad ‘de Waarheid’ is…

In de maatschappij van Orwell’s boek is het ooit heel klein begonnen, stapje voor stapje. Het is nog steeds een indringende waarschuwing waartoe massale volksbeïnvloeding, -manipulatie, verdraaiing van feiten en gemakzucht van het volk én die, die er op hádden moeten letten (journalistiek en Kamerleden) kan leiden: het hellend vlak van basis-grondrechten van de mens ‘maar even’ uitstellen, bevriezen, omzeilen, opschorten, ‘omdat het nu eenmaal moet’, ‘het niet anders kan’ of wat voor eufemismen men nog meer verzint.

Door:
“Carver”
(voor www.ejbron.wordpress.com)